In Utrecht staan allerlei standbeelden, maar wie zijn deze personen eigenlijk? In deze rubriek vertellen we de verhalen achter de standbeelden in de stad.

Helemaal uniek zijn de vier vrouwenbeelden in de gevel van de Winkel van Sinkel niet. Deze zogenoemde kariatiden vinden hun oorsprong in het oude Griekenland en zijn inmiddels op tal van plekken op de wereld, waaronder in Parijs, Londen, Moskou, New York en dus in Utrecht, te vinden.

Tijdens de oorlog tussen Perzië en Griekenland steunden de bewoners van Karië – tegenwoordig een deel van Turkije – de Perzen. Toen het conflict echter werd gewonnen door de Grieken, moesten de Kariërs boeten voor hun steun aan de tegenstander. De mannen werden gedood en de vrouwen werden tot slaaf gemaakt. Als straf moesten de vrouwen een ‘eeuwige’ last dragen.

Tekst gaat verder onder afbeelding

Bij het Erechtheion op de Akropolis in Athene zijn deze kariatiden als eerst als steunpilaar gebruikt in de architectuur. Deze tempel werd rond 400 voor Christus gebouwd. Lange tijd stonden er zes vrouwenbeelden, maar sinds 1816 bevindt een exemplaar zich in een museum in Londen.

In 1824 kocht Sinkel het pand aan de Oudegracht om er vervolgens een winkelhuis van te maken. Vermoedelijk is hij in Engeland op het idee gekomen om de voorgevel te versieren met zuilen in de vorm van kariatiden. De vier gietijzeren beelden werden in Engeland gegoten en spottend de ‘Britse hoeren’ genoemd.

De kunstwerken werden in 1837 via het water aangevoerd en dat verliep niet helemaal vlekkeloos. Het gewicht bleek namelijk te hoog voor de stadskraan, die daardoor brak en met beeld en al in het water viel. De schade was zo groot dat men besloot de kraan af te breken. Tegenwoordig is er een replica te vinden nabij de Monicabrug.