Utrecht is al sinds 1956 (Hongaren) een toevluchtsoord voor vluchtelingen. Sinds 2019 vormt het zogeheten plan Einstein, waarin de buurt, verenigingen en andere instanties, samenwerken aan de opvang en integratie van vluchtelingen, de blauwdruk. Ook De Halter werkt hieraan mee. Marina van Huissteden-Kaspers nam voor Sport Utrecht en DUIC een kijkje ter plaatse.

Je kunt wel stellen dat ze wel wat gewend zijn bij Krachtsportvereniging De Halter. De inmiddels 101-jarige club met haar thuishaven in sporthal De Oude Veiling aan het Heycopplein geeft aan het woord ‘gastvrijheid’ een bijzondere betekenis. Al jarenlang onderhoudt De Halter contacten met collega-verenigingen van ver buiten de landsgrenzen. Dat de club ook al jarenlang vluchtelingen opvangt, is minder bekend.

Robbie van Straten, in het dagelijks leven politieman, is verbonden als bestuurslid aan de club. Niet alleen vanwege het toonaangevende karakter van de worstelafdeling, zowel in binnen- als buitenland, maar zeker ook vanwege de sociale kant van de club.

“Eigenlijk is het begonnen bij onze in 2015 overleden erevoorzitter Nol Kooijmans. Die man heeft de toon gezet in wat voor soort club wij eigenlijk zijn. En dan praten we niet alleen over de prestaties, maar zeker ook over het sociale karakter. Hij was ook degene die ons liet zien hoe belangrijk sport is in barre tijden.”

Sfeer

Kooijmans, zelf een bekende worstelaar, geloofde niet alleen heilig in het bestaansrecht van de club. Hij geloofde wellicht nog wel meer in de mensen in en rondom de club. En die sfeer tref je nog steeds aan. Tijdens de trainingen, de wedstrijden en het Internationale Paastoernooi voor de jeugd waar zo’n 600 jongeren aan meedoen uit twintig verschillende landen. En die mensen, waar Kooijmans zo stellig in geloofde, zetten zijn ‘erfenis’ voort in woord en gebaar.

“We zijn voor het eerst geconfronteerd met vluchtelingen na de oorlog in het voormalige Joegoslavië in 1991. In 2015 volgde een oproep van het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers, red.) voor de opvang van zo’n 250 vluchtelingen uit Syrië en Eritrea. En in 2021 volgden er 500 asielzoekers in het casino bij de Jaarbeurs, evacués uit onder andere Afghanistan. Tijdens die laatste opvang zijn we zelf in actie gekomen om die mensen wat afleiding te bezorgen tijdens deze afschuwelijke tijd. En het spreekt zich rond, want inmiddels komen er mensen van heinde en verre naar ons toe. Zoals twee Iraanse jongens die nu in Friesland zitten. Hun vader komt iedere week met ze hiernaartoe om te trainen. En ze zijn van harte welkom”, aldus Van Straten.

Liefde

De liefde voor de worstelsport en de cultuur die hier heerst, blijken dus internationaal te zijn. “Klopt”, roept van Straten. “En weet je, mensen blijven elkaar hier ook helpen. We krijgen echt geen subsidies maar het zijn onze eigen ouders en leden die voor kleding en bijvoorbeeld schoenen zorgen, want iedereen begrijpt dat deze mensen hier geen geld voor hebben, net zomin als voor contributie. We regelen dit gewoon onderling.”

Dat het ‘worstel-DNA’ sterk aanwezig is blijkt ook uit het feit dat een van de vroegere vluchtelingen, inmiddels statushouder, een tijdje uit het zicht is geweest maar gewoon weer op de deur klopte. “Ja, dat is Mostafa uit Iran. Die was heel duidelijk. Hij heeft zijn leven redelijk op orde hier en vindt dat hij wat terug moet doen omdat we hem zo goed hebben opgevangen. Hij is nu jeugdtrainer en de kinderen lopen met hem weg. Mooi toch.”

Oekraïense kinderen

Momenteel zijn er ook een aantal Oekraïense kinderen. “Die hebben thuis ook geworsteld en missen dat enorm. Sowieso is het natuurlijk vreselijk waar ze uit komen, dus prachtig dat ze hier hun rust en plezier en vriendjes vinden. Momenteel organiseren we voor het eerst na de coronatijd weer wat kampen met slapen op de club en deze kinderen genieten natuurlijk dubbel. En weet je wat… Een van de moeder belde deze week. Ze wil wat terugdoen. We hebben haar in de bardiensten kunnen inplannen. Zij blij, maar wij ook, want natuurlijk komen ook wij handjes te kort.”