In aanloop naar de viering van Sint Maarten op 11 november publiceert DUIC een serie van drie artikelen over de Utrechtse kunstenaar Iris Frederix, bekend van tv-programma Project Rembrandt. Ze vertelt openhartig over haar leven, kunst, dromen én haar speciale band met Utrecht. De reeks eindigt met een verrassende onthulling in het teken van Sint Maarten.

Als Iris Frederix hoogzwanger naar Utrecht verhuist, is Leidsche Rijn nog niet veel meer dan een zandvlakte. Inmiddels noemt ze de plek vol overtuiging haar thuis én inspiratiebron. “Toen ik in Utrecht begon te aarden, was het ook de tijd dat het zich hier meer ontwikkelde. Dat gebeurde ook met mijn artistieke ontwikkeling.”

“Toen ik hier in Leidsche Rijn kwam wonen, was er nog helemaal niets”, herinnert Iris zich. “De tuin met kersenbomen die nu zo mooi bloeit, was alleen maar zand. Het winkelcentrum was er nog niet, geen huizen.” Toch weet ze meteen: dit is dé plek. Die keuze blijkt bepalend. Terwijl de wijk om haar heen langzaam vorm krijgt, groeit ook haar eigen kunstenaarsbestaan door de vele prikkels en inzichten die ze uit haar nieuwe omgeving opdoet.

Hoewel ze van oudsher van historische architectuur houdt, is haar hart inmiddels ook aan de nieuwbouwwijk verpand. “Ik had nooit gedacht dat ik ooit in mijn leven zou zeggen dat ik een hele diepe band zou hebben met een nieuwbouwwijk. Maar de combinatie van nieuw en oud én van beton en kersenboomgaarden, die weer zijn aangevuld met nieuwe bomen, vind ik prachtig. In de stad zie je veel mooie, oude aspecten, gebouwen en stukken van vroeger. Die combinatie vind ik juist zo mooi en inspirerend, nieuw en oud heel dicht bij elkaar.”

Wonen en werken in een kunstenaarsgemeenschap

Een van de meest bijzondere aspecten van haar woonplek is de unieke kunstenaarsgemeenschap waarin ze terechtkomt. “Deze atelierwoningen zijn heel speciaal. Beneden is mijn atelier en boven woon ik. En dat geldt voor dertig andere kunstenaars hier: van schilders tot beeldhouwers, van een dansschool tot een geluidskunstenaar.”

Iris haalt haar ideeën vaak uit de directe omgeving. “Ik teken veel bomen. De kersenbloesem voor de deur is meerdere keren het onderwerp van mijn schilderijen geweest. Tijdens wandelingen door Leidsche Rijn ontstaan vaak de beste ideeën bij mij.” Het is niet alleen de natuur die haar inspireert, maar het zijn ook gewoon de kleine dingen uit het leven die haar inspireren. “Werken in mijn atelier, de rust van routine, een schets die zich ontwikkelt tot schilderij, het werkproces. Dat maakt me gelukkig.”

Utrecht als bron van betekenis

Naast de wijk heeft de stad Utrecht zelf ook een diepe indruk op haar gemaakt. Het oude centrum, de Domtoren, maar ook de humoristische kunstwerken in de openbare ruimte: Iris omarmt de veelzijdigheid. “Die combinatie van traditie en lichtheid vind ik zo bijzonder aan Utrecht. De stad en ik zijn samengegroeid, de mooiste dingen in mijn leven zijn hier gebeurd. Ik voel me gezegend dat ik hier ben komen wonen.” 

Iris maakt daarom een schilderij voor Utrecht in het thema van Sint-Maarten. Hier is de stad hét inspiratiepunt voor. Van de Dom tot aan de walvis die bij TivoliVredenburg in het water stond,  van de theepot tot de – inmiddels gesloopte – muurschildering van de Tour de France-winnaars en van nijntje tot de gekleurde boog ‘Folly Talk’. In het volgende artikel over Iris Frederix vertelt zij meer over het schilderij dat ze voor de stad aan het maken is en over de plekken die haar hebben geïnspireerd.