Fotograaf Tom Durden maakte op verschillende iconische Utrechtse plekken dronefoto’s van in totaal 250 naakte mensen. 580 mensen meldden zich aan. Voor het project werkte hij samen met Lieke van Herk en Floris van den Berg. Met het project Dronude wil hij body positivity promoten: aandacht besteden aan de manier waarop we naar onze lichamen kijken. Tot en met 21 mei was de tentoonstelling gratis te bezoeken in de Stadsschouwburg, maar op de projectwebsite zijn de foto’s nog te zien. De honderden ‘gewone mensen’ poseerden onder meer op het Rietveld Schröderhuis en in Bibliotheek Neude. We vroegen Tom of hij nog een keer zo’n project zou willen doen in Utrecht en waar hij zijn inspiratie vandaan haalt. 

Hoe ben je op het idee gekomen voor dit project?

“De Amerikaanse kunstenaar Spencer Tunick maakt ook foto’s van grote groepen naakte mensen, maar dan in de openbare ruimte. Hij doet dat altijd vanaf de grond. Het leek mij interessant om met een drone van bovenaf te fotograferen. Dat zorgt voor een vervreemdend effect. Normaal gesproken heb je bijvoorbeeld altijd een horizon op foto’s, en staande mensen. Met een drone zijn die niet interessant: dan zie je alleen het hoofd en de schouders. Met zittende of liggende mensen kan je allerlei vormen en vlakken maken.”

Wat is de gedachte achter de foto’s?

“Sommige mensen kijken wel naar iemand die het hoofd van iemand anders inslaat op tv, maar als er een tepel in beeld komt, is de wereld te klein. Op Facebook is dat bijvoorbeeld niet toegestaan. Dat is een extreem verschil. Topless was vroeger vrij normaal, maar nu niet meer. Het lijkt alsof er een soort verpreutsing optreedt en mensen onzekerder worden over hun lichaam. Veel mensen hebben het idee dat hun lichaam niet mooi of perfect genoeg is. Dat is jammer.”

Hoe is het project verlopen?

“Het was best spannend. Dronefotografie van meer dan honderd mensen die geen professionele modellen zijn, heeft nog nooit iemand gedaan. Op de dag van de shoots kom je samen en hoop je dat het allemaal lukt en klopt. Tijdens de shoots was het bijvoorbeeld heel koud. Het was heel spannend hoeveel mensen er op zouden komen dagen, maar zelfs met de kou waren mensen erg gemotiveerd. Ook de verhalen van sommige deelnemers waren indrukwekkend. Zo was er iemand die binnenkort haar borst eraf moet laten halen. Zij wilde zich graag fotograferen zoals ze nu is. Iemand anders was erg ziek geweest en is nu weer helemaal beter. Zij wilde het leven vieren door mee te doen. Ook deed er iemand met één been mee en iemand met een hulphond. Het is een mooi geheel, maar als je goed kijkt zie je dat iedereen verschillend is. Die verschillen werden tijdens de shoots gevierd. De modellen ervoeren juist doordat iedereen zo anders is, dat iedereen mag zijn wie die is.”

Tekst loopt door onder de foto

Zou je nog een keer zo’n project willen doen? 

“Al met al ben ik heel erg tevreden. Het smaakt naar meer. Ik zou graag nog een keer foto’s willen maken bij Landhuis Oud Amelisweerd. Verder heeft Utrecht een prachtige singel, geen enkele andere stad heeft die zo mooi. Op de vlonders ernaast kan je goed mensen leggen. Of op de werven aan de Oudegracht. Hoog Catharijne heeft mooie moderne hallen, het Wilhelminapark mooie oude bomen. Zo zijn er nog meer mooie gebouwen en plekken in de stad. Maar voor de realisatie van deze ideeën missen we nog een aantal belangrijke componenten: we hebben financiering nodig en een locatie waar we kunnen exposeren.”

Waar haal je je inspiratie vandaan in Utrecht?

“Uit een wandeling langs de Vecht richting Slot Zuylen. Of uit het lezen van muurgedichten van Ingmar Heytze. Ik vind het mooi dat Utrecht kunst op een laagdrempelige manier in de stad brengt.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?

“De fotoshoots voor het Dronude-project. De samenwerking van honderden mensen om mooie beelden te maken was geweldig. Wat me opviel was de medewerking die we overal kregen. We mochten onder meer het Pandhof van de Dom gebruiken en daar zelf de fontein met groene zeep schoonmaken. Ook heb ik boven op het dak van het Rietveld Schröderhuis staan schrobben. Ik ben trots dat we daar foto’s mochten maken: op een Unesco Werelderfgoed-monument waarvoor mensen uit de hele wereld in de rij staan om naar binnen te mogen.”

Tekst loopt door onder de foto

Wie is jouw favoriete Utrechter?

“Ik wil alle modellen van het Dronude-project complimenteren. Het vergt veel moed om hier aan mee te doen, maar de mensen waren heel blij. Ik heb het gevoel dat mensen in Utrecht moedig zijn. Ze zijn niet bang om een keer iets te doen dat anders is dan anders.”

Wat is je grootste ergernis aan Utrecht?

“In keuze van evenementen lijkt het alsof Utrecht probeert mee te gaan met grote steden. De Tour de France of de Vuelta zijn leuk, maar het leukste aan Utrecht is juist dat het geen Amsterdam of Rotterdam is. Honderd kleine evenementen, georganiseerd door Utrechters zelf, zijn mijns inziens leuker dan één groot evenement.”

Utrecht is…

“…een warm dorp.”