Luden? Tja, Luden. We waren er regelmatig op bezoek. Soms om particuliere redenen maar vaker vanwege zakelijke verplichtingen. En zelden gingen we enthousiast de deur uit. De locatie op het Janskerkhof is natuurlijk prima. In het interieur zien we nog kenmerken van het legendarische hotel Pays Bas dat hier jaren was gevestigd. Prachtig. Maar het eten en de bediening stonden met al dat moois in geen enkele verhouding. Nadat onze collega’s van de Clublunch recent een matige ervaring noteerden, vonden wij het tijd om ook weer eens polshoogte te nemen. De vraag: zouden we vanavond dan wel mogen genieten van die “unieke culinaire ervaring” waar op de website van Luden over wordt gesproken?

Eerste indruk

Luden kent een brasserie en een restaurant. In de brasserie deze avond geen bezoekers, gasten voor het restaurant zitten in de fraaie binnentuin. We tellen een mannetje of twintig. Zakenlieden, een familie etentje en een enkele gast van het NH Hotel. We besluiten eerst een glaasje te drinken op het terras. Helaas, het bier is lauw. Twee mannen  naast ons klagen hier over. De bediening belooft dat het volgende glas wel gekoeld zal zijn. Bijzonder. Hoe krijg je in één minuut de tap op temperatuur?

We gaan aan tafel. Een erg kleine tafel. Telefoon en notitieboekje kunnen er nauwelijks op. Het bakje sla dat we later bij ons hoofdgerecht krijgen, moeten we op een tafeltje naast ons kwijt.

De kaart

Uitgebreide maar saaie kaart. Op een enkel gerecht na hetzelfde aanbod als de afgelopen jaren. We laten ons verleiden door de proeverij van drie smaakvolle selecties van de chef-kok voor twee personen. Het klinkt veelbelovend. De etagère die binnen no time op tafel wordt gezet, bevat twee borden waarop drie kleine kommetjes zijn geplaatst. We krijgen een garnalencocktail ( een hapje Hollandse garnalen met saus), een plak gravadlax met wat sla, een schijfje eendenborst met weer wat sla. Zelden zo’n fantasieloos en smakeloos voorgerecht gegeten. Waarom kan dit trouwens niet per persoon worden besteld? En wat is dat voor een komedie om dit op een etagère te serveren?  (de tafel is al zo klein) Bij elk gerecht adviseert Luden een speciale wijn. Als wij aan de dame in de bediening vragen welke wijn ons bij deze selecties wordt aanbevolen, blijft ze het antwoord schuldig. Even vragen mijnheer.

Het blijkt uiteindelijk een rosé te zijn. Omdat een van ons het bij zijn sauvignon blanc houdt, bestellen we één glas. Er worden twee glazen gebracht.

Als hoofdgerecht kiezen we voor de doradefilet met ansjovis en zwarte olijvenboter en de tournedos met roompaté. (een soort tournedos Rossini maar dan zonder ganzenlever). Nu houden wij van een keuken die het tempo er inhoudt, maar je kan ook overdrijven. Het glas rosé is nog halfvol (en we zijn echt geen trage drinkers) als de borden op tafel komen. Waarom is dit? Willen ze van ons af?

De doradefilet wordt geserveerd met puree, groene asperges, een paar maiskolfjes en een tomaatje. Daarnaast een schaaltje boter waarvan we de herkomst even niet kunnen thuisbrengen. De bediening ook niet. Even vragen mijnheer. Het is olijfboter. De vis is prima gebakken maar de rest van het bord kan ons absoluut niet boeien. Het is veel, zeker. Maar enige samenhang ontbreekt.

De tournedos is rood, zoals we gevraagd hebben. Een goed stukje vlees en meer ook niet. De roompaté schuiven we opzij, want deze is geen enkele toevoeging. Aan de sla die we als extraatje hebben besteld, is ook weinig creativiteit verloren gegaan. Of zou de chef- kok werkelijk denken dat we anno 2012 nog opgewonden raken van sla, tomaat, ui, olijven en croutons? Middelmaat, doorsnee en gemakzucht regeren in de keuken van Luden. Ze zijn snel maar doen verder maar wat.

Voor zover wij konden beoordelen, komt elk sausje uit een potje. Dat mag in een eetcafé, niet in een restaurant dat ons een unieke culinaire ervaring belooft.

Het dessert laten we aan ons voorbij gaan. Daarvoor in de plaats willen we een Irish Coffee. Gewaarschuwd door het voorgaande informeren we of de room geslagen wordt. Nee, die komt uit een spuitbus. Laat maar.

We houden het bij koffie. En daarna nog een biertje die, zoals te verwachten, nog steeds lauw was.

Wijnkaart

Veel wijnen per glas. Leuk dat per gerecht een wijnadvies wordt gegeven. Niets op aan te merken. Een veilige maar betrouwbare kaart.

Bediening

We moeten ook nu weer streng zijn. De twee dames en die ene heer doen echt hun best en zijn vriendelijk. Maar ze hebben geen benul van diner- of wijnkaart. Ze hebben eigenlijk geen benul van gastheer/vrouwschap. Zoals vaker op deze plek gezegd, het is een serieus vak en geen bijbaantje. Zeker als je je profileert zoals Luden dat doet. Zorg in elk geval dat er iemand met senioriteit rondloopt die de zaken in de gaten houdt en sfeerbepalend is.

Verder nog

• Wifi
• Parkeren: Janskerkhof of garage Kruisstraat
• Prettig terras bij Broers (naast Luden)
• Zondag gesloten

Het oordeel

We kwamen hier vaak. Het kan een keer tegenvallen, het kan twee keer tegenvallen. Maar acht keer is te veel. We hebben de moed opgegeven. Dit was de laatste keer.

Ambiance: 7,5

Keuken: 6-

Bediening: 5