Thijs Kuijken is de natuurminnende songwriter achter de succesvolle folkband I Am Oak. Hij speelde onder andere op de wereldberoemde showcase SXSW en won in 2011 de 3voor12 Award voor beste Nederlandse album. Met DUIC praat hij over zijn weekend en nieuwe projecten. 

I Am Oak – Palpable

Komende zondag speel je op Villa Jongerius Live, weet je al wat voor iets dat wordt?

Nee, nog niet echt. Ik weet dat het in een huis is bij de Jaarbeurs in de buurt. Een groot vrijstaand huis met een tuin en daar spelen we dan. Ik weet ook dat het gemaakt is door een bepaalde architect, Jongerius heet hij denk ik. Het is in elk geval geen kraakpand. Maar dat moet ik even googlen –Thijs zoekt het op– Ja, het  is een rijksmonument gebouwd in de jaren dertig door Jan Jongerius.

Waar ga je zelf het liefst heen in het weekend?

Ik ga af en toe naar de Bastaard, dBs, Ekko en Tivoli. Voor koffie ga ik naar The Village. Het zijn relaxte plekken om te hangen, al ligt het er aan wie er hangt. Eten doe ik niet zo vaak buiten de deur, ik hou erg van zelf koken.

Woon je al je hele leven in Utrecht?

Nee, ik ben opgegroeid in Bergeijk, Brabant, maar zeven jaar terug ben ik naar Utrecht gekomen om fotografie te studeren aan de HKU.

Utrecht is echt een folkstad geworden, of niet? 

Ja, dat klopt wel denk ik. Ik weet alleen niet zo goed hoe dat zo gekomen is. Op een gegeven moment heeft Utrecht die naam gekregen, de naam van indie/folkstadje. Ik heb dat niet met iemand afgesproken ofzo. Misschien is het iets onbewust; een soort ‘scene’. Dat mensen daarvoor ook hierheen komen.

Welke drie Utrechtse bandjes zou jij willen tippen?

Kim Janssen, This Leo Sunrise…–Thijs twijfelt even–. Ik probeer iets te verzinnen dat niet direct in mijn omgeving ligt. Dan wil ik Amber Arcades wel tippen, die zijn nu een beetje aan het beginnen.  Ik denk wel dat ze echt potentie hebben. Ze beginnen pas net, maar hebben wel leuke liedjes.

Heb je zelf nog grote plannen in het verschiet?

Op het moment ben ik bezig twee platen op te nemen. Voor de eerste plaat neem ik oude liedjes opnieuw op, van een plaat die ik vijf jaar eerder in eigen beheer had uitgebracht. Die komt eind dit jaar uit en heet Ols Songd (luister hier naar de oorspronkelijk opname). Destijds heb ik die cd maar 150 keer verkocht en er is weinig mee gebeurd, maar wanneer ik er naar luister zijn de nummers voor mij nog steeds relevant.

Waarom die oude plaat niet gewoon opnieuw uitgeven?

We dachten eerst wel aan een heruitgave, maar ik was niet tevreden met de geluidskwaliteit van de oude opnames.

Is de titel, Ols Songd, een verdraaiing van het Engelse Old Songs? 

Ja, dat deed ik omdat oude herinneringen vervormd kunnen worden in je geheugen. En nu is dat natuurlijk al helemaal van toepassing.

En op de tweede plaat komt nieuw materiaal? 

Dat wordt een compleet nieuw album dat ik met de hele band opneem. Die komt eind volgend jaar uit.

Dat wordt al je zevende officiële I Am Oak album, is het moeilijk telkens weer de studio in te duiken en iets nieuws te verzinnen?

Ik ga in principe gewoon door, maar het is lastig om de draad weer op te pikken. Vooral als je veel shows gespeeld hebt, is het moeilijk om terug te gaan en weer liedjes te gaan schrijven. Het is een ander proces. Liedjes schrijven en liedjes spelen. Ja, dat is soms wel lastig.

Te zien: Jongerius Live presenteert Zomerfestival, zondag 11 augustus met I Am Oak, Bombay Show Pig, El Pino and the Volunteers, Fablewright en Neobash!. Verder: 13 december viert het Utrechtse onafhankelijke platenlabel Snowstar (I am Oak, Herrek, Kim Janssen, Lost Bear)  zijn 10-jarig jubileumfeest in Tivoli de Oude Gracht.