Ieder jaar vindt in Utrecht voor aanvang van het winterseizoen de zogenoemde vlootschouw van de gladheidsbestrijding plaats. Medewerkers van de gemeente komen dan een kijkje nemen bij de twee bedrijven die deze taak op zich nemen en ook worden alle strooiroutes gereden. Dit wordt gedaan om te voorkomen dat de voertuigen straks niet voor verrassingen komen te staan. De 58-jarige Gerard Peek rijdt al 20 jaar in verschillende strooiwagens en dit seizoen neemt hij de gladheidsbestrijding van een deel van de Utrechtse binnenstad en het omliggende gebied voor zijn rekening. “Het is alweer 7 jaar geleden dat ik deze route heb gereden, maar ik ken hem blijkbaar nog helemaal uit mijn hoofd”, zegt Peek terwijl hij zijn strooiwagen langs de Mariaplaats manoeuvreert.

Het gladheidsseizoen duurt van 1 november tot en met halverwege april. De gemeente Utrecht werkt samen met twee aannemers die bij sneeuw, ijzel en alle andere verschijnselen waarbij het wegdek glad kan worden erop uitgaan om ervoor te zorgen dat alle andere weggebruikers veilig op hun bestemming komen. In de omgeving van Leidsche Rijn is dat aannemersbedrijf Scholman en in de rest van de stad is dat Agterberg. Zodra het sein door de gemeente wordt gegeven moeten binnen drie uur in totaal 525 kilometer aan fietspad, 725 kilometer autoweg en 35 bruggen worden gestrooid. Hiervoor zijn 26 strooiwagens beschikbaar, die variëren van kleine tractoren met een aanhanger tot grote vrachtwagens. Twintig van deze voertuigen zijn in het bezit van de firma Agterberg.

Matthijs Agterberg sprak zaterdagochtend om 09.00 uur in een van de loodsen aan de Biltsestraatweg waar een deel van de strooiwagens stonden opgesteld alle chauffeurs toe. “Wij hebben altijd te maken met bijzondere omstandigheden dat risico’s met zich meebrengt. Zorg er daarom altijd voor dat je uitgerust op pad gaat. Probeer ook rekening te houden met andere weggebruikers, deze kunnen soms agressief overkomen, maar zorg er altijd voor dat jij rustig blijft. Dit is een belangrijke dag. Jullie kunnen de route door de stad waarschijnlijk dromen, maar Utrecht veranderd nog weleens.” Het idee is dat er tijdens deze generale repetitie alvast gekeken wordt tegen welke obstakels, zoals bijvoorbeeld paaltjes midden op het fietspad, de chauffeurs aanlopen.

Tekst loopt door onder afbeelding

Nacht en ontij

Ook medewerkers van de gemeente Utrecht spraken de chauffeurs toe. “We doen dit natuurlijk al jaren en burgers gaan er daarom misschien vanuit dat wat jullie doen normaal is, maar dat is het niet”, zei Cees Hoogendoorn, coördinator winterdienst. “Jullie gaan straks iedere keer bij nacht en ontij naar buiten en daar wil ik jullie nu alvast voor bedanken”, zei een collega van Hoogendoorn.

Na de toespraken liepen de chauffeurs naar hun voertuig om hun strooironde te rijden, waaronder Gerard Peek. “Ik doe dit al 20 jaar. Vroeger werd alles aangestuurd met hydrauliek en was het een beetje nattevingerwerk. Tegenwoordig hebben we een computer aan boord die precies kan zien waar ik rij en die ook kan instellen hoeveel zout er op dat deel van de weg moet worden gestrooid.” Peek rijdt dit seizoen op de ‘grotere’ wegen in de binnenstad en het gebied dat daaraan grenst. Het is alweer 7 jaar geleden dat hij deze route heeft gereden. “Vanochtend twijfelde ik nog of ik mij de route nog wel kon herinneren, maar als ik hier nu rij weet ik het weer precies.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Op en neer

Vanaf de Biltsestraatweg rijdt Peek richting de Biltstraat om vervolgens rechtsaf te slaan op de Wittervrouwensingel. Vanaf daar rijdt hij naar de rotonde op het Eykmanplein, om vervolgens weer om te keren richting de singel. “We moeten beide weghelften pakken, dus we rijden veel op en neer. Nu is het trouwens wel anders dan wanneer we echt op pad moeten. Dan is namelijk vaak vroeg in de ochtend en staan alle verkeerslichten uit. Nu doe ik er daarom bijna twee keer zo lang over.” Peek rijdt vervolgens een groot deel van de singel af en pakt ook het gebied rondom de rechtbank en het Moreelsepark mee. Vanaf daar rijdt hij naar de Mariaplaats en Springweg, om uiteindelijk weer op de singel uit te komen.

“We moeten natuurlijk tijdens verschillende weersomstandigheden de weg op en ik heb het liefst dat er 30 centimeter sneeuw valt. Voor vele anderen is dat misschien niet zo leuk, omdat dan het hele land platligt, maar voor mij is dat wel het mooist.” Onderweg krijgt Peek veelal lovende reacties van andere weggebruikers. “Veel mensen steken een duimpje op als ik voorbijkom. Een enkeling staat met gebalde vuist in te lucht te schelden, maar dat zul je altijd houden.”

Tekst loopt door onder afbeelding

Achteruit

Vanaf de Mariaplaats gaat Peek verder over de singel om via de Monicabrug een deel van Wijk C te strooien. Vanaf daar gaat de rit weer helemaal terug langs het water en bij de Wittevrouwenstraat en Voorstraat trekt hij het centrum weer in. Vanaf de Lange Jansstraat, Domstraat en Lange Nieuwstraat rijdt helemaal door naar de Tolsteegarrière. “Hier steek ik hem meestal nog even achteruit de brug op, maar dat is nu niet nodig.” Over de Twijnstraat en langs het Centraal Museum rijdt Peek dezelfde route weer terug naar de Nobelstraat, om vervolgens weer terug te rijden naar Agterberg aan de Biltsestraatweg.

Ken jij de verhalen achter de Utrechtse horeca uit de 20e eeuw? Arjan den Boer en Ton van den Berg maken samen een boek over de verdwenen horeca uit deze periode en hebben daarbij jouw hulp nodig! Lees hier meer en bestel alvast een boek.