De in de Provence wonende Felix Visser heeft een druk weekend in Utrecht. Aanstaande zondag praat Felix Visser met Edwin Jacobs, directeur van het Centraal Museum, en Philip Freriks over het surrealisme in Utrecht. “Utrecht is altijd surreëel geweest, het is niet gek dat hier surrealisten vandaan komen.”

Op wat voor manier is Utrecht surrealistisch?
“Het vreemde daglicht in de Brigittenstraat doet me denken aan het licht in de schilderijen van De Chirico, een surrealistische schilder. De rare verstildheid die op sommige plekken in de stad te voelen is, zit ook vaak in surrealistische werken. Surrealisme is eigenlijk overal, het gaat er om dat je je eigen verhaal maakt, en bijvoorbeeld je eigen betekenis geeft aan een kunstwerk.”

Wat is uw favoriete plek in de stad?
“Het maakt niet uit waar ik ben, ik wil de stad proeven. Het liefst loop ik de hele dag door de stad, en kijk ik. Bij voorkeur hoger dan vier meter, daar onder zit eenheidsworst. Ik kijk graag naar dakgoten. Die zijn allemaal anders, fantastisch.
Je zou op zondagochtend om acht uur eens door de straatjes tussen de Nieuwegracht en Lepelenburg moeten zigzaggen. Dat is prachtig, het licht dat er dan is, is erg speciaal.”

Loopt u alleen maar of consumeert u ook?
“De beste koffie krijg je nog altijd bij Orloff, maar bij Polman’s Huis kom ik het liefst. Het is de fijnste plek met het hoogste plafond. Hoe hoger het plafond, hoe meer ruimte om te denken. Polman’s Huis verdient een vaste plek in de geschiedenis, het is onverbeterbaar. Het eten is er voortreffelijk en Kacem, de Tunesische gastheer, is zoals er geen tweede van is. Polman’s is als een warm bad.”

Heeft u naast het gesprek in het Centraal Museum nog meer gepland?
“Ineens werd het erg druk dit weekend, en het heeft allemaal met kunst te maken. Ik heb veel afspraken voor Stichting Muzum (waar Visser voorzitter van is, red.). Muzum wil zich sterk maken voor kunsten uit Utrecht, stad en het Sticht. Niet alleen schilder- of beeldhouwkunst, maar ook over dans- en dichtkunst, film, fotografie, geluid en muziek. We zoeken op dit moment samen met de hotelketen Stayokay naar een geschikte locatie voor ons gezamenlijk project ‘CultuurHôtel Utrecht’. Er komt een openbare ruimte waar we exposities worden gehouden, kort en heftig, in de dynamiek van deze tijd. Een kunstplein als platform voor kunstenaars, galeries, ateliers. Kortom, iedereen die zich actief bezighoudt met kunst. De gevangenis aan het Wolvenplein komt misschien in aanmerking om het project te realiseren.”

U heeft wat met openbare ruimtes, geloof ik. Net is bekend geworden dat Polare wordt overgenomen…
“Is dat zo? Fantastisch! Prachtig, zo’n plek waar alles wat er in onze samenleving en denkwereld leeft binnen handbereik is. Ik vind het mooi als men kennis kan nemen van wat belangrijk is. Mensen voelen zich er goed door, steken er wat van op en doen er niet vervelend van.
Ik kan me bovendien ook niets mooiers voorstellen dan dat de bieb in het oude postkantoor komt. Ik zie het al voor me: mensen lezen onder groene lampjes van papier, desnoods van een scherm, in de oorverdovende stilte van een bibliotheek van weleer.”