In oktober 2010 bezocht Yontie Helders een concert van Steve Miller, een  muzikant waar ze al sinds de middelbare schooltijd (Kees Boeke School, Bilthoven) fan van is. Ze had eigenlijk wel een aantal vrienden van vroeger verwacht. Er was niemand. Thuis ging ze googlen en kwam alleen de naam van de Utrechtse journalist Michael Kroonbergs tegen. Hij maakte deel uit van de vriendenclub van vroeger, met elkaar hadden ze menig popconcert bezocht. Ze stuurde hem op  facebook een onschuldig berichtje (“Steve Miller was in Nederland, waar was jij? Hoe gaat het met je?”) en kreeg binnen tien minuten antwoord. Daarna volgde een intense mailwisseling waarin eerst virtueel veertig jaar werden bijgepraat en vervolgens het heden een steeds belangrijker plek innam. Na een paar maanden spreken de twee af in café Broers. Nog geen jaar later wonen ze samen. Hoe deze moderne lovestory zich heeft ontwikkeld is te lezen in het onlangs verschenen boek “Hadden we het daar maar bij gelaten”, hoe een bericht op faceboek je leven totaal kan veranderen.

Yontie Helders, docente Frans aan het Openbaar Lyceum in Zeist, is nog beduusd van de reacties op het boek.

“Kennelijk is het terugvinden van oude vrienden via social media een actueel thema. Veel mensen hebben me laten weten via facebook oude vrienden te hebben gevonden. En vaak ook met een romantisch vervolg. Maar opmerkelijker nog vond ik de reacties van vrouwen die zich herkenden in de keuzes en dilemma’s waar je voor gesteld kan worden. Ik was getrouwd, had een prettig en overzichtelijk leven. Toen kwam deze man op mijn pad en werd alles anders. Wat moest ik doen? Alles loslaten en in die rollercoaster stappen? Ik heb dat gedaan. Gekozen voor mezelf en mijn geluk. Dat was niet makkelijk en heeft wel een traantje gekost, maar dit geluk wilde ik niet aan me voorbij laten gaan.”

Het boek is dicht op de huid geschreven. De lezer wordt een openhartige inkijk gegeven in twee mensenlevens. Naast de mailberichten is er het dagboek dat na iedere ontmoeting een weerslag geeft van beleving, verlangen en gemis van beiden. De spanning en de ontknoping worden per bladzijde opgebouwd. Omdat duidelijk is dat er niet wordt geromantiseerd, voel je je als lezer soms een voyeur. Is het niet pijnlijk om je leven zo openbaar te maken?

“Dat vroeg onze redacteur van uitgeverij Balans me ook. Ze vond het een reallifesoap op  hoog niveau. Maar waren we niet bang voor de reacties? Natuurlijk hadden we het kunnen anonimiseren, hadden we situaties kunnen verzwijgen of veranderen. Maar waarom zou ik dat doen? De werkelijkheid is mooi genoeg. En dan is er de vraag die veel gesteld wordt: waarom dit boek? Het antwoord is simpel: Je bent nooit te oud om voor je geluk te gaan. Dan moet je wel uit je comfortzone durven komen. Niet eenvoudig maar het is het waard. Vrouwen zitten vaak in een opofferende rol waarbij ze zelf op de laatste plaats komen. Dat kan anders. Als lezers door dit boek tot dat inzicht komen, is het de moeite waard. Maar kijk wel uit. Ik heb al vrouwen gesproken die na lezing besloten een scheiding aan te vragen.”

Een stadsgids voor verliefde stelletjes.

De stad Utrecht speelt in het boek een belangrijke rol. Na de eerste afspraak bij Broers volgden nog veel ontmoetingen. Romantische wandelingen en etentjes, soms min of meer in het geheim. Wat dat betreft is het boek bijna een stadsgids voor verliefde stelletjes. Heeft Yontie als ervaringsdeskundige nog wat tips?

“Ik heb me nooit zo gerealiseerd wat een mooie en romantische stad Utrecht is. Aan Broers heb ik vanzelfsprekend prachtige herinneringen, het is de plek van onze rendez-vous. Maar het Wilhelminapark is ook geweldig en na een rondje park is het heerlijk om iets te drinken bij Buurten. Wat hebben we vaak langs de singels gewandeld om uiteindelijk op Het Ledig Erf terecht te komen. Het pannenkoekenhuis in Rhijnauwen is ook perfect. Niet zozeer vanwege de pannenkoeken maar wel omdat je daar rustig aan het water zit. En  om de hoek vind je er bankjes waar je bijna ongestoord kan zitten met het mooiste uitzicht dat je kan bedenken. Vijf minuten fietsen en je bent in een andere wereld. Die plek houden we er altijd in. Misschien 

wordt dat wel mijn volgende boek: de fijnste bankjes van Utrecht.”

Lees hier het eerste hoofdstuk uit “Hadden we het daar maar bij gelaten”.

“Hadden we het daar maar bij gelaten” is in Utrecht onder meer te koop Bij Selexyz Broese.