Utrecht volgens ‘treintjesman’ Willem Langerak: ‘In 1980 konden we eens over de weg naar school schaatsen’ | De Utrechtse Internet Courant Utrecht volgens ‘treintjesman’ Willem Langerak: ‘In 1980 konden we eens over de weg naar school schaatsen’ | De Utrechtse Internet Courant

Utrecht volgens ‘treintjesman’ Willem Langerak: ‘In 1980 konden we eens over de weg naar school schaatsen’

Utrecht volgens ‘treintjesman’ Willem Langerak: ‘In 1980 konden we eens over de weg naar school schaatsen’
Foto: Marleen Stoker
Willem Langerak (55) is al twintig jaar de eigenaar van Langerak IJzerwaren BV, in de Burgemeester Reigerstraat. Sinds een paar weken zijn er weer allerlei rijdende treintjes in de etalage te bewonderen. De opbrengst ervan gaat naar het Prinses Máxima Centrum.

Willem Langerak (55) is al twintig jaar de eigenaar van Langerak IJzerwaren BV, in de Burgemeester Reigerstraat. Sinds een paar weken zijn er weer allerlei rijdende treintjes in de etalage te bewonderen. De opbrengst ervan gaat naar het Prinses Máxima Centrum.

Waar kennen mensen je van?
“Van mijn ijzerwarenzaak. Ik ben geboren in Utrecht en woon er al mijn hele leven. Nu woon ik vlakbij de winkel, in Oost. Ik verkoop er van alles: sloten, lampjes, losse schroefjes, tuinartikelen, noem maar op. De mensen die de hele dag door binnenlopen maken het werk zo leuk. Iedereen is gezellig. In al die tijd heb ik niet veel aan de zaak veranderd, want daar houden mensen niet van.”

Kun je iets meer vertellen over de treintjes in de etalage?|
“Sinds 1 december rijden er 43 wagonnetjes in de etalage. Bedrijven, maar ook kinderen konden een treintje kopen. Kinderen – of eigenlijk hun ouders – hebben daar vijftig euro voor moeten betalen, bedrijven honderd. Vervolgens mochten de kinderen hun wagonnetje zelf versieren. Buiten de winkel kunnen ze met knopjes de treintjes bedienen. Ondertussen levert de actie een mooi geldbedrag op voor een goed doel. Dat is dit jaar voor de tweede keer het Prinses Máxima Centrum. Al een aantal jaar probeer ik op deze manier geld in te zamelen voor een goed doel. Andere keren ging het bijvoorbeeld naar de Hersenstichting of het Nationaal Ouderenfonds.”

Tot wanneer rijden ze?
“Tot half februari. Het is fantastisch dat zoveel mensen op deze manier een steentje willen bijdragen aan het goede doel – helaas kunnen er geen treinen meer bij, dan wordt het te vol op de baan. Als iemand toch vraagt of ze nog een treintje kunnen sponsoren, vertel ik natuurlijk wel dat ze geld kunnen doneren aan het Prinses Máxima Centrum. Met het bedrag wordt er nieuw speelgoed gekocht voor de zieke kinderen. Ik hoop dit keer op misschien wel vierduizend euro uit te komen.”

Tot rust komen
“’s ochtends zit ik even op het bankje dat voor de winkel staat. Een beetje mensen kijken, een bak koffie drinken, heerlijk. Vaak komen mensen gezellig buurten. Ik klets met iedereen en blijf zo op de hoogte van wat er speelt in de buurt.”

Lekkerste biertje
“Dat drink ik bij Café De Potdeksel. Het is een lekker ouderwets café en altijd gezellig. De ene keer ga ik met mijn vriendin, de andere keer met vrienden. Heel soms blijf ik tot in de late uurtjes. Op de terugweg haal ik dan shoarma bij Sphinx. Dan is de avond echt goed.”

Mooiste herinnering
“Volgens mij was het 1980 toen het zo ijzelde dat we over de weg naar school konden schaatsen. Heel bijzonder! Ik woonde op de Koningsweg en moest naar de Rubenslaan. Ik heb toen zelfs een brug op geschaatst. Wat ik trouwens ook heel leuk vond, was autoloze zondag in 1973. Toen gingen we met zijn allen ijshockeyen op rolschaatsen.”

Ideale weekend
“Ik werk zes dagen per week, dus mijn weekenden zijn van korte duur. Ik vind het heerlijk om thuis Formule 1 te kijken. Vaak ga ik nog wat leuks doen met vrienden – eten of op een terrasje zitten. Mijn weekend staat vooral in het teken van bijkomen. En als FC Utrecht thuis speelt, ga ik naar de wedstrijd kijken.”

Trots op…
“De Domtoren! Ik heb hem nog nooit zelf beklommen maar ben wel een keer naar boven gegaan in een tijdelijke lift, samen met ruimtevaarder Wubbo Ockels. Als je boven op de Dom staat, ziet de stad er heel anders uit dan wanneer je gewoon in de stad loopt.”

Wil je meer horen over Willem Langerak en zijn passie voor de buurt? De Oostcast, de podcast van de Oostkrant, ging met hem ingesprek. Luister hier naar het interview: 

 

3 Reacties

Reageren
  1. Cor Nelis

    Absoluut de leukste ijzerwarenzaak van Utrecht…., als het verder nergens te koop is slaag je daar beslist!!

  2. Petra

    Inderdaad een leuke herinnering Willem, dat schaatsen op straat! Het was januari 1979 ?.

  3. Berna

    Inderdaad, de leukste zaak, vooral doordat er professionele, aardige mensen staan. Advies als ik erom vraag, en meedenken als dat nodig is. Ik kom er minstens een keer per maand om wat te kopen, meestal voor klussen in de Bikkershof, maar ook wel eens voor mijn eigen tuin. Van hemelwaterafvoer tot lampjes of de grasmaaier laten slijpen. Bijna alles kan, en mocht het niet zo zijn, dan helpen ze je iemand te vinden die het wel levert. Super!

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).