Geachte Peter de Haan,

We hebben elkaar één maal ontmoet. U leek mij een alleraardigste man. Toch kreeg ik na lezing van dit bericht even een beetje last van maagzuur. Uw opmerking: ‘We hebben veel mensen bereikt. Maar voor het publiek is het soms onduidelijk geweest. Dus volgende keer moet de focus scherper, dat is ook het advies wat ik de provincie en gemeente ga meegeven’ lijkt me eerlijk gezegd niet getuigen van veel realiteitszin. Met deze uitspraak geeft u ook nog eens een inkijkje in de manier waarop de communicatie rond uw festival (voor een aardig bedrag uitbesteed) is verlopen. Bijna niet of in elk geval: niet zo dat iemand er iets van heeft gemerkt.

U kreeg van de gemeente en andere partijen ergens tussen de 28 en 35 miljoen euro (ik reken alles nog terug in guldens, dat is nog mooier: tussen de 61,6 en 77 miljoen gulden) publiek geld om nou net voor die focus te zorgen! De gemeente, en die andere partijen, gaven uw organisatie het groene licht. Er zou iets… ja, iets moois moeten gebeuren. En wees eerlijk, dat kan, voor dat bedrag. Daar hoef je niet per se derderangs musicalsterren of van die enge presentatoren uit het bakje ‘lastig plaatsbaar’ aan te stellen. Daarvoor kun je Groot Utrecht van grens tot grens een paar jaar voorzien van culturele gebeurtenissen waar men u tegen had kunnen zeggen. Als u de gemeente, die in u een groot vertrouwen stelde, achteraf gaat vertellen dat ze lekker voor meer focus hadden moeten zorgen, dan is dat eigenlijk een beetje, tsja, arrogant.

Ik snap wel dat u niet kunt zeggen: ‘We hebben gefaald. Wat we organiseerden, is bijna niemand opgevallen.’ Misschien is het zelfs allemaal ergens goed voor geweest, dat hele De Vrede van Utrecht-gedoe. Er is in elk geval in sommige richtingen fiks geïnvesteerd en dat is goed, daar wordt Rutte II blij van. Dat u en passant de mensen die met feiten komen over de bezoekersaantallen wegwuift (‘typefouten’) en met droge ogen beweert dat de investeringen ook geld hebben opgeleverd, getuigt van verregaande losgezongenheid van de dagelijkse gang van zaken in deze stad. Nog even en u ambieert het om burgemeester te worden. Een man met focus bent u al.

Is het eigenlijk erg om zo veel geld over de balk te smijten? Ja, en nee. Het geld dat u wegmaakte is beter besteed dan aan, om maar eens een voorbeeld te noemen, alweer een leuk dingetje dat met het stationsgebied zou moeten gebeuren. Al het geld dat u richting cultuur pompte, kan niet worden verbrast aan wilde plannen voor – ik noem opnieuw maar wat – nieuwbouw op onherbergzame locaties. In die zin heeft u een goede daad verricht. Uiteraard is er een keerzijde: die miljoenen zullen nooit, maar dan ook nooit, aan een letterenbeleid worden besteed, of aan een echte collectie Utrechtse kunst… er zal geen dubbeltje van richting het toneel rollen en geen stuiver naar de danskunst of film. Weg = weg & op = op.

Toch blijf ik maar kauwen op die focus… die de gemeente dacht te hebben ingekocht door uw organisatie te steunen… een focus die de gemeente nu ineens zelf had moeten hebben… Deze opmerking, op een onbewaakt moment gedaan wellicht, maakt u minder sympathiek dan u mij op het eerste (en tot nu toe laatste) gezicht leek te zijn. Meende u dat wel echt? Of is het een typefout?

Met hartelijke groet,

Chrétien Breukers

Chrétien Breukers (1965) is dichter en publicist. Sinds 2000 woont hij Utrecht, een stad waar hij een grote liefde voor heeft opgevat. Hij schrijft regelmatig een open brief voor DUIC.