Zo snel mogelijk ontsnappen uit de middeleeuwse Utrechtse werfkelder. Dat is de bedoeling bij de Mysterium Escape Room, te vinden aan de Oudegracht aan de Werf. Toch waren er de afgelopen tijd een paar ongure types die de opdracht niet helemaal begrepen hadden: er is tot drie keer toe ingebroken bij Mysterium Escape Room. Eigenaar Anna-Maria Giannattasio baalt ervan dat het haar zo raakt, maar kan er ook wel weer om lachen.

Weet je nog dat er onlangs een stuk of 200 werfkelders werden ontdekt in de Utrechtse binnenstad? Het verhaal van de Mysterium Escape Room speelt zich af in zo’n opgeduikelde werfkelder. Jij en je medespelers raken opgesloten in een duistere werfkelder, en wel die van de roemruchte Cornelis Vossius. Een buitengewoon onaardige, maar toch op zijn manier aantrekkelijke man. Vrouwen vallen bij bosjes voor de charmante Vossius. Hij is echter niet uit op hun aandacht of liefde. Cornelis Vossius lokt onwetende studenten naar zijn kelder om te profiteren van hun jeugd. Hij wil onsterfelijk worden.

“De wereld van de escape rooms is ontstaan uit die van games”, vertelt Giannattasio. Zij heeft samen met Marvin Chin en Niels ten Hagen de Mysterium Escape Room ontworpen en gebouwd. “In soortgelijke escape games moet je ook clues vinden in een kamer en zo proberen te ontsnappen. Via Japan en Transsylvanië is het concept overgekomen naar de westerse wereld. Onze escape room was een van de eerste tien van Nederland.”

Houten wielen

Bij de Mysterium Escape Room worden de spelers ondergedompeld in het verhaal, het is de hele beleving die meetelt, vertelt Anna-Maria. “Vanaf het moment dat je de escape room binnenstapt, gebeurt er wat met je. Je hoort de houten wielen van de karren die boven over de middeleeuwse brug kletteren. Die geluiden en de muziek zijn gemaakt door studenten van de HKU. De audio past bij de mood waar je tijdens het ontsnappen in terechtkomt. Elke stap die je neemt, hoort bij het verhaal. Je wordt instinctief van raadsel naar raadsel geleid.”

“Eigenlijk moet je met iemand een escape room gaan doen voordat je gaat trouwen, of voordat je iemand aanneemt in je bedrijf”, denkt Anna-Maria hardop. “We maken het heel vaak mee: een groepje mensen gaat keurig naar binnen, maar in een minuut of 20 spreken ze al in het dialect van waar ze vandaan komen. Het ontsnappen uit een escape room legt de persoonlijkheid van de mens heel diep bloot.” Zelfs met 25 jaar ervaring in de evenementenbranche kan Giannattasio van tevoren niet inschatten of mensen uit de escape room gaan ontsnappen of niet. “Daar is geen pijl op te trekken.”

Tekst loopt door onder de foto

Ontlading

Het oplossen van de opdrachten in een escape room kan voor sommigen een hele uitdaging zijn. Zo geldt dat ook voor het bedenken en verstoppen van de opdrachten. Giannattasio: “Het ontwikkelen van een escape room is een soort teken van vertrouwen naar elkaar toe. Sommige mensen gaan niet voor de volle 100 procent. Maak je een slechte escape room, die niet goed in elkaar zit, dan krijgen spelers het gevoel dat ze voor niks opdrachten aan het doen zijn. Marvin, Niels en ik hebben er juist heel veel aandacht aan besteed – misschien te veel. Maar dat geeft ons zo veel voldoening. De ontlading die vrijkomt wanneer mensen ontsnappen uit de escape room is enorm.” Bij Mysterium is dat ontsnappen nog knap lastig ook: ongeveer 60 procent van de deelnemers ontsnapt. “Dat is best wel weinig.”

Snoepgoed

Begin deze maand werd er bij Mysterium Escape Room voor de derde keer ingebroken. De vorige keer was de dief even zoet met het openbreken van een kluis met raadsels. Deze keer was het snoepgoed aan de beurt. Naast het gestolen snoepgoed zijn de kas en apparatuur, waaronder een fototoestel, meegenomen. Ook heeft de dief volgens Giannattasio een enorme ravage aangericht. “Het is niet fijn dat er zo veel kapot is gemaakt. Het is vervelend dat je al het kapotte glas moet opruimen, jezelf eraan snijdt en alles veilig moet wegdoen zodat de vuilnisman zich er niet ook aan snijdt. De negativiteit blijft op die manier lang doorwerken.”

“We zijn nu drie inbraken verder, waarvan één op ons kantoor en twee bij de escape room. Het is geen makkelijke tijd nu, ook met corona. Ik weet dat de wereld niet eerlijk is, maar het valt me tegen hoeveel zo’n inbraak met mij doet.” Anna-Maria vertelt dat de inbraken haar wel even droevig stemden. Uiteindelijk kan ze ook wel weer lachen om de onhandige inbraakacties in de escape room. “Hoe dom kan je zijn? Wat een prutsers!”

Tekst loopt door onder de foto

Opruimen

Maar zij en haar medewerkers komen daar sterker uit, denkt ze. Giannattasio vertelt verder over de laatste inbraak: “Er waren die week net twee nieuwe mensen aan het werk. Samen opruimen bleek toen best wel leuk. Normaal gesproken ben je de hele dag met elkaar aan het praten, maar nu konden we samen aan de slag. En binnen ziet het er nu weer piekfijn uit. Dus: hartelijk dank voor het inbreken.” 

Toch blijft er nog een naar gevoel hangen. “De schrik zit er wel in. Als ik ’s ochtends vroeg word gebeld door een werknemer, raak ik nog steeds in paniek. Dan denk ik: is het weer zo ver? Ik baal ervan dat het me zo raakt. Het is moeilijk om uit die groef te komen. Het houdt je even onder water, zo’n inbraak, maar daarna veer je weer terug omhoog.”

Worden mensen die bij Mysterium Escape Room willen komen werken nu geselecteerd op hun opruim- en schoonmaakkwaliteiten? Anna-Marie lacht. “Nee! De mensen die hier werken neem ik juist liever aan op de frappante manier waarop ze naar de wereld kijken. Je kan als werkgever kiezen voor degelijke en zakelijke mensen, die goed in de agenda kijken en alles onder controle hebben. Mysterium Escape Room is een wondere wereld en daar passen bepaalde medewerkers bij. Ik ben altijd op zoek naar mensen die betrokken zijn bij de escape room en de spelers.”

“Mijn medewerkers zijn meer helden, zoals je ze kan kennen uit een comic book”, vindt Anna-Maria. “Ze hebben allemaal een heel eigen persoonlijkheid en verhaal. Veel van hen hebben ook interesse in de hoek van role-playing games (rollenspellen waarbij spelers als zijnde karakters een verhaal vertellen, red.) en Dungeons and Dragons.” Bovendien, denkt Anna-Maria, is dat ook veel leuker dan een avondje Netflixen.