Verdwenen horeca: Hotel-restaurant Noord-Brabant op het Vredenburg Verdwenen horeca: Hotel-restaurant Noord-Brabant op het Vredenburg

Verdwenen horeca: Hotel-restaurant Noord-Brabant op het Vredenburg

Verdwenen horeca: Hotel-restaurant Noord-Brabant op het Vredenburg
Vredenburg 3 (Ben Bender, Wikimedia Commons)
Dit is een herpublicatie van de serie Verdwenen horeca in Utrecht. Krijg je geen genoeg van deze verhalen over de Utrechtse horeca? Deze artikelen en meer worden gebundeld in een boek. Mooi als cadeau, of voor op de koffietafel. Steun dit project door het boek nu te bestellen.

Dit is een herpublicatie van de serie Verdwenen horeca in Utrecht. Krijg je geen genoeg van deze verhalen over de Utrechtse horeca? Deze artikelen en meer worden gebundeld in een boek. Mooi als cadeau, of voor op de koffietafel. Steun dit project door het boek nu te bestellen.

Het aantal hotels, restaurants, cafés en koffietentjes in de stad nam de afgelopen decennia sterk toe. Maar veel bekende zaken uit de 20e eeuw bestaan niet meer. In deze nieuwe serie schrijft Arjan den Boer over verdwenen horeca in Utrecht. De gebouwen staan er soms nog, maar hebben een andere functie. Zoals het jugendstil-pand van hotel Noord-Brabant op het Vredenburg 3, tegenwoordig parfumerie Douglas.

Op de hoek van het Vredenburg en de Drieharingstraat stond al sinds de 16e eeuw een herberg. In 1822 verrees hier het Zutphense Posthuis, zo genoemd omdat er postkoetsen vertrokken richting Antwerpen, Leeuwarden en Zutphen. Halverwege de 19e eeuw werd dit pand verbouwd tot Hotel Bellevue. In de gevel zat een poort naar het achterterrein, waar de koetsen werden gestald. Toen de postkoetsen verdwenen waren, liet eigenaar H.J. Venster in 1905 een nieuw hotel bouwen. Hij schakelde de Utrechtse architect Rijk Rijksen (1872-1944) in, die werkte in de actuele stijl van de art nouveau of jugendstil. Rijksen ontwierp ook Apotheek De Liefde aan het begin van de Voorstraat.

Het hotel aan het Vredenburg werd opgetrokken uit lichte, gladde baksteen, al paste Rijksen beton toe voor de vloeren en trappenhuizen. Het resultaat was een veelzijdig bouwwerk met loggia’s en halfronde erkers, balkons en dakkapellen. De ramen en ingangen kregen een typische hoefijzervorm. De toren die de hoek markeert, heeft bovenop een klein belvedère met uitzicht over de stad. Links aan de voorgevel valt een erker op in het midden van een rond raam zit. Natuurstenen reliëfs boven de entree tonen afbeeldingen van een boot, een automobiel en een fantasiekop. De namen van opdrachtgever Venster en architect Rijksen staan vermeld op gevelstenen.

Hotel Noord-Brabant, 1920 (Het Utrechts Archief)

Feesten en partijen

Het hotel beschikte over moderne installaties als ‘centrale verwarming, electrische verlichting, schelgeleiding, welwaterpomp en lift, waterleiding en privaten’. Met de vernieuwing van 1905 was Bellevue ook een café-restaurant geworden. In 1907 ging eigenaar Venster echter failliet. Na enkele eigendomswisselingen kwam het hotel in handen van Piet Mulders uit Den Bosch, die het in 1910 de nieuwe naam ‘Noord-Brabant’ gaf. Ook in de Brabantse hoofdstad zelf had hij een vestiging onder die naam. Bierbrouwer Heineken bekostigde in 1915 een verbouwing en werd zo mede-eigenaar, terwijl de familie Mulder exploitant bleef. De verbouwing bracht het cafégedeelte dichter bij de entree en de eetzaal verder naar achteren. Koetshuis en stallen in de ‘achtertuin’ werden omgevormd tot garages.

Noord-Brabant lag aan het drukke Vredenburg, dus aan klandizie was er meestal geen gebrek. Bijvoorbeeld publiek uit de Stadsschouwburg, die tot 1940 tegenover het hotel op het Vredenburg stond. Of bezoekers van de Jaarbeurs, waarvan het vaste gebouw in 1921 werd geopend. Noord-Brabant was ook de locatie van vele feesten, partijen en recepties van Utrechtse families en organisaties, vooral van katholieke huize. Zo bood de Utrechtse brandweercommandant P. de Vink bij zijn aantreden in 1917 een diner aan oud-bevelhebbers aan. De menukaart vermeldde ‘Hamburger rib met Tartare saus’ en ‘Kalfsnierstuk met Aspergesalade’. Als nagerechten dienden ‘Rhubanée pudding’ en ‘Fruits’. Dit menu was overigens relatief sober vanwege de schaarste tijdens de Eerste Wereldoorlog.

In de twee biljartzalen van Noord-Brabant waren na 1930 regelmatig kampioenschappen en demonstraties. Deze zalen waren aangebouwd op het achterterrein, evenals de grote zaal. Daarin vonden niet alleen vergaderingen maar ook cabaretvoorstellingen plaats. Tijdens de Hongerwinter werden de leegstaande keukens van Noord-Brabant gebruikt als centrale gaarkeuken. Na de oorlog trokken de dansavonden met orkestjes veel bezoekers. ‘s Zomers zat het terras aan het Vredenburg bijna altijd vol.

Rond 1970 (Het Utrechts Archief / H. Kruythof)

Hoog-Brabant

In de jaren zestig raakte het oude centrum enigszins in verval en slibde de stad dicht met auto’s. De Jaarbeurs verdween als trekpleister van het Vredenburg. De bouwput van Hoog Catharijne voor de deur zal ook niet hebben geholpen. Ondanks bezuinigingen op personeel en aanbod — er bleef alleen een kleine kaart over — kon de familie Mulders het hoofd niet boven water houden. In 1971 nam Bredero’s Bouwbedrijf hotel Noord-Brabant over. Het bedrijf wilde naast Hoog-Catharijne ook voet aan de grond krijgen in de oude binnenstad.

De aankoop werd met wantrouwen bezien; de gemeente bedong dat Bredero de horecafunctie tenminste vijf jaar zou voortzetten. En zo gebeurde het: nadat de hotelfunctie al was opgeheven, sloot in 1976 café-restaurant Noord-Brabant. In naam en functie werd het deels opgevolgd door Hoog-Brabant in Hoog Catharijne, een zalencentrum met terras en restaurant. Kledingzaak Kreymborg nam het pand Vredenburg 3 over; vanwege bouwplannen van de Bijenkorf moest die zaak weg uit de Lange Viestraat. De inventaris van Noord-Brabant werd openbaar geveild. Onder de hamer kwamen onder andere 23.000 flessen wijn uit de kelders.


Ken jij de verhalen achter de Utrechtse horeca uit de 20e eeuw? Arjan den Boer en Ton van den Berg maken samen een boek over de verdwenen horeca uit deze periode en hebben daarbij jouw hulp nodig! Lees hier meer en bestel alvast een boek.

Arjan den Boer

Arjan den Boer

Arjan den Boer is publicist over geschiedenis, design, monumenten en architectuur. Voor DUIC schrijft hij dit jaar over verdwenen villa's in Utrecht.

Profiel

25 Reacties

Reageren
  1. Erwin

    Als ik de berichten een beetje volg is er een grote kans dat het gebouw binnenkort weer leeg komt te staan. Mooie gelegenheid om er weer een hotel in te vestigen…

  2. Arnoud

    Er zullen vast ook wel mooie interieurfoto’s zijn ergens! En nu maar een mooi klassiek en niet te modieus café-restaurant er weer in.

  3. F van wegen

    Het was heel sfeervol ingericht,met altijd een pianist aan de piano,en een leuk teras.

  4. Inez

    Mooi pand, er staan nu 2 banken tegenover zodat je het goed kan bekijken. Ik zag ook dat het winkelpand te huur of te koop staat.

  5. K.

    Er waren ook zeer aantrekkelijke obers…

  6. Wim

    in 1959 deed ik in het restaurant Le Fin Bec mijn tweede stage heb er opgetreden
    begin jaren zestig in de jaarbeurstijd met de vocal group The Silver Stars en had er in 1965 onze trouw receptie. Het was een geweldige zaak

  7. John

    Leuk artikel. Als kind heb ik nog naar de kreeften in een aquarium in de etalage staan kijken. Maakte toen grote indruk.

  8. Pieter

    Wat een plaatje was het als hotel…graag terug desnoods wat aangepast,dit prachtige gebouw!

  9. Philip Freriks

    In 1972 fungeerde Noord-Brabant nog als hotel. Voor zijn vierde Cinemanifestatie (voorloper van het Rotterdams filmfestival in Camera en Studio aan de Oudegracht), had organisator Huub Bals er een aantal van zijn gasten ondergebracht. Zoals de Franse regisseurs Agnès Varda en haar man Jacques Demy. En de auteurs van de legendarische hippie musical Hair, Gerome Ragni en James Rado. Ze speelden de hoofdrollen in de film Lyons Love van Agnes Varda, die op de Cinemanifestatie werd vertoond. De aanwezigheid van de twee in NB bleef niet onopgemerkt. Ze betraden de gelagkamer alsof ze ‘opkwamen’, gekleed in kleurige poncho’s tenzij het kingsize dekens waren. In ieder geval veroorzaakten ze de nodige opschudding en hilariteit. Vooral ook bij henzelf. In het brave Noord-Brabant waren ze als buitenaardse wezens die op een verkeerde planeet waren geland. Zo is Noord-Brabant in z’n nadagen nog even een filiaal van Hollywood geweest.

  10. Martin Staffhorst

    Wij woonden om de hoek. Ik herinner me nog de sinterklaas vieringen.

  11. W

    Hartelijk dank weer Arjan den Boer!
    Uw boek ‘Vergeten gebouwen’ is trouwens prachtig!
    Zeker om Utrechters cadeau te geven!
    Ook patisserie/kokerij Huize De Hoog-Bootz aan het Oudkerkhof was destijds een heel bijzonder adres in Utrecht!

  12. Pim Bouhuis

    Heerlijke herinneringen aan NB. Jaren vijftig op zaterdag met ouders en twee zussen vanuit Bilthoven met de auto naar Utrecht. Auto parkeren op het Vredenburg. Winkelen in de binnenstad en vervolgens naar NB. Koffie, thee en warme chocolademelk, soms met gebak.
    Tijdens de jaarbeurs was er altijd muziek. Onder meer Joop Reijnolds, Mieke Telkamp, Greetje Kauffeld en Lajos Veres.
    Later nog vaak geweest met diverse verkeringen of alleen: krantje lezen aan de grote ronde leestafel of achterin biljarten. Geweldige tent. Maar ja, niets is blijvend, net als het Haags Koffiehuis en andere fijne cafe’s.

  13. UTRECHTSE JANTJE

    Geweldig stukje weer van Arjan den Boer , lekker vlot en leerzaam geschreven …

  14. GeenStijl @Utrecht

    Mooi stuk Arjan,dankjewel …..

  15. Hans de Bruin

    Fantastisch mooi gebouw waar ik zo’n 50 jaar geleden mijn eerste stootjes aan de biljarttafel mocht maken.
    Ik mag hopen dat dit mooie gebouw zijn uiterlijk tot in de lengte der jaren mag behouden en het in de toekomst weer zijn horeca/hotel (met biljartzaal) functie zal terugkrijgen.
    Dank voor dit artikel Arjan.

  16. Historisch Museum Utrecht

    Tijd voor een nieuw boek : Beroemde Utrechtse Horeca met verhalen van gasten , en kenners..zoals Philip Freriks…

  17. Herman

    Mooi verhaal van mooi gebouw.
    Net of laatste alinea ontbreekt, interieur?

  18. Winnie Meyer Ricard

    Op zoek naar informatie over hotel Noord-Brabant stuit ik vanavond tot mijn verrassing op deze beschrijving. Geen oud verhaal, maar gloednieuw! Door mijn werk kwam ik vele jaren overal in het land, van dorp tot stad, en vooral in de natuur. Daarvoor moest ik van ongeveer 1975 tot 1998 veel organiseren, ook vergaderingen overal. In Utrecht deed ik dat een tijd in Hoog-Brabant, nooit tot me doorgedrongen dat de naam Noord-Brabant eigenlijk was verdwenen. De vergaderzaaltjes waren op deze centraal te bereiken locatie merendeels klein, goedkoop, stoffig en oeroud. Ik begrijp nu dat alles op z’n laatste benen liep. Door ziekte ben ik sinds 2012 niet meer in staat per trein door het land te reizen, de verdwijning van deze befaamde instelling is me daardoor ontgaan. De aanleiding tot mijn speurtocht is denk ik relevanter. Mijn vader, de grafisch vormgever Herbert Meyer Ricard, ontwierp gedurende een aantal jaren het uiterlijk van de reclame, menu’s enz. van hotel Noord-Brabant ‘waar fijnproevers elkaar ontmoeten’. Ik bekeek een aantal mappen met kleiner materiaal, – groter werk, zoals affiches ligt in een ijzeren ladenkast -. Daarbij waren dus ook enkele bladen met NB uitgaven. Waaronder zelfs een lucifersmapje! Als je het leuk vindt dit toe te voegen aan dit artikel, neem dan even contact op over de manier waarop ik een scan kan versturen. Voorwaarde is wel dat duidelijk blijkt dat de afbeeldingen nog copyright hebben.

  19. Harrie de Haas

    Mijn vader (J.de Haas) speelde daar als bijverdienste op een piano/vleugel (achtergrondmuziek) ik weet niet in welke periode dat was, ergens eind jaren’50 begin ’60.

  20. Peter

    Tijdens de openbare veiling van de inboedel heeft mijn moeder een partij tafelperzen gekocht.
    Deze liggen nu her en der bij mij in huis; doe er nooit afstand van, die herinneren mij aan de kerstdiners die wij er jaren hadden.

  21. van Dijk

    Van mij mag het weer terug komen.

    Op het vreeburg mogen ook wel wat meer leuke terrassen terug komen en de markt verplaatsen, het is in het weekend vaak een saaie boel op het vreeburg.

  22. Eelco Vonkert

    Mijn tante heeft er in de keuken gewerkt. De verhalen bespaar ik je maar………..

  23. Dymph

    In de jaren zestig ging ik regelmatig met opa en oma hier eten: kip in roomsaus om je vingers bij af te likken. De pianist die wel van een glaasje hield, speelde verzoeknummers. Voor mij een gelukkige herinnering.

  24. Jeroen

    Weer terugbrengen naar hotelfunctie zou natuurlijk prachtig zijn, alleen is het interieur zo versnipperd dat dit wel heel moeilijk wordt. De eerste verdieping hoorde bij Perry Sport en bereik je alleen nog via het jaren zestig/zeventig trappenhuis aan de achterkant van het buurpand.

  25. Thea Bunschoten

    Ik heb daar in de periode 1966 tot 1972 op kantoor gewerkt !Directeur Hr Mulders regeerde met heel veel passie en liefde voor het pand.Met kerst en feesten was het hotel altijd prachtig versierd altijd verse bloemen echt tafelzilver werd elke dag gepoetst.De huis pianist Joop Reynolds het zou fantastisch zijn als er weer een bar restaurant terug zou komen in het pand.
    Wij hebben daar ook ons trouwfeest receptie diner gehouden in de grote zaal heel fijne herinneringen en heel veel lekkere hapjes gehad

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).