Begimai is erg gelukkig in Utrecht. Zodra ze opstaat is ze blij dat ze in deze stad woont en zelfs een ritje naar de supermarkt doet haar beseffen dat ze in een ‘fantastische, magische’ stad woont. Dat was toen ze hier net kwam, drie jaar geleden, wel anders. Begimai koos er niet zelf voor om naar Nederland te komen. Na haar bachelor journalistiek in Kirgizië wilde ze in het buitenland Gender Studies studeren: Begimai meldde zich aan voor universiteiten in Spanje en Italië maar kon alleen naar Polen of Nederland. “Ik wist niks van Nederland, behalve de vele toeristen in Amsterdam, en was bang voor hoge kosten voor levensonderhoud.”

Je zou denken dat het met zulke verwachtingen alleen maar mee zou kunnen vallen, maar de start van Begimai in Nederland kon bijna niet slechter. “Ik was compleet gedesoriënteerd: alles was vreemd en nieuw. Rustig wandelen ging niet door alle fietsen en bussen”, vertelt Begimai. Op haar eerste dag in Utrecht had ze problemen met de OV-chipkaart, en op haar tweede dag ging Begimai fietsen, iets wat ze al lang niet had gedaan. Ze viel en brak haar tand. Een ambulance was snel ter plaatse en de broeders kwamen na enkele tests tot de conclusie dat Begimai een longinfectie had. “Ik moest naar het ziekenhuis voor behandelingen. Uiteindelijk ben ik een maand in het ziekenhuis gebleven, er was daarna ook nog eens veel onduidelijkheid over mijn verzekering”, aldus Begimai. Ze ziet die maand dat ze in het ziekenhuis lag wel als een goede ervaring. “Ik voelde heel veel compassie en vriendelijkheid. Iedereen was zo aardig. Ik kreeg ook kaartjes van mijn klasgenoten.”

De stad leerde Begimai pas echt kennen na zes maanden. Voor die tijd was ze vooral thuis, op de universiteit en in de bibliotheek te vinden. “Toen de lente aanbrak begon ik vrienden te maken en uit te gaan. En in de zomer, toen ik bezig was met het afronden van mijn scriptie, ontmoette ik mijn vriend. Het leven voelde eindelijk als normaal.” Begimai besloot een visum aan te vragen voor een ‘zoekjaar’, een speciale verblijfsvergunning om hoogopgeleiden de kans te geven een baan in Nederland te vinden. Na een omzwerving via Middelburg – waar ze het niet helemaal naar haar zin had – kwam ze dit jaar weer terug naar Utrecht.

Begimai ziet veel verschillen tussen Kirgizië en Nederland. Een voorbeeld is de eetcultuur. “In Kirgizië is eten erg belangrijk. Het is erg lekker en mensen eten veel. Toen ik Nederlanders boterhammen zag eten was ik geschokt. Ik dacht: hoe kun je daar nou van genieten? Nu eet ik zelf ook boterhammen met kaas”, lacht Begimai. Poffertjes en stamppot zijn haar favoriete Nederlandse gerechten.

Ook op het gebied van seks en relaties zijn grote verschillen tussen Kirgizië en Nederland, daarover schrijft Begimai op de Russische blog sheisnomad.com. “In Kirgizië wordt niet gesproken over seks, relaties, anticonceptie en menstruatie. Ik vind het goed dat je in Nederland kunt daten met wie je wilt, ongeacht iemands geslacht, achtergrond of ras”, aldus Begimai. “In Kirgizië is het de bedoeling dat je iemand vindt om mee te trouwen en kinderen te krijgen, dat je bereikt hebt wat je ‘hoort’ te bereiken op je dertigste. Nederlanders hebben geen haast: hier zijn dertigers die zich gedragen als twintigers, en oudere mensen halen nog steeds zo veel mogelijk uit het leven. Ik voel me hier jonger.”

De reeks Allemaal Utrechters is een samenwerking tussen DUIC en Utrecht Marketing. Jezelf of iemand anders aanmelden voor deze rubriek? Dat kan! Mail naar redactie@duic.nl.We zoeken nog Utrechters uit deze landen:
Albanië, Algerije, Angola, Antigua en Barbuda, Armenië, Azerbeidzjan, Barbados, Benin, Bhutan, Botswana, Burkina Faso, Cambodja, Centraal Afrikaanse Republiek, Costa Rica, Cyprus, Democratische Republiek Congo, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Egypte, El Salvador, Gabon, Georgië, Ghana, Guatemala, Guyana, Haïti, Honduras, Ivoorkust, Jamaica, Kameroen, Kazachstan, Kosovo, Laos, Lesotho, Letland, Luxemburg, Malawi, Mauritius, Moldavië, Montenegro, Mozambique, Namibië, Nepal, Niger, Nigeria, Oezbekistan, Oman, Panama, Rwanda, Saint Lucia, Saint Vincent en Grenadines, Samoa, Saoedi-Arabië, Singapore, Slovenië, Sri Lanka, Tadzjikistan, Tanzania, Toerkmenistan, Togo, Trinidad en Tobago, Uruguay, Vietnam, Zaïre, Zimbabwe