Museum Oud Amelisweerd werd in augustus failliet verklaard. Ondanks jaren van subsidie is het de instelling niet gelukt om een financieel gezonde organisatie op te bouwen. War ging het mis en wat moet er nu met het monumentale landhuis gebeuren?
“De naam Amelisweerd heeft landelijke bekendheid, maar de onschatbare waarde van het landhuis is slechts bij weinigen bekend”, schrijft Blueyard. Dit bureau heeft in opdracht van de gemeente de laatste tijd onderzoek gedaan naar het falen van het museum. De combinatie van het landhuis en het bijbehorende antieke Chinese behang wordt tot de top van Nederland gerekend.
Maar deze bijzondere waarde van het landhuis noemt Blueyard juist ook als beperking; er zitten veel voorwaarden vast aan het gebruik en de openstelling van het gebouw. In het ondernemingsplan van het museum zou hier echter te weinig rekening mee gehouden zijn. Ook concludeert het onderzoeksbureau dat andere facetten van het ondernemingsplan niet haalbaar waren. Hier zou al meerdere keren voor gewaarschuwd zijn.
Er zouden wel enkele succesvolle tentoonstellingen zijn georganiseerd, maar ook weer niet zo succesvol dat er genoeg mensen kwamen. Ook de verwachte financiële bijdragen van zakelijke partners zijn nooit behaald. Zo ging men uit van 200.000 euro aan bijdragen, maar kwamen deze uit op gemiddeld 86.500 euro per jaar. Blueyard schrijft dan ook: “MOA stapelde verlies op verlies.” De rechtbank heeft op 14 augustus het faillissement uitgesproken. Het museum ging direct dicht. De gemeente Utrecht veranderde van partner in schuldeiser.
Nieuwe invulling
Toen het museum failliet ging moest de gemeente, als eigenaar van het gebouw, gaan nadenken over de toekomst; welke tijdelijke invulling krijgt het gebouw en wat moet er op de lange termijn met het landhuis gaan gebeuren?
Totdat er een permanente invulling is voor het landhuis is de gemeente op zoek naar een organisatie die er tijdelijk iets van wil maken. Er hebben zich 12 kandidaten gemeld die interesse hebben in het gebouw van het voormalige museum. Deze partijen willen ieder van 1 maart 2019 tot 1 maart 2020 het landhuis gebruiken.
Er zitten echter wel wat beperkingen aan het Rijksmonument. Zo mag er absoluut niets worden gewijzigd aan het interieur vanwege het unieke Chinese en historische behang. Daarbij wordt er in de winter alleen verwarmd als het kwik binnen onder de 8 graden daalt. Ook mogen er maar 20 personen tegelijk per uur per verdieping naar binnen.
De geïnteresseerde partijen hebben de komende periode de tijd om een plan bij de gemeente in te dienen. Een nieuwe partij moet het landhuis voor minimaal 100 dagen willen openstellen.
Permanente invulling
Ondertussen is de gemeente ook begonnen met de voorbereidingen voor de permanente invulling van het landhuis. De gemeente laat wel weten dat het landhuis dusdanig beperkend is dat het heel lastig is om tot een invulling te komen zonder subsidie. Daarom gaat onderzocht worden of de mogelijkheden voor gebruik misschien verruimd moeten worden. De gemeente zegt hier wel bij: “Bij het vormgeven van deze kaders zullen we de monumentale waarde van het landhuis niet uit het oog verliezen.”
10 Reacties
ReagerenAangezien iedereen bomen zo belangrijk vindt in Rhijnauwen zou ik zeggen afbreken en het hele terrein volplanten met mooie nieuwe bomen.
A27 breder maken
Stel dat het pand nu van een particulier was, zou de gemeente het dan kopen zonder een bestemming te weten? Lijkt me niet. Dus hup, op Funda.
laat mij er maar wonen dan zorg ik zelf voor het onderhoud.
De Gemeente heeft nog wel ergens een bevriende horeca ondernemer die er net als in Rhijnauwen een pannenkoeken vreetschuur wil exploiteren of een roost.
Gerard vd Vecht.
Iets dat geen gemeenschapsgeld kost
Neem het op in een rondleiding langs de architectuur hoogtepunten van Utrecht. Er is genoeg om de groeiende stroom toeristen op dit gebied te bedienen. Denk aan de straks weer toegankelijke hal van de nieuwe Bieb op Neude, het oude postkantoor. Daar is een mooi verhaal te vertellen, denk aan het Rietveld Schröderhuis. Er zijn zeker meer locaties die op zichzelf klein zijn of onvoldoende aantrekkingskracht hebben, maar in combinatie de moeite waard zijn. Laat een degelijke rondleiding eindigen in Oud Amelisweerd, zorg daar voor goede horeca. Laat het met inzicht inrichten en bestieren door de gezamenlijke grotere musea van Utrecht zodat een geïnteresseerd publiek een voorproefje krijgt, een teaser, van de andere musea in Utrecht.
Tja……glas of andere bescherming voor dat rauhfaser (om ‘t maar even oneerbiedig te zeggen) en er een hotel met uitspanning Boschlust van maken en dan niet voor ‘n agtelukke prijs verhuren, gemeente!
Landhuis Oud Amelisweerd is mede door de aanwezigheid van het Chinese behang tot Rijksmonument verklaard. Waardevol erfgoed natuurlijk, dat behang, maar het beperkt alle goed bedoelde aanbevelingen voor een sluitend exploitatieplan. Hoewel ik de kunsthistorische waarde van dit unieke behang ervan zeker niet onderschat vraag ik mij soms hardop af of dit niet op een betere (klimaat) veilige plaats moet/kan worden geconserveerd. Nu is er van een juiste conservering geen sprake. Denk eens aan het brandgevaar en ook niet onbelangrijk, de klimatologische omstandigheden! Het Rijksmuseum in Amsterdam of het Utrechtse Centraal Museum zou qua conservering een veiliger plek zijn dan het landhuis is.
Verhuren als kantoorruimten aan een gesubsidieerde culturele instelling. Bijv.Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, Hendrik de Keijzer, Welstand en Monumenten Midden Nederland, Utrechts Monumenten Fonds of Maatschappij voor Stadsherstel. In ieder geval een organisatie die behoorlijk omgaat met een monument van deze orde.