Bas Louissen (32) is één van de drie makers van de succesvolle podcast Man man man, de podcast en regisseur van de middagshow op Qmusic. Samen met zijn vrienden Domien Verschuuren (Qmusic) en Chris Bergström (Radio 538) maakt hij nu ruim een jaar de podcast over hoe mannelijk ze eigenlijk zijn. En met succes: onlangs wonnen de drie de Online Radio Awards voor ‘beste podcast’, verkochten ze hun theatershows in onder meer DeLaMar Theater binnen no time uit én brouwen ze met vandeStreek een speciaal blond biertje. Als het goed is, kun je begin december een heerlijk Man man mango’tje proeven. We vroegen Bas hoe de podcast is begonnen en wat zijn mooiste herinnering is aan de stad.

Hoe is Man man man, de podcast ontstaan?
“Ik heb met Chris en Domien gewerkt bij 3FM. Het was een feest om daar met z’n drieën de avondshow te maken. Na een tijdje ging Chris ergens anders werken. En ik bleef denken: we moeten iets met z’n drieën doen. Niet eens omdat ik dacht ‘daar zit iets in’, maar omdat het me gewoon ontzettend leuk leek. Ik was met Chris aan het bellen en we waren een beetje aan het mopperen over wat we allemaal in het huishouden moesten doen. Dat we bijvoorbeeld boodschappen moesten doen, terwijl onze vriendinnen langs de winkel kwamen. Toen kwam het idee: wat zijn we nou eigenlijk voor mannen? Daar zit een podcast in. We zoeken elkaar één keer in de twee weken op, drinken een biertje en lachen. Dat we nu DeLaMar uitverkopen, is niet normaal.”

Wat maakt de podcast zo populair?
“Het is een beetje ongemakkelijk om te praten over hoe goed het gaat, maar het is echt tof. Ik denk dat het de chemie is die we hebben. We krijgen vaak te horen dat mensen onze eerlijkheid en kwetsbaarheid fijn vinden. Dat is best lastig als je dat weet, want je wil daar geen gebruik van maken. Je moet er helemaal los van blijven. Maar als we met z’n drieën aan tafel zitten en we zetten de opname aan, zijn we daar totaal niet mee bezig. Mensen sturen zoveel berichten. Ze hebben het gevoel alsof ze bij ons aan tafel zitten, dat ze je goed kennen. En ze herkennen zich in onze verhalen. Dat vind ik bijzonder om te merken. Er luisteren ook veel vrouwen naar de podcast. Dan vraag je je af hoe dat kan. Ik denk doordat we niet bedreigend zijn: heel soft en een beetje sukkelig. Voor de rest doen we maar wat.”

Hoe gaat de theatershow eruitzien?
“Het idee is dat het wat meer theater wordt, maar we moeten wel dichtbij onszelf blijven. Als we ineens dansjes gaan doen en liedjes zingen, zou dat raar zijn. Het moet beter dan de try-out. Het was leuk, maar er moet een stap extra bij. Zeker in DeLaMar: daar moet je iets neerzetten dat echt goed is. Dan kun je niet wegkomen met ‘we zien wel’. We hebben natuurlijk nul ervaring met theater. Dus het is nog erg zoeken wat we moeten doen. Heel tof allemaal, maar wel doodeng.”

Wat vind je zo leuk aan je werk?

“Ik luisterde vroeger als jongetje al veel radio. Ik denk dat de magie van radio een beetje verdwijnt, maar dat komt misschien doordat ik er zelf zo in zit. Het wordt toch ‘gewoon’ je werk, maar ik zou niks anders kunnen en willen. Elke dag weer creatief nadenken over wat je gaat doen. Wat zijn de mogelijkheden, wie gaan we bellen? Natuurlijk heb je een format waar je rekening mee moet houden, maar dat heb je ook nodig. Het is heel erg leuk om te doen.”

Waar drink je het lekkerste biertje in Utrecht?
“Ik vind het fijn om in het weekend overdag met mijn vriendin de stad in te gaan. En ergens een biertje drinken of een wijntje. We wonen nu dichtbij het centrum en kunnen zo de stad in wandelen. Dat is lekker. We hebben geen vast café. Ik ben helemaal niet honkvast wat dat betreft, maar zeker niet de hippe clubs. Ik vind Willem Slok een leuk café, Lijn 4, DeRat en Springhaver. Bij die laatste hebben ze hele lekkere tosti’s.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?
“Jaren geleden, toen ik negentien was, draaide ik plaatjes met een goede vriend uit Emmen. De Vinylshow maakten we. Ik woonde nog in Emmen. Ik weet niet hoe we het voor elkaar hadden gekregen, maar we hadden een optreden in de SJU geregeld aan de Varkenmarkt. Wij daar helemaal heen rijden en allemaal platen meegenomen. Kwamen we daar, stonden er maar drie of vier man. En die hadden totaal geen interesse in ons. Wij pretendeerden jazzkenners te zijn, maar dat waren we niet. Dus we hadden niet de goede muziek bij ons. Volgens mij moesten we ook eerder stoppen. Maar het was toch een avontuur om met z’n tweeën naar Utrecht te rijden en geen idee te hebben waar je precies terechtkomt. Het interesseerde ons niet dat er weinig mensen waren.”

Wat was het beste optreden dat je ooit in Utrecht gezien hebt?

“Ik was laatst bij een concert van Daniël Lohues en Holland Baroque in TivoliVredenburg. Hij komt ook uit Zuidoost-Drenthe. Ik heb hem al een keer zien optreden. Dat was meer rock-‘n-roll en nu was het dus met dat barokorkest. Hele mooie klassieke muziek met strijkers, echt te gek. Hij is zo veelzijdig en muzikaal. En het is grappig dat hij in het Drents zingt en in Utrecht een zaal van 550 man stijf uitverkoopt.”

Utrecht is…

“… godzijdank geen Amsterdam.”