Dagelijks, ruim voordat bij ons thuis de wekker gaat, dringt de toekomst zich luid aan ons op als voor de bouw van het nieuwe station Vaartsche Rijn weer een damwandelement de grond wordt ingetrild.

Ook of juist tijdens de schoolvakantie gaat de luidruchtige bouw van station Vaartsche Rijn gestaag door. De komst van dit nieuwe station langs de Baden Powellweg zorgt, volgens de gemeente, voor de gewenste ontsluiting van het aangrenzende gebied Rotsoord.

Zo presenteerde ontwikkelaar Jebber laatst haar ambitieuze plannen voor de bouw van circa 260 stadsappartementen op het voormalige terrein van De Boo Bouwmaterialenhandel op het betreffende gebied.

Dergelijke ontwikkelingsplannen bezorgen mij, los van de dagelijkse geluidsoverlast, altijd een dubbel gevoel. Vooruitgang is in de kern natuurlijk goed en binnenstedelijke ontwikkeling is momenteel hot.

Je kunt discussiëren over invulling, voorzieningen en bouwhoogte, maar als je daar doorheen kijkt kan een ontwikkelingsplan als dat voor Rotsoord toch maar mooi een nieuwe impuls geven aan een verrommeld gebied. Zo zingt de term creatieve hotspot in dit geval al tijden rond.

Naast al die mooie toekomstperspectieven zijn er echter ook vooruitzichten die mogelijk minder rooskleurig uitpakken. Omwonenden zijn vaak niet ten onrechte kritisch waar het gaat om zaken als ontsluiting, verkeersstromen en parkeervoorzieningen.

Waar gewoond wordt willen mensen van en naar huis en het lijkt mij onwaarschijnlijk dat iedereen daarvoor de trein of tram zal pakken op het nieuwe station Vaartsche Rijn. Toekomstige bewoners en gebruikers van Rotsoord zouden nieuwe verkeersknelpunten en files kunnen veroorzaken.

Het zal niet de eerste keer zijn, dat pas na oplevering van een nieuw woongebied wordt nagedacht over de door omwonenden al vooraf geuite kritiek. De voorzieningen in Leidsche Rijn, of beter gezegd het uitblijven daarvan, zijn illustratief op dat gebied.

Een mogelijk tweede probleem rond het nieuwe pronkstuk van ProRail zou gelegen kunnen zijn in de komst van een parkeervoorziening onder het nieuwe station. Die voorziening gaat plek bieden aan circa 210 auto’s.

Rond de exploitatie van deze parkeergarage neemt het college dit najaar een definitief besluit. Geen idee dus nog wie daar allemaal zijn auto gaat parkeren en wat de invloed daarvan op de verkeerssituatie in de omliggende wijk(en) zal zijn.

Zo hangt er rond ieder ontwikkelingsplan een zweem van vage toekomstscenario’s, waarover in geen enkele brochure, nieuwsbrief of bewonersvergadering wordt gerept. Ons gezinsscenario voor de komende vijf jaar is daarentegen allerminst vaag. We worden vroeger gewekt en rijden vaker om naar de binnenstad dan ons lief is.

Ons uitzicht op de groenvoorzieningen langs het spoor wordt stukje bij beetje vervangen door een betonnen bak. En als het station eindelijk wordt opgeleverd zijn de bouwactiviteiten op het aangrenzende Rotsoord inmiddels in volle hevigheid begonnen. Probeer daar maar eens doorheen te kijken.