De hovenierswoning aan de Van Zijstweg 51 in Utrecht is door de gemeente aangewezen als gemeentelijk beschermd monument. De negentiende-eeuwse woning staat ook bekend als ‘Huis van Mien’ naar de laatste bewoonster.
De gemeente wil met benoeming de cultuurhistorische waarde van de woning, als herinnering aan de agrarische geschiedenis van dit gebied benadrukken. Het was lang onzeker of het gebouw bewaard kon blijven. Het pand heeft de laatste jaren nauwelijks onderhoud gehad, maar aan het gebouw zit nu een restauratieverplichting vast.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Woning
De hovenierswoning is gelegen in het voormalige tuindersgebied ten westen van de Croeselaan. Met de aanleg van de veilinghaven en het veilingterrein na 1920 veranderde de omgeving ingrijpend. De hovenierswoning is in 1927 verbouwd naar ontwerp van architect J. Wentinck. Daarbij is een fraai interieur toegevoegd in combinatie van Art Deco en Amsterdamse Schoolstijl.
Het stalgedeelte en de schuur zijn rond 2000 gesloopt bij het verleggen van de Van Zijstweg voor het herstellen van de Veilinghaven. Het exterieur en het interieur van de woning zijn ongewijzigd sinds 1927.
Aanleg HOV-baan
De hovenierswoning staat al vele jaren in de belangstelling. De woning is in 1997 door de gemeente aangekocht in verband met de voorgenomen aanleg van een HOV-baan via onder andere de Van Zijstweg en Dr. M.A. Tellegenlaan.
Tekst gaat verder onder afbeelding
Al in 2002 heeft de gemeenteraad gevraagd naar mogelijkheden om de woning stedenbouwkundig in te passen in de herontwikkeling van Dichterswijk-West. In 2012 heeft de Vereniging Oud-Utrecht verzocht de hovenierswoning aan te wijzen als gemeentelijk monument. Vanwege de HOV-baanontwikkeling is dit besluit uitgesteld. In 2018 is het bestemmingsplan HOV-Dichterswijk vastgesteld. Hierin is behoud van de woning mogelijk gebleken en is het nu alsnog aangewezen als gemeentelijk monument.
21 Reacties
ReagerenHet pand eerst 25 jaar laten verkrotten, vervolgens het pand aanwijzen als gemeentelijk beschermd monument maar het restaureren dan weer overlaten aan een particulier, zodat het cultuurhistorisch zo vreselijk belangrijke pand nu ingebouwd is tussen lollige metalen trechters, een busbaan en de parkeerplaats van de jaarbeurs……. goed bezig, gemeenteraad!
Ik vind het fantastisch nieuws 🙂
beter ten halve gekeerd…
Ik hoop, dat de gemeente het huis snel laat bewonen, zodra dat mogelijk is, dit om bijvoorbeeld brandstichting te voorkomen. Weer een mooi monument erbij, hopelijk kan het snel gerestaureerd worden. Ik ben blij, dat deze woning eindelijk het predikaat monument heeft gekregen, waar het recht op heeft.
tegen de vlakte ermee .
als je dit moet restaureren kost je dat klauwen vol geld.
waren ze nou een x aantal jaren eerder hier mee gekomen dan had ik daar nog wel begrip voor kunnen opbrengen.
niet zoals het er nu bij staat,je moet nog uitkijken dat de boel niet instort ook.
Wat overdreven, dit huis heeft echt niets bijzonders.
@ truus. Mee eens.
Begrijp niet waarom dit huisje perse een monument moet zijn. Je ziet er nauwelijks iets van en het staat alleen maar in de weg.
Leuk dat het pand voorlopig gered is, maar dat het bijzondere vooral aan de binnenkant zit, maakt het wel lastig: het is mooi, maar je ziet er niks van. En wat moet je ermee?
@Hetty, het huis wordt al een eeuwigheid bewoond. Anti-kraak, dat dan weer wel.
Slopen en het fietspad daar breder maken. Vele malen beter.
Heel goed dat deze hovenierswoning behouden blijft. Het geeft een kijkje in de geschiedenis van deze buurt. Ooit waren in dit gebied veel hoveniers werkzaam, zij zorgden voor de groente en fruit van de stad Utrecht. Via de Leidserijn werd met bootjes de groente aangevoerd naar Het Leidseveer (Smakkelaarsveld). Vandaar werd het naar de Groentebeurs en Fruithal vervoerd tussen Vredenburg en Rijnkade (waar tot voor kort V&D was te vinden).
Tsja. Een huisje zoals er duizenden zijn..
Afbreken, steentjes nummeren, opbouwen in het Openluchtmuseum.
eerst laten verkrotten en nu voor veel geld van gemeenschap restaureren van een doorsnee vooroorlogse woning die niks bijzonders is.
.lekker makkelijk bijdehante gemeente
Het is duidelijk, dat de gemeente met deze hovenierswoning in zijn maag zit en er van af wil. De omgevingshinder (met name geluid) maakt het erg lastig om dit pand geschikt te maken voor bewoning, zeker als ook het interieur een monumentale status heeft. Als ik in de BAG (Basisadministratie Adressen en Gebouwen van het Kadaster) zie ik dat het ook toegelaten is om het gebouw als kantoorpand te gebruiken; maar ook dan zal geluidswering nodig zijn. De nieuwe eigenaar wacht een paar fijne discussies met de gemeente omtrent de inherent tegengestelde eisen.
Alles moet wijken voor de fiets in Utrecht. Hier heb je de mogelijkheid om een druk fietspad te verruimen moet een niets zeggend overwoekerd pandje een monument worden.
Wat een sloopwoede hier.. voor een fiestpad. Het pand is een bijzondere blik op het verleden van het gebied en als allerlaatste pand dat daar aan herinnert zeker het bewaren waard.
Eens met Jeroen. Blij dat het pand op de monumentenlijst staat en terecht. Sloopzucht en fietshaters die ineens voor brede fietspaden zijn, de ironie.
Ik fiets er regelmatig langs en vraag me dan vaak af wat de geschiedenis van dat huis is. Leuk om dat nu te weten.
Eens met Wollie en Rinke