Jaren geleden zwom ze nationale records en was ze Nederlands grootste talent in de zwemwereld. In dat opzicht zijn de twee zilveren en de gouden medailles die Lia Dekker dit weekend op het NK Zwemmen in Tilburg haalde niet heel opzienbarend. Maar twee zware knieoperaties zorgde ervoor dat het zusje van topzwemster Inge Dekker jarenlang niet kon zwemmen. 

Pas sinds negen weken werkt Lia Dekker, deels in zwembad De Krommerijn en deels in zwembad De Fuut, aan haar comeback in de nationale top en aan haar lang gekoesterde droom om op de Olympische Spelen uit te komen. Over de prestaties die ze afgelopen weekend neerzette is de 28-jarige schoolslagspecialiste ondanks de lange weg die ze heeft afgelegd om weer aan de top te kunnen komen niet helemaal tevreden. De medailles zijn mooi, maar de limiet die nodig was om ook op het EK aanwezig te kunnen zijn werd nog niet gehaald.

“Het was technisch allemaal nog niet goed genoeg,” zo verklaart Dekker de gemengde gevoelens die ze overhield aan het weekend. “Je ziet op de 200 meter, een afstand waar je niet op topsnelheid zwemt, dat het wel goed zit met de techniek. Maar op de korte sprintafstanden gaat het te snel en verlies ik zeker twee seconden doordat mijn techniek dan nog niet perfect is. Dat is jammer maar ik mag niet klagen over de prestaties.”

Knieblessure

De weg die Dekker heeft afgelegd om weer in de nationale top aanwezig te zijn, is een lange geweest. Nadat ze in 2012 op de rand van de Olympische Spelen stond, ging het mis. Een knieblessure en twee zware operaties  zorgden ervoor dat Dekker jarenlang niet op niveau kon zwemmen en ze al het plezier in haar sport verloor. Totdat ze vorig jaar per toeval de Amerikaanse ex-topzwemmer Tony Cox tegen het lijf liep die tegen haar zei dat ze er nog één keer alles aan moest doen om haar droom waar te maken. “Hoewel de opmerking van hem een beetje naïef was, was het wel precies de motivatie die ik nodig had.”

Dekker vond in Robin van Aggele een coach, in Utrecht een zwembad en in haar zus een kledingsponsor en inmiddels staat ze weer aan de nationale top. “Het was best raar. Vorig jaar deed ik mee met de NK en was ik ineens één van de snelste. Dat gaf zoveel vertrouwen dat ik besloten heb om het echt nog één keer te gaan proberen.”

Om tot de Olympische Spelen in Rio te komen heeft Dekker nog meer sponsoren nodig. Want in de nationale zwembond heeft ze te weinig vertrouwen. “Robin is de beste schoolslagcoach Nederland en ondanks dat ik nu 30 uur per week moet werken naast al die zwem- en reisuren, geloof ik er heilig in dat dit de juist weg is naar Rio.”

Om Dekker te sponsoren is er voor haar een crowdfunding gestart.