Op pad met Oud-Utrecht: Een kijkje bij het Majellapark Op pad met Oud-Utrecht: Een kijkje bij het Majellapark

Op pad met Oud-Utrecht: Een kijkje bij het Majellapark

Op pad met Oud-Utrecht: Een kijkje bij het Majellapark
Vleutenseweg in 1935: Majellakerk in aanbouw en links de Wetering en de Anslijnschool (Het Utrechts Archief)
De historische vereniging Oud-Utrecht maakt voor DUIC wandelingen door de stad, op zoek naar bijzonder erfgoed. Deze keer nemen we een kijkje in de buurt van het Majellapark.

De historische vereniging Oud-Utrecht maakt voor DUIC wandelingen door de stad, op zoek naar bijzonder erfgoed. Deze keer nemen we een kijkje in de buurt van het Majellapark.

Als je nu op de drukke Vleutenseweg ter hoogte van het Majellapark staat, kun je je niet voorstellen dat dit begin jaren 30 een rustige landelijke weg was met erlangs het water de Vleutense Wetering of -Vaart. Er waren weilanden, veel sloten en er stond hier en daar een boerderij.

Op de plek waar nu het Majellaparkpark is, bevond zich al eeuwen lang de buitenplaats Jaffa. Een reisgids uit 1842 beschrijft de Badinrigting bij huize Jaffa buiten de Catharijnepoort, aangelegd door de toenmalige bewoner Johannes van Stenis. Een zomeruitspanning voor algemeen gebruik met 14 badkamers met damp-, druip-, verwarmings- en regenbaden! Rond 1880 woonde Willem de Wit op Jaffa, eigenaar van de houtzaagmolens De Ster en Bijgeval (gesloopt) langs de Leidseweg. De buitenplaats Jaffa was in 1668 begonnen als herberg langs de handelsroute Vleutense Wetering. De naam Jaffa kom je nu nog steeds tegen. Haaks op het park is de Jaffastraat en schuin tegenover het park staat er met grote letters JAFFA op de voormalige directeurswoning van de machinefabriek (Vleutenseweg 382). Het betrof de machinefabriek van Louis Smulders & Co (1891), vanaf 1918 Jaffa geheten en in 1952 werd dat Stork-Jaffa.

Tekst loopt door onder de foto

Vleutense Wetering in 1782 met de Herberg Jaffa (Het Utrechts Archief)

In 1934 kocht de gemeente de toen vervallen buitenplaats. De beelden uit de tuin kregen een plek in het Centraal Museum. Het huis werd afgebroken en op de grond van Jaffa werd het Majellapark aangelegd. In diezelfde periode werden de Majellakerk en pastorie gebouwd. Vanwege het toenemende verkeer werd het water van de Wetering gedempt.

De Gerardus Majellakerk, een sieraad voor de nieuwe wijk

Het kerkbestuur van de Antoniuskerk uit de Kanaalstraat had al in 1930 een stuk grond aangekocht bij de Vleutenseweg voor een nieuwe parochie met kerk, pastorie, scholen en een bejaardentehuis (dat er nooit is gekomen). De heilig verklaarde Gerardus Majella uit Italië werd gekozen als patroon van de nieuwe parochie. Architect Hendrik Christiaan van de Leur uit Nijmegen ontwierp de bakstenen kerk met een 25 meter hoge koepel. In het voorjaar van 1934 ging de eerste heipaal de grond in en in september 1935 werd de kerk ingewijd. Boven de ingang hangt een beeld van Leo Jungblut van de jonge Gerardus Majella en de glas in lood ramen zijn van Willem Mengelberg uit Zeist. Het Utrechts Nieuwsblad  sprak over een sieraad voor de nieuwe wijk. In het kerkbestuur nam Frans van Seumeren sr zitting, bekend van de Teerunie en het latere kraanbedrijf (nu Mammoet) aan de Vleutensevaart. Zoon en beeldhouwer René van Seumeren ontwierp in 1951 het Maria-altaar.

Tekst loopt door onder de foto

Gerardus Majellakerk met koepel (RK diaconaat Utrecht)

Van Seumeren schonk postuum in 1955 een carillon bestaande uit 35 klokken. De klokken kregen de namen van alle (klein) kinderen van Van Seumeren. Burgemeester De Ranitz noemde deze gift een blijk van burgerzin. In 2020 begaven de klokken het en werd er via een crowdfundingsactie genoeg geld opgehaald voor de restauratie.

Er kwamen twee parochiescholen, één voor meisjes en één voor jongens. De St. Gerardus -Majellaschool voor de meisjes kwam in de Frederik van Eedenstraat 5 (1950) en de Thomas à Kempisschool van de fraters voor de jongens, in 1953 geopend door Marga Klompé, aan Vleutenseweg 515. In 1962 werden ze samengevoegd tot één grote gemengde school. In de voormalige Thomas à Kempisschool zit nu tijdelijk Queridon, een centrum voor inburgering. Anno 2023 zijn er plannen voor de herinrichting van het gebied rond de Majellakerk met minder verkeer en meer ruimte voor groen.

Tekst loopt door onder de foto

Terracotta tegel met logo BBB, huismerk van Bredero’s Bouwbedrijf

BBB-huizen

De Antoniusparochie verkocht de rest van de grond rond de Majellakerk in 1935 aan Bredero’s Bouw bedrijf (BBB) voor de bouw van 160 woningen, type middenstandswoning, deels met voortuintje. De huizen zijn te herkennen aan de driehoekige terracotta tegel in de voorgevel met daarop BBB. De straten werden vernoemd naar letterkundigen. De huizen werden verhuurd door makelaar Smulders, Broerestraat 1 voor 32,50 gulden per maand. Later kwam er een politiebureau op dit adres. De zusters Franciscanessen uit de Kanaalstraat kochten de woonhuizen Broerestraat 2 en 3 voor de vestiging van een fröbelschool, later kleuterschool.

Het Majellapark, een park om te gebruiken

Het park, nu gemeentelijk monument, werd in 1934-1935 aangelegd en is ontworpen door Krijn Perk Vlaanderen, plantsoenmeester van de gemeente. Een park was in zijn visie niet alleen om naar te kijken maar ook om te gebruiken. Voor kinderen kwam er een speelweide en in 1958 ook een groot pierenbad. Zomers kon je er spetteren en in de winter schaatsen. BBB schonk in 1938 een fontein met het beeld Dansend Meisje van de Belgische kunstenares Susanne Nicolas. Fontein en pierenbad zijn al lang weer verdwenen. Wat rest zijn enkele oude bomen uit ongeveer 1920 van de buitenplaats Jaffa.

Tekst loopt door onder de foto

Onthulling speelvijver en beeld Dansend Meisje in het Majellapark in 1938 (Het Utrechts Archief)

De straten rondom het park kregen ook de naam Majellapark, ook al werd in eerdere ontwerpen over Parkwijk ´Jaffa´ gesproken. De huizen ten noorden van het park zijn rond 1950 gebouwd en aan de oostzijde werd door het woningtekort na de oorlog gekozen voor iets nieuws: moderne portieketageflats van drie hoog met binnentuin en een luxe badkamer.

Op de hoek met de Frederik van Eedenstraat werd in 1953 een wijkgebouw van de Hervormde Vredeskerk uit de Kanaalstraat geopend. Deze wijkgemeente van dominee Gerbrandy werd Jaffa genoemd. Architect Daniël Verhoeven van de Dantelaan, ook architect van de Spinozabrug, ontwierp het nieuwe wijkcentrum. Het gebouw kreeg bijzondere ramen van glasblokjes waar ‘s avonds het licht mooi door naar buiten schijnt. Het is nu één van de tempels van de internationale gemeenschap der Rozenkruisers.

Al in 1932 liet de gereformeerde Asch van Wijckschool een oogje vallen op een braakliggend terrein aan de latere Louis van Couperusstraat voor de bouw van een nieuwe lagere school. Pas in 1941 stond het gebouw er. Bij het ontwerp is rekening gehouden met hinder van de drukke spoorlijn en daarom liggen alle lokalen aan de voorkant en zijn de muren aan de achterkant extra dik. Jacob Leutscher was het eerste “hoofd der school” en Philip Freriks was er leerling. De school is nog steeds een christelijke school. Vóór de school is in 2020 een Tiny Forest aangelegd.

Tegenover het park op Vleutenseweg 420 (voorheen Timorkade) zie je de voormalige openbare lagere school, de Anslijnschool (sinds 1913). Nu zijn er appartementen. We ronden dit kijkje bij het Majellapark af met een bezoekje aan de voormalige directeurswoning, nu Brasserie Jaffa op nummer 382, waar een heuse Jaffa burger op het menu staat.

Tekst: Anna Wits

Tips om verder lezen bij Oud-Utrecht.

Wil je meeschrijven met ‘Op pad met Utrecht’? Mail dan naar redactie.nieuwsbrief@oud-utrecht.nl

Oud-Utrecht

Oud-Utrecht

De historische vereniging Oud-Utrecht is opgericht in 1923 en wil de kennis van en belangstelling voor Utrechtse geschiedenis, archeologie en monumenten stimuleren en waken over het behoud van het lokale en regionale erfgoed.

Profiel

9 Reacties

Reageren
  1. Wim

    Mooi rijtje huizen stond er tegenover de kerk, linksachter op de bovenste foto. Op die plaats staat nu een armoedig rijtje met één verdieping en af en toe een dakopbouw. Waarom is die oude bebouwing verdwenen?

  2. Herman

    Leuk verhaal, paar weken geleden verhaal.ovef de Jaffa fabriek, zo is cirkeltje rond.

  3. Vrolijk rechts

    Weer een mooi verhaal

  4. Geenstijl@Utrecht

    Mooi verhaal, en leuk om te zien hoe het in de loop van jaren is veranderd.

  5. Wil

    Huh @wim, dat zijn nog dezelfde huizen als vandaag de dag hoor…

  6. A321

    @wim: Ziet er identiek uit als je het mij vraagt

    https://maps.app.goo.gl/vo3odwzJC2CHC7wV9?g_st=ic

  7. Marcel Bayer

    Geweldig, boeiende informatie die een wandeling door dit deel van de stad des te leuker maakt. Vooral die foto over de wetering langs de smalle Vleutenseweg met op de achtergrond de Majellakerk in aanbouw, is ‘een plaatje.’

  8. Bayerwald

    Weer een interessant verhaal met bijzondere foto uit 1935. Ik heb een aantal jaren in de Fred. van Eedenstraat gewoond, en mijn kinderen hebben in het Majellapark gespeeld. Heerlijke buurt om te wonen. Na twee weken hoorde ik de trein al niet meer.

  9. Koel Hoofd

    Gezien de toekomstverwachtingen van ons stadsbestuur, klimaat hel en verdoemenis, kon het wel eens een goed plan zijn om dat pierenbadje van weleer weer in ere te herstellen. Het is weer een kinderrijke buurt, net zoals dat vroeger was. Majellapark is anno 2023 in de zomer heerlijk koel, letterlijk een oase in die buurt omdat de gemeente iets minder dan 100 jaar met haar destructieve progressieve vingertjes van de bomen is afgebleven. Dat maakt het nu tot een mooi stukje Utrecht. Zeg maar onder architectuur gebouwd en volgens design ontwikkeld naar de menselijke maat. Een kunst die men tegenwoordig is verleerd.

    Echter, dIe bomen zijn intussen bejaard en ouderdom komt helaas met gebreken. Ze moeten straks wel de strijd aangaan met nieuwe aanplant in het nieuwe park aan de entreekant van de Majellakerk.
    Uitbreiding door inbreiding met peperdure gestapelde konijnenhokjes is gemeentelijk langjarig ‘duurzaam’ links groenbeleid.
    Majellapark kon wel eens aan einde ‘technisch economische binnenstedelijke levensduur’ zijn. Dat zijn die even oude bomen bij Daalsepark immers ook al, die op Smakkelaarsveld en Westplein hebben amper de kans gekregen om de middelbare leeftijd te breiken omdat beton beter rendeert….

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).