Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. Zij doen dit geheel op hun eigen manier en durven alles te zeggen. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Wat vinden de mannen van het vertoonde spel? Wie waren de uitblinkers? En wat vinden de mannen van bestuurlijke keuzes die gemaakt worden? Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.

Het was een feestelijk weekend voor FC Utrecht. Zondagmiddag stond alles in Stadion Galgenwaard in het teken van het vijfjarig jubileum van de Utrecht Ultra’s en de zieke kinderen van het Wilhelmina KinderZiekenhuis (WKZ). Als klap op de vuurpijl versloeg de ploeg van Ron Jans FC Volendam met 4-2. Pep en Frans genoten van ieder moment en zagen hun club op zijn mooist.

“De supporters hebben een memorabele middag beleefd”, zo trapt Pep af. “Kinderen uit het WKZ kregen op prachtige wijze de aandacht. Ze hadden de namen en rugnummers van het wedstrijdshirt ontworpen en mochten optreden als stadionspeaker. Daarnaast vierden de mannen van de Utrecht Ultra’s hun vijfjarig bestaan. De fanatieke aanhang was in alle vroegte al bezig om de sfeeracties in het stadion voor te bereiden en dat was terug te zien. Er was een indrukwekkende vuurwerkshow en de Bunnikside was bedekt met enorme spandoeken. Het was de opmaat tot een heerlijke middag.”

De broers genoten volop van de vuurwerkshow en aandacht voor de kinderen. Toch was Pep iets minder blij toen de voetbalwedstrijd begon. Al na negen minuten keek FC Utrecht tegen een achterstand aan. “FC Volendam heeft vanuit dode spelmomenten twee halve kansen gecreëerd, maar beide keren leverde het een doelpunt op. Daar moeten onze trainers echt mee aan de slag. Als de club nog iets wil bereiken dit seizoen mogen dit soort fouten niet gemaakt worden.”

Uiteindelijk werd FC Utrecht gered door Taylor Booth. Hij was met drie doelpunten de uitblinker en versloeg zijn broertje Zach Booth, die bij FC Volendam speelt. Frans genoot, maar vond de Utrechtse Booth niet eens zo goed spelen. “Het aandeel van Taylor Booth was groot in deze wedstrijd, maar hij heeft vorig seizoen indrukwekkender gespeeld. Amper een jaar geleden werd hij aan grote ploegen gelinkt, maar sindsdien is het bergafwaarts gegaan. Hopelijk was deze wedstrijd voor hem de definitieve wederopstanding.” Pep denkt te weten op welke manier Taylor Booth zijn draai weer gaat vinden. “Na afloop vertelde Taylor dat hij extra gemotiveerd was toen hij zijn broertje Zach de 0-1 zag scoren. Misschien lopen er nog meer Booth-broertjes rond en kunnen zij bij de andere zestien eredivisieclubs gaan voetballen.”

Wubbo Ockels en Kenneth Perez

Nu de maand februari is aangebroken, sluiten langzaamaan in alle landen de transfermarkten. In de laatste dagen werd bekend dat FC Utrecht nog een speler gaat verliezen, want Bart Ramselaar vertrekt naar Singapore. Frans snapt de transfer. “Nadat Ramselaar terugkeerde van PSV heeft hij veel blessures gehad. Hij is nooit meer een onbetwiste basisspeler geweest. De club kon nog wat centjes krijgen en Bart is uit zijn lijden verlost.” Ondanks het vertrek van Ramselaar zat technisch directeur Jordy Zuidam niet stil. Niklas Vesterlund en Jeppe Okkels tekenden beiden een contract in de Domstad. “Het is knap dat Zuidam de zoon van ruimtevaarder Wubbo Ockels heeft aangetrokken. Die jongen heeft verschillende periodes op buitenaards hoog niveau gespeeld. Daar heeft FC Utrecht een astronomisch bedrag voor betaald”, grapt Pep.

Frans ziet dat FC Utrecht met de aankopen inmiddels een Deense enclave op poten heeft gezet. “We hadden Oscar Fraulo en Victor Jensen al in de selectie en met de komst van Vesterlund en Okkels staat de teller op vier Denen. Misschien heeft Zuidam een gat in de markt gevonden. Denen passen zich makkelijk aan, spreken snel de Nederlandse taal en hebben een strijdvaardige mentaliteit. Al moeten we wel hopen dat er niet twee zeikende Kenneth Pérezjes zijn binnengehaald.”

Noorderlicht in Galgenwaard

De komst van nieuwe spelers, een overwinning op FC Volendam en de aandacht voor zieke kinderen zorgden dus voor een geslaagde zondagmiddag. Toch was er nog iets negatiefs te melden. Enkele omwonenden van het stadion hebben in de afgelopen weken bij de gemeente een klacht ingediend over de graslampen. De lampen zouden een groenig en storend effect geven. Frans vindt alle heisa maar overdreven. “Het is ongelofelijk waar mensen tegenwoordig om janken. Het is hetzelfde type mensen als de mensen die naast de Domtoren gaan wonen en overlast ervaren van klokslagen. De lampen zijn van cruciale waarde om een groene grasmat neer te leggen. Alle omwonenden moeten hier juist van genieten. Zij zijn de enige Nederlanders die vanuit hun huiskamers het noorderlicht kunnen zien.”