Pep en Frans, twee broers die al sinds jaar en dag iedere wedstrijd van FC Utrecht in het stadion volgen, maken een column voor DUIC. Zij doen dit geheel op hun eigen manier en durven alles te zeggen. In de column wordt de week van FC Utrecht doorgenomen. Wat vinden de mannen van het vertoonde spel? Wie waren de uitblinkers? En wat vinden de mannen van bestuurlijke keuzes die gemaakt worden? Martijn Kramer schrijft het verhaal vervolgens op.

FC Utrecht is het nieuwe jaar hoopvol begonnen. In de eigen Galgenwaard werd in de slotfase dan wel een overwinning weggegeven (1-1), maar de vechtlust tegen koploper Feyenoord kon Pep en Frans bekoren. “We wensen alle supporters een prachtig nieuwjaar en hopen veel van dit soort wedstrijden te zien”, aldus Pep.

“Het was een lekker begin van het nieuwe jaar”, vertelt Frans. “Harde tackles, bebloede hoofden en er werd vooruit gevoetbald. Dit is waar de Utrechter een kaartje voor koopt. Dat Feyenoord in de slotfase nog de gelijkmaker scoort is balen, maar van tevoren had iedereen voor deze uitslag getekend. De supporters hebben in deze wedstrijd al meer FC Utrecht-DNA gezien dan in de vorige vijftien wedstrijden onder Henk Fraser.”

Pep vult aan. “De intensiteit was geweldig, toch is er een zure nasmaak. Sean Klaiber heeft in Amsterdam gespeeld, waar ze het voetbal zogenaamd hebben uitgevonden. Maar in de laatste paar minuten schoot hij de bal onnodig over de zijlijn. Het tegendoelpunt was het gevolg. Op basis van zo’n actie een wedstrijd weggeven is ontzettend onnodig.”

Spaanse pitbull

Ondanks het gelijkspel is Pep wel erg tevreden. Hij ziet dat de nieuwe trainer Michael Silberbauer stiekem twee gezichten heeft. “Onze nieuwe trainer is voor de camera van de media een nette en ingetogen Deense trainer, maar langs het veld komt er een Spaanse pitbull in hem los. Hij vertelt eerst de vierde man wat voor een lulhannes het is. Gaat de grensrechter uitleggen wat buitenspel is en zeikt tot slot de scheidsrechter af. Heerlijk gedreven, maar niet overdreven! Deze man verwacht strijd van zijn spelers en gaat daar zelf in mee. Ondanks alle emoties gedraagt hij zich naar de buitenwereld volledig normaal, dat is prachtig.”

Frans reageert op zijn broer. “Toch moeten alle complimenten aan het adres van Silberbauer worden genuanceerd. We zijn pas één wedstrijd onderweg. FC Utrecht heeft veel risico genomen door een onervaren trainer aan te stellen. Het startschot is prachtig, maar de komende maand komen er met uitwedstrijden tegen FC Twente en AZ belangrijke en lastige potjes aan. Eerst eens kijken hoe hij de spelers daarop voorbereidt.”

Niet juichen

De mannen hebben een vermakelijke middag gehad. Toch ziet Pep nog genoeg verbeterpunten. “Het was dan wel de eerste wedstrijd na de winterstop, maar de conditie van de spelers was schrikbarend slecht. Na zestig minuten voetballen vroeg bijna iedereen een wissel aan en kwam het UMC per ambulance elf zuurstofflessen afleveren. Wat hebben de spelers uitgevoerd op het trainingskamp in Spanje? Er is in de winterstop doorgetraind, dan moet het toch mogelijk zijn om tachtig minuten intensief voetbal op de mat te leggen? Daarnaast was het belachelijk dat Jens Toornstra na zijn doelpunt niet durfde te juichen. Prima dat hij honderden wedstrijd voor Feyenoord heeft gespeeld, maar de Galgenwaard stond na drie minuten op zijn kop. Dan mag je aan de achterban best laten zien dat je blij bent.”

Frans vult zijn broer verder aan, want er heerst verbazing over enkele beleidskeuzes. “Maandenlang heeft FC Utrecht gecommuniceerd dat het stadion gekocht moest worden. Thijs van Es heeft onlangs medegedeeld dat het voorlopig toch niet gaat gebeuren. Het is allemaal weer typisch FC Utrecht. De uitspraak om de top drie aan te vallen was lulkoek. Het aanpassen van de cateringprijzen resulteerde in een uitgebreider assortiment aan smaakloze snacks. De directieleden roepen allemaal maar wat.”

Pep blikt tot slot nog even vooruit op de aankomende bekerwedstrijd. “Donderdag is het weer zover. Dan reizen we af naar Veghel om Blauw-Wit scheel te tikken. Het is te hopen dat onze trainer de tegenstander niet onderschat. Het bekertoernooi is de kortste weg naar Europees voetbal en het bereiken van de finale zou een heel mooie bekroning zijn op de gepassioneerde werkwijze van trainer Silberbauer.”