Alles heeft hij voor zijn sport over en niemand hoeft voor hem een stip aan de horizon te zetten. Kickbokser Kevin van Heeckeren weet wat hij wil. Als nummer tien van de gewichtsklasse tot 85 kilogram vliegt hij de hele wereld over. Van ring naar ring, met één ultiem doel: de kampioenschapsriem. In zijn hoofd heeft de 27-jarige sporter al lang en breed uitgestippeld hoe hij dat gaat bereiken.

Het is vroeg op de vrijdagochtend als Kevin van Heeckeren zijn auto het parkeerterrein van de Labradordreef in bedrijvengebied Overvecht oprijdt. Op de automatische piloot stapt hij het pand van The Colosseum Gym binnen. Tijd om te trainen, in een lege zaal. Dit is zijn kantoor. Hier verzet hij bergen werk. Ook op de vroege vrijdagochtend.

Nog vroeger was het vanmorgen toen hij aan de ontbijttafel zat in IJsselstein, de plaats waar hij in 2018 met zijn partner is gaan samenwonen. Kevin heeft vanwege zijn carrière als vechtsporter een strak ritme van opstaan en naar bed gaan, maar zijn in september geboren zoontje stelt dat ritme aardig op de proef. Een wekker hoeft hij in ieder geval niet altijd meer te zetten. “Een pasgeboren kind kost veel energie”, vertelt hij. “Maar ik heb met mijn vrouwtje goede afspraken gemaakt over dingen als het geven van de fles. Bovendien heeft zij gelukkig energie voor tien.”

Zelf aan de bak

Mede daardoor verschijnt hij ook deze vrijdagochtend toch fris en fruitig bij zijn sportschool in Utrecht. Normaal gesproken wordt hij hier getraind door Danny de Vries en Daan Kortland, maar zij zijn met andere kickboksers uit hun indrukwekkende stal mee naar gevechten in het buitenland. Dan maar zelf aan de bak met wat conditietraining. Aan de bak moest hij ook een kleine maand geleden, toen hij een gevecht had in Düsseldorf tegen de Duitse Jakob Styben, nummer zeven van het middengewicht. De meest recente horde op weg naar zijn droom om de wereldtitel in zijn gewichtsklasse te grijpen, nadat hij afgelopen mei voor eigen publiek al een kickbokser uit de top 10 had verslagen in Central Studios in Utrecht.

Van Heeckeren stapte in Central Studios onder begeleiding van de welbekende hit van Rijk de Gooyer de ring in

Van Heeckeren stapte destijds onder begeleiding van de welbekende hit van Rijk de Gooyer de ring in. Als ik boven op de Dòòòhòòòm sta… “Dat nummer in combinatie met alle bekenden die toen naar mij zijn komen kijken gaf mij een enorme boost, waardoor ik in topvorm was tijdens die partij.” Waar het gevecht in Utrecht een voorlopig hoogtepunt voor zijn carrière was, liep het gevecht in Düsseldorf uit op een deceptie. De jury bepaalde dat de Duitser na drie rondes de sterkere vechter was. Een onnodige verliespartij. “Ik begon nog wel goed”, legt Van Heeckeren uit. “De eerste ronde zat ik er goed op met veel low-kicks, mijn specialiteit. Maar de rondes daarna was ik wat onbezonnen en verloor ik de controle over de wedstrijd.”

Die lichtelijke onbezonnenheid heeft hij altijd gehad. “Ik heb een vechtershart en kom de ring in om oorlog te maken en aan te vallen. Mijn trainers leren me om mijn drive te doseren, want soms helpt het juist om een partij gecontroleerd uit te vechten.”

Nooit opgeven

De verliespartij is een mentale tik, geeft Kevin toe. En nu? “Doorgaan”, antwoordt hij resoluut. “Ik heb mezelf als doel gesteld om die titel te winnen, linksom of rechtsom. Natuurlijk doe ik dat liever vandaag dan morgen, maar het gaat er uiteindelijk om dat het lukt. Hoe dat gebeurt maakt me niet uit, zolang het maar gebeurt. Elke tegenslag geeft mij extra motivatie om weer op te staan en harder te werken. Ik geef nooit op.”Dat deed hij ook niet toen hij iets meer dan en jaar geleden bruut naar de grond werd geslagen tijdens een gevecht in de Johan Cruyff Arena tegen de Surinamer Donovan Wisse. “Een prachtig podium, maar ik weet er niet veel meer van”, lacht hij. “In de eerste ronde ging even het licht uit, maar ik vocht die partij wel uit en kwam sterk terug. Helaas zat de winst er niet in. Eenmaal terug in de kleedkamer vroeg ik aan mijn trainer hoe laat ik moest vechten.”

“Ik heb een vechtershart en kom de ring in om oorlog te maken en aan te vallen”

“Door die klap kon ik tot twee maanden erna niet helemaal helder nadenken. Ik vergat soms zelfs naar wie ik onderweg was. Dan zat ik in de auto, draaide ik halverwege weer om naar huis en dan belde mijn moeder waar ik bleef. Ohja, verjaardagsvisite.” Na verloop van tijd herstelde Kevin van zijn zware hersenschudding. Inmiddels heeft hij nergens meer last van, zoals hij ook de verliespartij in Düsseldorf uit zijn hoofd heeft gezet. “Ik kijk alweer vooruit en wil het liefst zo snel mogelijk een nieuwe wedstrijd vechten. Wanneer? Het liefst dit jaar nog. Misschien wel in december, als Rico en Badr het tegen elkaar opnemen. En anders in 2020, dat wordt mijn jaar.” Daaruit blijkt wederom hoeveel vertrouwen Van Heeckeren heeft in een mogelijke glorietocht naar de top. Gemotiveerd door de geboorte van zijn zoon en de progressie die hij het afgelopen jaar heeft gemaakt weet hij eenvoudig te schetsen hoe die tocht eruitziet. “De eerste de beste kans die ik krijg om die riem te grijpen, pak ik!”

Nederlands kampioen Jiujitsu

Professioneel kickbokser Kevin van Heeckeren (27) werd geboren in Ondiep, Utrecht. Op zesjarige leeftijd kwam hij via judo voor het eerst in aanraking met vechtsport. Later legde hij zich achtereenvolgens toe op het Jiujitsu en mixed martial arts. Voor beide sporten bleek hij bovengemiddeld talentvol. In zijn tienerjaren werd hij tweemaal Nederlands kampioen Jiujitsu. Maar hij vond pas echt plezier in het kickboksen, waarmee hij in zijn zo’n acht jaar geleden serieus begon. Sinds 2014 traint hij bij The Colosseum Gym in Utrecht en sinds dit jaar staat hij onder contract bij Glory, de grootste kickboksorganisatie ter wereld, waarbij ook Rico Verhoeven en Badr Hari zijn aangesloten.