Het hek staat al open als we aankomen bij het fysieke adres van de webshop honingwinkel.nl. Ahmet en Hanife Taskan zijn bezig in hun achtertuin, ook al is het daar eigenlijk te warm voor. Vanuit deze achtertuin in Kanaleneiland-Noord runnen Ahmet, Hanife en hun drie kinderen hun eigen online winkel. Ze verkopen honing, zowel import als zelfgemaakt. Sinds corona schoot de verkoop omhoog, van 450 naar 15.000 euro per maand.

Achter in de tuin, boven op het tuinhuis, staan de bijenkasten. De beestjes vliegen er druk omheen. Ahmet klimt met een trap het dak van het tuinhuisje op om de witte kasten te laten zien. Hanife blijft beneden staan. “Doe maar voorzichtig”, adviseert ze. “De bijen hebben ook last van de warmte. Daar kunnen ze chagrijnig van worden.”

Ahmet Taskan imkert al 20 jaar, gewoon als hobby. “Ik vind het leuk om te doen, ik word er rustig van”, vertelt hij. Maar toen kwam in maart 2020 de coronapandemie naar Utrecht. “We zaten opeens allemaal thuis. We hadden zeeën van tijd. Dus gingen we op zoek naar iets om te doen.” De dochter (23) van Hanife en Ahmet zette de webshop honingwinkel.nl op. Zijn zoons (14 en 15) begonnen aan een gratis cursus adverteren van Google. En zo kwam het bedrijf van de grond. “In de eerste maanden verkochten we voor 450 euro aan honing per maand. Elke maand groeide dat bedrag. In september was het al 7.000 euro per maand. In maart, een jaar later, verkochten we voor 15.000 euro per maand. En het groeit nog steeds.”

Taakverdeling
Het hele gezin werkt mee aan de webshop. “We hebben een taakverdeling”, legt Taskan uit. “Ik ben verantwoordelijk voor de inkoop en het maken van onze eigen honing. Mijn dochter onderhoudt de webshop. Daar zet ze onze producten en foto’s op. Mijn zoons besteden zo’n anderhalf uur per dag aan de marketing – in de praktijk is dat vaak wat minder, door examens enzo. Hanife, mijn vrouw, zorgt ervoor dat alle bestellingen ingepakt en klaar voor verzending zijn.” Het is wel fijn om een eigen taak te hebben, vindt Taskan. “Dan weet je precies wat je moet doen.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Zo dragen de bijen ook hun steentje bij. Ze zitten in 12 bijenkasten op het dak van het tuinhuis. In iedere kast woont een koningin met haar ‘volk’ van gemiddeld 20.000 bijen. Je merkt er weinig van. Taskan vertelt: “Ik inspecteer de kasten regelmatig. Dan kijk ik of de koningin eitjes legt en of het volk sterk en gezond is. En ik kijk of de bijen al veel honing gemaakt hebben.” Als er genoeg honing in de kast te vinden is, haalt hij de ramen eruit. Ramen zijn de verticale lades waar de honingraat inzit. De honing haalt hij eruit met een slinger en vangt hij op. “Je moet de honing op tijd uit de kasten halen. Anders worden de bijen lui.”

Miljard bloemen
En dat is niet de bedoeling, dat de bijen lui worden. De term ‘bezige bij’ komt niet uit de lucht vallen. Ahmet zit achterovergeleund in zijn groene tuinstoel. Hij vertelt: “Voor 1 kilo honing moeten de bijen zo’n 2 miljoen keer contact maken met een bloem. Als er weinig stuifmeel inzit, kan dat oplopen tot 5 miljoen contactmomenten.” De bijen van Taskan zorgen samen voor zo’n 200 kilo stadsbloemenhoning per jaar. Dat komt erop neer dat zijn bijen samen tot een miljard bloemetjes aantikken per jaar. “Veel is dat, hè?”

Stadsbloemenhoning uit Kanaleneiland-Noord wordt gemaakt van een grote verscheidenheid aan bloemen. “In de stad zijn veel meer verschillende bloemen dan op het platteland. Heidebloemen, bijvoorbeeld, zijn minder divers.” Op de balkonnetjes naast de achtertuin van Taskan zijn inderdaad al verschillende bloempotten te zien. Maar ook de bomen in de straat dragen bij aan de honing. “In het voorjaar staan de lindebomen in bloei. Dat proef je terug in de honing, die smaakt dan naar lindebloesem.”

Tekst gaat verder onder afbeelding

Op goed vertrouwen
Ahmet Taskan denkt dat hij met 12 bijenkasten in zijn Utrechtse achtertuin nu wel redelijk aan zijn taks zit. Daarom is hij voor honingwinkel.nl ook honing gaan importeren. Uit het binnen- en buitenland, en van alle soorten en maten. Je kan het zo gek niet bedenken, of het staat op de webshop: artisjokhoning uit Italië, yucatanhoning uit Mexico en kostbare manukahoning uit Nieuw-Zeeland. “Ik koop mijn honing alleen in van mensen die ik vertrouw. Want wat ik verkoop, moet goed zijn”, zegt Taskan.

Wat is dan goede honing? “Er zijn acht parameters waar je naar kijkt om een honing te boordelen. Onder andere het vochtgehalte, of er bestrijdingsmiddelen zijn gebruikt en ook hoe oud de honing is.” De imker zet de rugleuning van zijn tuinstoel weer rechtop en legt uit: Een hoog vochtgehalte betekent vaak dat de honing te vroeg geoogst is. En bestrijdingsmiddelen die voor planten worden gebruikt, komen ook in de honing terecht. De honing hoort daarbij niet te oud te zijn. “Honing bederft niet. Je kan het nog eten. Maar als de honing meer dan twee jaar oud is, begint die zijn smaak te verliezen.”

Tevreden klanten
Hanife, die ondanks de tropische temperatuur onafgebroken op en neer loopt tussen de keuken en de opslag in de schuur, komt naar buiten met kleine potjes lichte, heldere honing. Komt net uit Turkije, om mee te nemen. “Tevredenheid van onze klanten, dat is het allerbelangrijkste”, zegt Ahmet later. Hij redeneert: Als je klanten niet tevreden zijn met jouw service, voor wie doe je het dan? “Als mensen de honing niet lekker vinden, dan kunnen ze die gewoon retourneren en dan krijgen ze hun geld terug. Op 4.000 bestellingen is dat denk ik maar een keer gebeurd.”

Met tevreden klanten, wordt het klantenbestand alsmaar groter: “Mensen komen bij je terug.” Taskan denkt dat de groei van honingwinkel.nl wel een tijdje doorzet. “Tijdens de coronacrisis zijn veel mensen meer waarde gaan hechten aan goede producten, ze zijn dichter tot de natuur gekomen en gewend geraakt aan online winkelen. Meer in het hier en nu.” Hij neemt zijn laatste slok thee. “Ik denk dat dat nog wel even zo blijft.”