Als je een lichte verstandelijke beperking hebt is het lastig om grenzen van mensen aan te voelen. Dit levert problemen op als je mensen wilt ontmoeten of een relatie wilt. Om hier inzicht in te geven gaf de werkgroep Prettig Anders afgelopen zondag een workshop. Yvon van Baalen en Els Lagerweij zijn ervaren in het helpen van mensen met deze problemen, en begeleiden het gesprek. Aan de hand van ervaringsverhalen, werkvormen en het naspelen van situaties werd er open over de onderwerpen relaties, grenzen en contact maken gesproken.

Een van de zeven bezoekers, Bart, vertelt hoe hij moeite heeft met het door hebben van de grenzen van vreemden: ‘Ik zat gisteren samen met een vriend op een terras. Het was lekker weer en daarom ook vrij druk, maar er we konden wel gewoon zitten. Achteraf zei die vriend van me dat ik te dichtbij een vrouw was gaan zitten. Hij merkte aan haar houding dat ze het niet prettig vond. Ik had dat niet door, en denk ook eigenlijk dat ze dat dan gewoon had kunnen zeggen.’

Om te laten ervaren hoe moeilijk het is om op dat moment die grens aan te geven wordt de situatie op twee manieren nagespeeld. Yvon van Baalen stelt de scène op en een moment later zit Bart samen met Els te babbelen over het EK. Ze praten rustig totdat Yvon er als luidruchtige beller naast komt zitten. Het is amper mogelijk elkaar te verstaan tussen het gepraat door. Bart gaat rechtop zitten en zegt: ‘Kunt u misschien wat zachter praten, wij hebben er last van.’ Yvon reageert opstandig en praat door in haar telefoon: ‘Nou wat hier nou gebeurt! Dat ik zachter moet praten wordt er gezegd!’ In de volgende scène heeft Yvon een andere houding. Ze mengt zich beleefd in het gesprek en blijft, op een subtiele wijze, steeds deel van het gesprek. Ze stoort in het gesprek dat de twee hebben, maar omdat het nu om een vriendelijk iemand gaat blijkt dat het een stuk moeilijker is om er iets van te zeggen.

Na de scènes wordt in de groep besproken wat er opgevallen is. Els: ‘Tijdens een gesprek gaat het het meest om non-verbale communicatie. Ongeveer de helft van wat over komt is de lichaamshouding, dan is er een groot deel intonatie, en maar een klein deel gaat om de woorden die uitgesproken worden. Als je je afwend van de ander in een gesprek creëer je afstand.’ Yvon voegt toe: ‘Daarom is het in een lift zo ongemakkelijk. Niemand praat, en omdat je allemaal op de uitgang gefocust bent is het lastig om je een houding aan te meten.’

De workshop werd georganiseerd door de werkgroep Prettig Anders. Dit onderdeel van het COC Midden-Nederland organiseert maandelijks een activiteit voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Het doel van Prettig Anders is om holebi-seksuelen met een licht verstandelijke beperking op een laagdrempelige manier met elkaar in contact te brengen dat te faciliteren in een veilige en in een vertrouwde omgeving. Deze workshop was een succesvolle bijeenkomst voor de werkgroep. Els: ‘Hoewel er weinig bezoekers waren was het een mooi gesprek.’