De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed benadrukt dat het orgel, dat zonder vergunning verwijderd is uit het Leeuwenbergh Gasthuis, tot het beschermde Rijksmonument behoorde. De gemeente Utrecht gaf eerder al aan ontstemd te zijn over de verwijderering van het orgel.
Het bijzondere orgel dat tot voor kort in het Rijksmonument Leeuwenbergh Gasthuis stond, is het middelpunt van een geschil geworden. De voormalige eigenaar, Stichting Vrienden van Leeuwenbergh, liet het orgel verwijderen en verkocht kort daarna het pand voor €949.000. Sinds begin 2019 is Stadsherstel Utrecht de nieuwe eigenaar. Zij hebben een huurder die het gebouw zonder orgel wil gebruiken.
Het orgel had echter volgens de gemeente Utrecht niet verwijderd mogen worden. Het bijzondere muziekinstrument zou namelijk onderdeel uitmaken van het Rijksmonument en zodoende beschermd zijn. Er zou een vergunning nodig zijn om aanpassingen te doen aan het monument. De voormalige eigenaar, die het orgel liet verwijderen, is het daar niet mee eens. Het orgel zou wel genoemd worden in het register van Rijksmonumenten, maar dat zou volgens de voorzitter niet betekenen dat het ook daadwerkelijk tot het monument behoord.
Maar nu laat ook de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed weten dat het orgel beschermd is en tot het Rijksmonument behoort. Die status van Rijksmonument zit er niet zomaar op. Volgens de organisatie: “Cultureel erfgoed is de nalatenschap van onze voorouders en het is van ons allemaal. In onze visie geven wij die culturele erfenis weer door aan onze kinderen en kleinkinderen. Wij vinden dat daar zorgvuldig mee omgegaan moet worden.” De Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed voert het beleid uit van de Rijksoverheid voor beschermde monumenten en historisch erfgoed. De gemeente Utrecht is bezig om te kijken welke stappen ze nog kunnen nemen in deze zaak.
(Artikel gaat verder onder afbeelding)
Hoe zat het?
Het bijzondere orgel is in 1954 gebouwd voor Leeuwenbergh, Nobelprijswinnaar Albert Schweitzer heeft daar toentertijd nog een rol bij gespeeld. Het gebouw zelf is veel ouder. Het pand is in 1567 gebouwd als pesthuis, een plek waar mensen die de pest hadden werden opgevangen, maar werd gebruikt als een regulier gasthuis. Het gebouw heeft de afgelopen eeuwen verschillende functies gehad, waaronder een militaire kazerne, laboratorium, tentoonstellingsruimte, een kerkgebouw en tot 15 jaar geleden een kerkgebouw.
In 2004 bleek dat de kerkgemeente het gebouw niet meer kon behouden. Het gebouw werd toen eigendom van Stichting Vrienden van Leeuwenbergh, die het liet restaureren waarna het een locatie werd voor concerten en lezingen. Het heeft ook dienst gedaan als vervangende zaal tijdens de verbouwing van Muziekcentrum Vredenburg.
Het gebouw is begin dit jaar dus weer van eigenaar gewisseld. Stadsherstel Utrecht gaat het pand verhuren aan de Israëlische muzikant Gavriel Lipkind. Hij gaat het gebouw inrichten als centrum voor kamermuziek. De precieze invulling moet nog bekend worden, maar wat wel duidelijk was is dat het bijzondere orgel weg kon. Daarom is het orgel voordat het van eigenaar wisselde eruit gehaald.
Gekoppelde berichten
Gemeente Utrecht: ‘Orgel had niet verwijderd mogen worden uit Rijksmonument Leeuwenbergh Gasthuis’
Het speciaal voor het Rijksmonument Leeuwenbergh gebouwde orgel had niet verwijderd mogen worden. Daar was…
Stellingen over Utrechts nieuws: Eens of Oneens? Vuelta, flitsen, orgel
In ‘Stelling nemen op woensdag’ leggen we een aantal vragen aan onze lezers voor. Het…
Leeuwenbergh Gasthuis wordt centrum voor kamermuziek; bijzonder orgel niet meer nodig
Het bijzondere Leeuwenbergh Gasthuis wordt een centrum voor kamermuziek. Het monumentale gebouw is begin dit…
5 Reacties
ReagerenIngang was al verpest, en een mooi orgel ? Nou…
Sterker, het modern-historische ‘Albert Schweitzerogel’, dat begin-januari dus wederrechtelijk uit het Leeuwenberghgasthuis verwijderd is, staat als object apart op de Rijks-Monumentenlijst (nr. 18333) vermeld.
In november jongstleden werd de (inmiddels) vorige eigenaar van gebouw & orgel – nota bene: dit is naar eigen opgave op http://www.leeuwenbergh.org de Stichting Gasthuis Leeuwenbergh – er door de Gemeente nadrukkelijk op gewezen dat bij welke veranderenplannen dan ook, bij de Gemeente van te voren een aparte vergunning diende te worden aangevraagd. Waarop dan, conform de regels, de Rijksdienst voor het Culturele Erfgoed een advies terzake aan de Gemeente zou uitbrengen.
Pas bij eventuele verlening van zo’n vergunning, pas dan kan gehandeld worden zoals dit in zo’n vergunning zou staan vermeld. En bij géén vergunningverlening, dan is handen-af het parool betreffende dit, zowaar ook in wereldomspannende zin, bijzondere modern-historische orgel.
Waarom het stichtingsbestuur van de Stichting Gasthuis Leeuwenbergh geen vergunning (voor het door hen beoogde verwijderen van het orgel) bij de Gemeente heeft aangevraagd en – nog erger – een daad van regelrechte barbarij tegen dit rijksmonument heeft begaan door het muziekinstrument in brokken en stukken te doen afbreken en wegslepen naar elders?
Gebeurde dit vanuit bestuurlijke arrogantie soms, gevoed vanuit de opvatting ‘regels zijn voor de dommen, en wij zijn niet dom’?
Of ‘heiligde’ voor het stichtingsbestuur van Leeuwenbergh een nieuw doel, de mogelijkheid van het incasseren van € 949.000 maar dan diende het Leeuwenberghgebouw wel ‘leeg’ (lees: orgelloos) te worden opgeleverd. Met inmiddels dus het wederrechtelijk verwijderen van het modern-historische muziekinstrument tot gevolg.
Nu het Leeuwenberghgasthuis aan de Utrechtse Maatschappij tot Stadsherstel N.V. -een commerciële onderneming dus- is verkocht: wat is dan nog de reden van bestaan van de stichting Leeuwenberghgasthuis?
En wat gebeurt met de – houd u vast- kleine 1 miljoen euro die de verkoop van Leeuwenbergh aan Stadsherstel de stichting-zonder-feitelijk-doel-meer heeft opgeleverd? Voor bonussen aan de bestuurders soms? Nogal raadselachtig allemaal.
Vragen, vragen, vragen (het lijstje hierboven is maar een kleine greep) : bij nadere observatie wordt de situatie er alleen maar raarder door.
B&W, Gemeenteraad en samenleving: wees op uw hoede!
A propos, het ‘Albert Schweitzerorgel’ moet terug in Leeuwenbergh, mét een realistisch gebruiksplan in het kader van de exploitatie van dit historische oer-Utrechtse gebouw..
———————————————————————–
De auteur is mede-oprichter van de Stichting Utrecht Orgelland
(zie www,utrechtorgelland.nl)
Het orgel was toch uitgeleend? Nou dan kan het ook weer terug.
Of moet ook weer terug.
goed dat deze ‘organ donor’ op de vingers wordt getikt.
De heer RvdH, fervent d66 er, spant d66 voor zijn karretje en vermoedelijke initiatief nemer van deze dorpsrel over “het orgel” heeft boter op zijn hoofd. Ooit bespeelde hij dit orgel, toen de LB nog kerk was. Nu, jaren later, na vele jaren zwijgen, dat het orgel niet meer werd gebruikt, ineens deze meer dan gemiddelde belangstelling?
Het orgel wordt nu elders wel, en goed, gebruikt en “ so what” ?
Wat is daarop tegen?
Maak je als D66 druk om belangrijker zaken, zoals het verschralen van het OV in en om Utrecht.