Dichters van de stad: Anne Broeksma en de Klopvaart Dichters van de stad: Anne Broeksma en de Klopvaart

Dichters van de stad: Anne Broeksma en de Klopvaart

Dichters van de stad: Anne Broeksma en de Klopvaart
Foto: Robert Oosterbroek
Het Utrechts Stadsdichtersgilde werd in 2009 opgericht. Het gilde zet zich in voor de zichtbaarheid van dichtkunst in de stad. Bij DUIC vragen we een van de dichters zich voor te stellen en publiceren we een gedicht over de stad. Deze keer Anne Broeksma

Het Utrechts Stadsdichtersgilde werd in 2009 opgericht. Het gilde zet zich in voor de zichtbaarheid van dichtkunst in de stad. Bij DUIC vragen we een van de dichters zich voor te stellen en publiceren we een gedicht over de stad. Deze keer Anne Broeksma

Hoe ben je begonnen met dichten?

Tijdens mijn middelbare schooltijd in Almelo schreef ik stiekem gedichten, om wat magie aan mijn leven toe te voegen. Om mij heen was helemaal niemand met kunst bezig. Toen ik Nederlands ging studeren in Utrecht ging er een wereld voor me open. Ik werd vrijwilliger bij het Poëziecircus en organiseerde laagdrempelige literatuurpodia met mensen die nu nog mijn vrienden zijn. Naast het voordragen van eigen werk, organiseerde ik een poëtische talkshow over Utrechts nieuws en presenteerde ik poetry slams. Opeens was poëzie overal.

Wat heb je met Utrecht?

Vroeger gingen we met het gezin op vakantie naar Utrecht, wanneer mijn Utrechtse oom en tante zelf in het buitenland waren. We wandelden door het Wilhelminapark en kanoden door Amelisweerd. Ik wist: hier ga ik ooit wonen. Maar we gingen bijvoorbeeld ook naar de Efteling en naar het strand, want vanuit Utrecht was heel Nederland opeens dichtbij. Inmiddels woon ik al vijftien jaar in Utrecht en is mijn leven zo verweven met de stad, dat vertrekken best pijn zou doen.  Ik werk bij Museum Catharijneconvent en vind het heerlijk om in zo’n mooie middeleeuwse stad te wonen. Ook koester ik de literaire geschiedenis. Komend najaar maak ik voor het ILFU een stadswandeling langs plekken waar Utrechtse schrijvers en dichters hebben gewoond.

Hoe zou je je dichtkunst typeren?

In mijn poëzie probeer ik altijd achter het direct zichtbare te kijken, in een poging mijn relatie met de levende wereld om mij heen te doorgronden. Dat levert soms absurdistische teksten op, soms ronduit lyrische poëzie. Wat misschien opvalt is dat mijn poëzie wel over relaties gaat, maar dan op grotere schaal. Niet zozeer over de liefde tussen twee mensen, maar over de subtielere relaties die we hebben met de dingen, planten, dieren en landschappen om ons heen. Die thema’s houden mij bezig en komen ook terug in Vesper, mijn nieuwe bundel die in januari zal verschijnen. Over het algemeen zijn de gedichten die ik in opdracht schrijf, zoals voor het Utrechts Stadsdichtersgilde, wat toegankelijker dan mijn vrije werk.

Wat is het verhaal achter dit gedicht?

Dit gedicht heb ik geschreven als een soort voorstudie voor de documentaire VAART, van filmmaker en dichter Suzanne van Leendert. Het is een korte, poëtische documentaire die Suzanne heeft opgenomen in vier seizoenen langs de Klopvaart, dat kleine stuk water tussen Overvecht en de noordelijke ringweg. We komen er allebei graag en het is mooi hoe stad en land daar zowel met elkaar botsen als samenvloeien. Ik heb de voice-over geschreven en ingesproken, maar voor ik tot zo’n lang verhaal kon komen heb ik eerst wat losse teksten geschreven. Daar is dit gedicht een voorbeeld van. De documentaire is ingezonden naar verschillende filmfestivals en wordt in ieder geval uitgezonden op RTV Utrecht.

Klopvaart

de wind veegt hier papieren vogels
langs de flatgebouwen
waar tot wel zeven, acht of negen hoog
achter kantomrande ramen
hele werelddelen wonen

een spiegel roept
de gewervelden samen
zoals miljoenen jaren wezens
naar de oevers gingen
om te staren, drinken, praten
sporen aan de bodem gaven

wie stil is hoort hier ijzer
over bevroren water schrapen
een echo van een schaatser die honderd jaar geleden
vanaf mistige velden aan kwam gereden
het ongebroken pijpenkopje gespeld op de jas

zo komt geschiedenis soms in scherven tot leven
in kleine kolken onder het oppervlak

Anne Broeksma

geen Reacties

Reageren

Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).