In de rubriek Utrecht Volgens spreken we een bekende of onbekende Utrechter. Vaak met een actuele aanleiding en altijd met een paar standaardvragen over het leven in Utrecht.

Kees Volkers is historisch geograaf en schreef hier onder meer tientallen boeken, gidsen en allerlei artikelen over. Over verschillende Nederlandse steden, waaronder over Utrecht. Een daarvan is de gids ‘Wandelen buiten de binnenstad’, waarvan onlangs de zesde druk verscheen. Daarin nemen omgevings- en cultuurhistoricus Kees en dichter Anton Rosmüller je mee “over rustige paden, door stedelijk groen, langs rivieren en kanalen en onverwachte historie”. Dertien wandelingen, allemaal in de Utrechtse “buitenstad”. We vroegen Kees wat zijn favoriete route is en naar zijn mooiste herinnering aan Utrecht.

Wat is een van jouw favoriete routes?

“Ik vind ze allemaal mooi. Aan de ene kant zie je meer industrieel erfgoed, aan de andere kant meer platteland. In het boek neem ik je ook mee door Kanaleneiland en Overvecht. Ik vind dat de meest verrassende routes, omdat je daar niet heel vaak komt. Veel mensen weten niet dat Overvecht een van de groenste wijken van Utrecht is. De wandeling gaat door zes grote parken. Overvecht is alweer zestig jaar geleden gebouwd. De bomen daar zijn dus huge. Je loopt door ontzettend veel groen, en door de flats, maar dat hoort bij die wijk. Je kan daar erg mooi wandelen. Ik denk dat je verrast kan worden. Dat geldt ook voor Kanaleneiland. De nieuwe boulevard langs het water is echt fantastisch.”

Wat vind je zo leuk aan zo’n wandelgids maken?

“Ik vind het leuk om de ontwikkelingen van een stad te omschrijven. Je hebt in Utrecht eerst een middeleeuwse stad en ziet dat de eerste uitbreidingen organisch zijn gegroeid. In de jaren 20 kwamen de tuindorpen en na de oorlog kwamen geplande grootschalige uitbreidingen. Die hebben allemaal hun eigen filosofie. Je ziet daarin de denkbeelden van architecten en stedenbouwkundigen veranderen. Het begon in de jaren 50 met de bouw van Hoograven en in de jaren 60 Kanaleneiland en Overvecht. Die zijn met de filosofie gebouwd dat eerst alles plat moest en opgespoten moest worden. Alle historie werd uitgevaagd, op de watertoren in Overvecht en wat oude industrie langs het Merwedekanaal na. En de auto kreeg ruim baan. Daarna kreeg je Lunetten en was het klaar met de hoogbouw. Als je de wandelingen maakt, zie je de verschillen tussen de wijken. Dat vind ik erg boeiend: de geschiedenis om je heen zien en de die tastbaar maken.”

Wat vind je als historisch geograaf zo interessant aan Utrecht?

“De opbouw van Utrecht is net een ui met allemaal schillen. Elke schil is weer anders. Wat interessant is, is dat waar al die schillen bijgekomen zijn vroeger platteland was. En soms zie je dat platteland nog terug. Die mix van historie en moderne stedelijke groei vind ik interessant en mooi. Denk bijvoorbeeld aan Leidsche Rijn: daar zijn oude structuren bewust niet weggevaagd maar behouden gebleven. Dat is een visie die ze in de jaren 60 en 70 niet hadden. Je ziet bijvoorbeeld hoe de oude rivier, de Oude Rijn, liep. Die hebben ze zelfs op sommige plekken hersteld. Je ziet in Leidsche Rijn de historische boerderijstroken langs een landweggetje, zoals het Groenedijkje. Dat zijn natuurlijk nu geen boerderijen meer, maar je kunt wel zien hoe het was.”

Waar kom je tot rust in Utrecht?

“Op een terrasje aan het water. Niet aan de Oudegracht, maar ergens aan de Vaartsche Rijn, Leidsche Rijn of in het Werkspoorkwartier. Dus een beetje buiten de binnenstad.”

Waar beleef je de leukste avond in Utrecht?

“Met vrienden in een gezellig café waar ze goed bier hebben en bij UCS De Rode Loper. Dat is de gezelligste schaakclub van Nederland, waar ze overigens ook goed bier hebben.”

Wat is je lievelingsplek in Utrecht?

“De mooiste plek heb ik altijd de kruising van de Leidsche Rijn en het Merwedekanaal gevonden, met al die bruggen en dan het stukje tot de sluizen en Cereol erbij. Ik heb daar ook vijf jaar gewoond.”

Wat is je grootste ergernis aan Utrecht?

“Dat ik er nu bijna vijftig jaar kom en dat het stationsgebied al vijftig jaar overhoop ligt. Het is nooit een keer af. Je krijgt zo niet de kans om je te hechten aan een plek. Daarbij komt dat de gemeente – dus de Utrechters zelf – eigenlijk weinig te zeggen hebben over wat daar gebeurt. Dat beslissen andere mensen met andere belangen.”

Wat is jouw mooiste herinnering aan Utrecht?

“Ik heb vele mooie herinneringen, waaronder de nachten in Woolloomooloo lang geleden en de kelderfeesten aan de Oudegracht. Daar heb ik ook mijn vrouw leren kennen. Een mooie herinnering korter geleden zijn de eerste bierfestivals die wij organiseerden bij Molen de Ster.”

Utrecht is…

“…een gezellige stad met veel historie die groot genoeg is, maar niet te groot.”