Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. Zij doen dit geheel op hun eigen manier en durven alles te zeggen. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Wat vinden de mannen van het vertoonde spel? Wie waren de uitblinkers? En wat vinden de mannen van bestuurlijke keuzes die gemaakt worden? Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.

Het Ron Jans-effect heeft zijn intrede gedaan bij FC Utrecht. De Domstedelingen wonnen afgelopen weekend hun eerste wedstrijd van het seizoen. In Almelo werd Heracles met 1-3 verslagen. Pep en Frans zijn opgelucht, prijzen de keuzes van trainer Jans, maar hopen ook op realisme.

“Het lek is boven, de verlosser is gevonden en FC Utrecht wordt kampioen”, zo begint Frans met een cynische toon. “Als iedereen de krantenkoppen mag geloven dan verdient Ron Jans na dit weekend een standbeeld naast Stadion Galgenwaard. De wedstrijd tegen Heracles was leuk om te zien en Jans maakte een goede eerste indruk, maar het realisme mag inmiddels wel terugkeren. FC Utrecht heeft zaterdagavond tenslotte gewonnen van een promovendus met zeer beperkte kwaliteiten.”

Eindelijk, eindelijk, eindelijk

De overwinning op Heracles moet volgens de broers dus worden gerelativeerd. Desondanks liet trainer Ron Jans er dit weekend geen gras over groeien. Voor deze wedstrijd wijzigde hij de basisopstelling op meerdere plaatsen. Daar verdient de debuterende trainer de complimenten van Pep voor. “De opstelling van afgelopen weekend was een enorme verademing. Jans heeft in de eerste vier wedstrijden gezien dat er geen idee achter het voetbal zat. Dan is er maar een optie: het roer omgooien. Die ballen heeft Jans getoond. Eindelijk speelde Mats Seuntjens op zijn eigen positie. Eindelijk werd Jens Toonstra naar de bank verwezen en eindelijk weet iedereen zeker dat Zidane Iqbal een speler van FC Utrecht is.”

Pep was vooral blij met de ontketende manier waarop sommige spelers speelden. “Seuntjens was een lust voor het oog. Er ging constant dreiging van hem uit en hij sleurde over het hele veld heen. Ook het inpassen van Oscar Fraulo was een gouden zet. Hij is een echte ouderwetse bikkelaar en kleunt in ieder duel. In vergelijking met Jens Toornstra is hij een absolute openbaring en hij laat ook Can Bozdogan beter spelen. Deze trainer was in staat om logische keuzes te maken.”

Warme inval-oom

Door de trainerswissel is er niet alleen binnen de lijnen veel veranderd. Frans ziet dat zijn club een totaal andere uitstraling heeft gekregen. “Tijdens de ambtsperiode van Michael Silberbauer zijn veel FC Utrecht-supporters tegen een burn-out aangelopen. Door de televisieoptredens van Michael Silberbauer stond het huilen vaak nader dan het lachen. Zonder antidepressiva waren zijn interviews niet om aan te gluren. Ron Jans kan daarentegen geweldig met mensen omgaan. Hij kent het klappen van de zweep en weet precies wat iedereen wil horen. De ervaren trainer is tot nu toe alleen nog maar lachend en positief in beeld geweest. Volgende week vieren we een verjaardag en enkele familieleden hebben afgezegd. Bij deze is Ron Jans als gezellige warme inval-oom van harte uitgenodigd.”

Pep vult zijn broer tot slot nog aan. “Cadeautjes zijn voor deze verjaardag niet nodig. Het enige vereiste is dat het FC Twente-notitieboekje, waar hij zaterdagavond mee op de bank zat, hoogstpersoonlijk wordt ingeleverd. Het boekje kan dan direct de openhaard in, want dat wil niemand in Utrecht nog een keer zien. Een trainer verwacht van zijn spelers dat ze scherp aan een wedstrijd beginnen. Dan is het niet handig om op zo’n briefje wedstrijdaantekeningen te maken. De focus op de komende wedstrijden is cruciaal. NEC, Almere City en FC Volendam zijn de eerstvolgende tegenstanders en dat wedstrijdprogramma is ideaal om de slechte seizoenstart helemaal goed te maken.”