Sandra van Loon (48) is sinds eind januari de nieuwe voorzitter van Kampong Hockey. Ze neemt het stokje over van Dennis de Breij. Het is voor het eerst dat de Utrechtse hockeyvereniging een vrouwelijke voorzitter heeft. Haar man is net zoals zij actief betrokken en hun drie dochters spelen bij de club. In haar dagelijks leven is Sandra notaris ondernemingsrecht bij advocaten- en notariskantoor HVG Law LLP in Rotterdam. We vroegen haar waarom ze voorzitter wilde worden en wat haar droomhuis is in Utrecht.

Hoe ben je betrokken geraakt bij Kampong?

“Mijn oudste dochter werd lid en het voelde meteen goed om een steentje bij te dragen. Een club kan niet bestaan zonder vrijwilligers en supporters en maak je samen. Dat is ook zo bij Kampong. Als je wil ben je meteen een deel van de ‘blauwe familie’; de Blue Army. Ik ben sinds 2012 heel actief betrokken bij de club en ben ongeveer zes jaar coördinator voor de jongste jeugd geweest. Toen mijn jongste dochter uit de jongste jeugd ging, stopte ik daarmee. Je groeit mee met je kinderen en dan is er weer ruimte voor andere dingen. Mede omdat de kinderen nog een hele tijd in de jeugd hockeyen wilde ik graag nog iets doen op Kampong. Ik werd voor het bestuur gevraagd en zo werd ik vorig jaar januari secretaris in het bestuur en nu in januari voorzitter.”

Waarom wilde je voorzitter worden?

“Ik heb best een drukke baan en drie kinderen, dus mensen vroegen me: waarom ga je dit ook nog doen? Gek genoeg hoefde ik er niet lang over na te denken. Ten eerste vind ik het altijd goed om jezelf te ontwikkelen en te blijven uitdagen. Verder gaat het om de energie die je ergens van krijgt. Als iets je energie geeft, is het helemaal niet erg om er veel tijd aan te besteden. Daar word je blij van, het geeft iets terug. Het is dus maar hoe je het ervaart. Het is een vrijwilligersclub en het is een eer dat mensen jou die functie toevertrouwen.”

Waar wil je als voorzitter mee aan de slag?

“Het mooiste zou zijn als je zo weinig mogelijk hoeft te veranderen, omdat het gewoon goed loopt. Er zijn een aantal, niet altijd gemakkelijke, doelen behaald. Met onder andere twee landskampioenschappen bij de heren, maar ook het nieuwe clubhuis, de Kampong-app en de eerste XXL-blaashallen om te kunnen hockeyen in de winter. Ik vind dat we soms ook wel eens te bescheiden zijn. We mogen ook gewoon trots zijn op het succes van de afgelopen jaren. Op wat de topteams hebben bereikt, maar ook op wat iedereen bereikt op deze club. We zijn goed bezig op alle fronten: financieel, sportief en met plezier. Die trots zou ik wel wat meer willen horen en uitdragen. Niet alleen binnen de vereniging, maar ook naar buiten toe: richting andere clubs, de KNHB, in de media en in de stad Utrecht.”

Wat mist Utrecht?

“Meer diversiteit in restaurants zou ik heel leuk vinden. Voor mij staat uit eten gaan voor een avond gezelligheid, maar ook zakelijk zit in regelmatig in een restaurant. De keuze is daarin wat beperkt voor een stad, maar gelukkig hebben we bijvoorbeeld wel Concours, De Zagerij, Het Ketelhuis en Héron, maar nog steeds is er weinig keus voor zo’n stad. We proberen elke donderdag met het gezin te gaan eten in de stad. Om de beurt kiezen we een restaurant. Dan leer je de stad beter kennen en komen we op onverwachte plekken terecht. Pizza Beppe is nu bijvoorbeeld favoriet thuis.”

Waar kan je culinair genieten in Utrecht?

“Restaurant Goesting op het Veeartsenijpad vind ik een heel bijzonder plekje. Vooral in de zomer is het heerlijk zitten. Dan heb je net het zonnetje op de vijf of zes tafeltjes die buiten staan. Je kunt daar heerlijk lunchen. Achter hebben ze ook een binnenplaatsje. Ik ga vaak met cliënten, maar ook met vrienden. Genieten.”

Wat is je droomhuis in Utrecht?

“Ons eigen huis. De tuin grenst aan het water van natuurgebied de Zilveren Schaats. Daar zwemmen eendjes, vissen, komen allerlei soorten reigers en ganzen en lopen er schapen aan de overkant. Het gebied onderhouden wij als bewoners met een vereniging. Het allermooiste is: wij wonen in de stad, maar als je bij ons achter in de tuin zit zie je de schapen lopen en komen de eendjes voorbij. In de zomer liggen de kinderen in het water met surfplanken. Je pakt je bootje en vaart zo naar de binnenstad. We wonen gewoon ‘buiten’ in de stad.”

Utrecht is…

“… een knus dorp met stadse voordelen.”