Waar de voetbalrellen van het afgelopen weekend al het andere nieuws lijken te overstemmen heb ik een andere ergernis die ik graag even op tafel gooi. Tot wie ik me daarbij precies moet richten is me niet helemaal duidelijk. Als ik namelijk via het digitale loket op utrecht.nl naar het thema zoek waarbinnen mijn ergernis valt, komen er meerdere in aanmerking. Meldingen, klachten & bezwaren…zou kunnen. Of is het meer leefomgeving & veiligheid of toch verkeer & vervoer. Ook bouwen & wonen zou trouwens nog kunnen. Waarmee ik eigenlijk al weer een volgende ergernis voel opkomen.

Ik wil het dus niet hebben over de vele (digitale) loketten op de gemeentelijke website of het feit dat daar het & teken blijkbaar het veel te lange woord ‘en’ heeft vervangen. Nee, ik wil het hebben over de Jacob Westerbaenstraat, gelegen in mijn woonwijk tussen de woningen en de schoolgebouwen van het ROC en het Grafisch Lyceum. Vanaf de oplevering in 2000 is de Jacob Westerbaenstraat een voetpad. Logisch, want diverse woningen hebben er hun voordeur en een viertal voetpaden komt erop uit. Alle bewoners uit de wijk gebruiken de Jacob Westerbaenstraat dan ook als zodanig. Ze lopen hun kinderen via deze route naar school. Ze sjouwen er hun lege flessen en oud papier naar de verderop gelegen glas- en papierbakken. Ze lopen er hun zware boodschappentassen naar huis. Een alternatieve route is er niet.

De Jacob Westerbaenstraat blijkt al tijden een gunstige doorgangsroute voor fietsers die vanuit de Rivierenwijk richting Catharijnesingel moeten. Sinds kort heeft de gemeente deze route dus maar tot fietspad verklaard. Daarbij geheel voorbijgaand aan het feit dat het dus al sinds een jaar of tien de enige looproute is vanuit mijn woonwijk richting zo’n beetje alle voorzieningen in de buurt. Al die tijd was het al uitkijken geblazen voor de dikwijls gehaaste fietsers en brommers die in volle vaart rakelings langs mij en mijn kinderen suisden. Maar nu zij het recht aan hun kant menen te hebben door het gemeentebord waarop duidelijk fietspad staat is het zo niet nóg gevaarlijker.

Rond de bouw van het Station Vaartsche Rijn iets verderop, krijg ik van de gemeente en van ProRail met enige regelmaat brieven in de bus over de te verwachten overlast. Dat maakt de overlast niet minder, maar is op zijn minst een gebaar om het leed te verzachten. Rond de veranderde status van de Jacob Westerbaenstraat mocht ik echter geen enkele brief ontvangen. Geen overleg met buurtbewoners vooraf en geen informatie achteraf. Van de ene op de andere dag bleek het bord voetpad te zijn vervangen door een bord fietspad. Het was mijn dochter die dat ontdekte nadat zij door een geïrriteerde fietser was toegesnauwd dat ze op het fietspad liep. De veiligheid van supporters en hun kinderen in een voetbalstadion is zonder meer wat waard, zolang het de veiligheid van bewoners en hun kinderen in hun buurt maar niet overstemd. En dan blijft natuurlijk nog de vraag bij welk loket ik dit nou moet aankaarten.