Op DUIC meldden we vorige week dat de verbouwing van de Cereolfabriek gestart is. We hebben alleen niet gemeld wat voor moois er staat te gebeuren in de afgebrande fabriek. 

Eigenaar BOEi is in 2012 gestart met de herbestemming van de voormalige SOL-fabriek. Op dit moment wordt de eerste functie ingebouwd: een basisschool. Maar meer functies volgen na de bouw van de St. Dominicusschool, die na de zomervakantie van 2013 open zal gaan.

Vanaf medio 2014 vestigen zich meer organisaties in de Cereolfabriek, waaronder buitenschoolse opvang ‘Oog in Al’, de Bibliotheek Utrecht, kunstcentrum ‘Het Wilde Westen’ en ‘Buurten eten & drinken’. ( deze zaak op de Burgemeester Reigerstraat krijgt hiermee zijn tweede vestiging)

Ook komen er ruimtes voor kantoren, een multifunctionele sportzaal en een theaterzaal. De deuren van de Cereolfabriek staan straks elke dag open, ook voor initiatieven van buurtbewoners en ondernemers. De Cereolfabriek wordt op deze manier omgetoverd tot de nieuwe creatieve ontmoetingsplek voor alle bewoners van Utrecht-West.

SOL-, Soja- of Cereolfabriek?

De fabriek heeft in de loop van de jaren nogal wat namen gehad. Vorige week is deze vastgesteld op Cereolfabriek, dus daar houden we het voor nu even bij. Wel is een kleine geschiedenisles op zijn plaats.

De voormalige Coöperatieve Stichtsche Olie- en Lijnkoekenfabriek Cereol (SOL-fabriek, 1908) ligt aan het Merwedekanaal in Utrecht. In de fabriek werd uit lijnzaad olie gewonnen met veekoeken als restproduct. De fabriek ging in 1973 failliet en kwam in internationale handen.

Vanaf dat moment maakt het lijnzaad plaats voor soja (Sojafabriek). Het complex bestond oorspronkelijk uit een directeurswoning, een fabrieksgebouw met schoorsteen en twee pakhuizen. In 1932 werd de betonnen silo gebouwd.

In 2001 werd de fabriek een rijksmonument en een jaar later werd de fabriek uitgekocht door de gemeente vanwege stankoverlast, geluidsoverlast en explosiegevaar.

In 2008 woedde er een felle brand in de leegstaande pakhuizen waardoor alleen de buitengevel nog overeind bleef staan. In 2011 kreeg de betonnen silo een beschermde status als gemeentelijk monument.