Wie kent hem nog, Sjors, de manager, of beter: de inspirator? Hij werkt met ‘fun, friendship and finance’. Zijn motto: ‘om mensen te kunnen houden, moet je ván ze houden.’ Kortom, die Sjors van de soepreclame, dat is een enorme eikel. Een softe macho die zijn dwingelandij in gemeenplaatsen en holle frasen heeft verpakt en door zijn personeel wordt geduld. Aan deze Sjors moest ik denken toen ‘De Utrechter van het jaar’ bekend werd gemaakt. De onderscheiding ging naar u, Paul Verweel, een lid van het enorme leger academisch personeel dat in Utrecht woont.
Omdat ik nog nooit van u had gehoord, ging ik te rade bij Google. U bent een typische vertegenwoordiger van de ‘zachte wetenschap’, u behoort tot die groep mensen die eind jaren zeventig, begin jaren tachtig vanuit het kraakpand in de universiteit zijn gerold na de voltooiing van een mode-studie (antropologie, in uw geval) en die daarna nooit meer uit hun functie waren weg te branden. Daar is niks mis mee. U moet ook ergens van leven.
Uw gespeelde bescheidenheid (lees de beschikbare interviews op Google er zelf nog maar eens op na, het is voor u vast geen straf) is u eveneens niet lang na te dragen. En natuurlijk heeft u ‘gelobbyd’ voor uw uitverkiezing, ook al bent u nog zo gewoon gebleven en staat u wekelijks ‘met de voeten in de modder’ van een ‘gewoon’, zij het ‘multicultureel’ voetbalveld. Het is een optelsom van clichés, maar al die clichés tref je overal aan, bij ongeveer 90% van de mensen die zich zeggen in te zetten voor het algemeen belang.
Nee, het is iets anders dat mij écht opviel. Dat is: u was enige jaren bijzonder hoogleraar. Uw leerstoel werd gefinancierd door de Richard Krajicek Foundation. Voor deze stichting schreef u een rapport, waaruit blijkt dat de activiteiten van die stichting… succesvol zijn. Dat is hier allemaal na te lezen. http://www.krajicek.nl/webfiles/33/RKF_Scholarshippers_-_LR.pdf Het schrijven van een dergelijk rapport-in-opdracht is geen wetenschap, maar consultancy. Niks mis mee, maar het moet dan ook niet onder de noemer wetenschap worden verkocht. Dat is slecht voor het aanzien van de wetenschap. De het toch al niet zo gemakkelijk heeft, de laatste jaren.
Een echte Utrechter is geen knecht, van niemand. Een echte wetenschapper ook niet. Dat u dat wel bent, of bent geweest, maakt u een Sjors van de wetenschap, iemand die het woordje ‘finance’ half wegwuift, waardoor iedereen meteen wéét dat het juist daar om draait. Of laten we een andere reclame uit de mottenballen halen: iemand die in dienst van een stichting over die stichting schrijft, is net als de onderzoeker van WC-Eend die WC-Eend adviseert. De Utrechter van het jaar is zo iemand niet.
Met een hartelijke groet,
Chrétien Breukers
Chrétien Breukers (1965) is dichter en publicist. Sinds 2000 woont hij Utrecht, een stad waar hij een grote liefde voor heeft opgevat. Hij schrijft regelmatig een open brief voor DUIC.
18 Reacties
ReagerenGefeliciteerd Paul Verweel, met deze verdiende onderscheiding. Dat Breukers nog nooit van je had gehoord, verklaart meteen de teneur van dit stukje.
Weer een prima brief van Chrétien Breukers. Hij doet me steeds meer denken aan Gerrit Komrij in zijn jaren als tv-recensent bij het NRC. Onafhankelijk van geest en pijn doen waar het even nodig is. Daar kan Paul Verweel na al het geknuffel in de media vast wel tegen.
Paul Verweel is een heel fijn en betrokken mens waar Utrecht er veel meer van zou mogen hebben, ik zou haast geloven dat u liever deze titel had gekregen meneer Breukers, maar dat krijg je niet als je zulke zure stukjes schrijft waar de afgunst van af druipt.
Ik zie niet waaruit zou moeten blijken dat meneer Breukers zou vinden dat hij zelf de titel verdiend. Een kritische noot zie ik alleen. Als dat al niet meer mag Herman…
Oderint dum metuant.
A wise prince should endeavour only to avoid hatred.
Ik ken Breukers niet. Ik ken Verweel niet. Scheerhorn doet iets in zijn reactie, dat ik steeds meer zie. Hij houdt zich niet aan de spelregels.
Breukers heeft vraagtekens over de integriteit van Verweel( lippendienst) onderbouwt dat met verwijzing naar bronnen .Hij opent dus het debat,zeg maar de intellectuele boksring. wat doet Scheerhorn? Hij gaat niet in op gefundeerde kritiek van Breukers,maar insinueert kwade trouw.Breukers is jaloers. Dat is kennelijk de noeuwe trend. Bashing. Roep maar wat. beschuldig als iets je niet bevalt.Scheerhorn,dat is de dood in de pot. De lange had het kort geleden in het financieel dagblad over de digitale guillotine. Dus Scheerhorn: onderbouw je beschuldiging jegens Breukers of ga inhoudelijk in op zijn onderbouwde stelling of houdt je mond.
Sorry,ik schreef abusievelijk Scheerhorn. Moet natuurlijk zijn: Scheerhoorn.
Geachte Chrétien Breukers,
Wie kent hem nog, William Topaz McGonagall, die wordt beschouwd als de slechtste dichter van de wereld? Hij leed volgens zijn biografie zelfs aan Asperger. Zijn motto ‘gedichten zijn als ernstige diarree, bij elke zucht vliegen stukjes tekst zonder na te denken uit mijn pen’. Die William de dichter, dat is een enorme eikel. Een alcoholische filosoof die zijn rommel in gemeenplaatsen en holle frasen heeft verpakt en door zijn de rest van het dichtersgilde wordt uitgelachen. Aan deze William moet ik denken elke keer dat Chrétien Breukers op DUIC een blog plaatst.
Omdat ik nog nooit van u had gehoord, ging ik te rade bij Google. U bent een typische vertegenwoordiger van de ‘WC-bril kunst’, u behoort tot die groep mensen die in de jaren tachtig zijn opgegroeid en als buitenlandstudie België koos omdat te ver van huis zijn veel te spannend voor u is. Inmiddels is hij een zelfbenoemd dichter die zijn dagen vult met het updaten van zijn eigen Wikipedia-pagina en blogs typt voor DUIC. Daar is niks mis mee. U moet ook ergens van leven.
Uw gespeelde intellectuele hoogdravendheid (lees zijn Wikipediapagina en weblog er zelf nog maar eens op na, het is voor u vast geen straf) is u eveneens niet lang na te dragen. En natuurlijk heeft u ‘gelobbyd’ om deel te nemen aan het Utrechtse dichtersgilde, ook al bent u geen echte Utrechter en heeft u dagelijks moeite met opstaan, omdat u weer eens te diep in het glaasje heeft gekeken. Het is een optelsom van clichés, maar al die clichés tref je overal aan, bij ongeveer 90% van de mensen die zeggen gedichten en beschouwend proza te schrijven.
Nee, het is iets anders dat mij écht opviel. Dat is het literaire Weblog de Contrabas. Uw intellectuele weblogje voor interessante dichters. Voor deze weblog bent u de redacteur, waaruit blijkt dat de activiteiten van die weblog… succesvol zijn. Dat is hier allemaal na te lezen http://www.decontrabas.com/. Het schrijven van een weblog is natuurlijk geen dichten, maar gaat over ‘literatuur’ (snapt u het nog?). Niks mis mee, maar noem dit weblog dan niet ‘het enige ware zenuwcentrum volgens Komrij’, want zelfs Komrij krijgt een slap geslacht van de rommel die erop staat. Dat is slecht voor het aanzien van de literatuur. Die het toch al niet zo gemakkelijk heeft, de laatste jaren.
Een echte Utrechter schrijft geen blog zonder na te denken of zich ergens écht in te verdiepen, over niemand. Een echte dichter ook niet. Dat u dat wel bent, of zegt te zijn, maakt u een William van het dichtersgilde, iemand die we eigenlijk compleet zouden moeten negeren . Of laten we een andere reclame uit de mottenballen halen: iemand die in dienst van een plaatselijke website over de rug van anderen makkelijke blogs schrijft:” Leuker kunnen we ‘t niet maken, wel makkelijker”.
Met een hartelijke groet,
Lodewijk Bijlhouwer
Lodewijk Bijlhouwer is reaguurder op DUIC. Hij is geboren in Utrecht een stad waar hij een grote liefde voor heeft opgevat. Hij leest graag de columns van Chrétien Breukers uit leedvermaak.
Dankjulliewel Lodewijk en Chretien, voor dit vermakelijk pengekletter. Graag volgende keer weer. Onderwerp is van ondergeschikt belang.
Graag gedaan Elz en fijn dat jij je vermaakt ik doe dat ook. Onderwerp (en inhoud) is absoluut van ondergeschikt belang. Daar is ook Chrétien gezien zijn eerder columns en oeuvre het ongetwijfeld hartgrondig mee eens. Groetjes thuis!
wat mij opvalt is dat iedereen onder eigen naam commentaar geeft, behalve Macchiavelli natuurlijk, dat is winst.
Er van uitgaand dat Lodewijk Bijlhouwer inderdaad Lodewijk Bijlhouwer heet is dat winst.
1 element uit het verhaal van Chrétien is zonder meer waar: hij kent Paul Verweel beslist niet’.
Alleraardigst stukje Chretien, maar nog steeds die ene vraag aan jou, is die kabouter nou een but plug of niet.
De laatste twee reactie onder de naam Bram de Goede zijn niet van mij, maar van iemand die zich uitgeeft onder mijn naam. Er wordt daarmee treffend aangegeven dat over de identiteit op internet niets zeker is en dat is heel jammer want dat frustreert het debat, dat open gevoerd de meeste waarde heeft.
Daar hebben we een oplossing voor, Bram.
Beste heer Breukers.
Heerlijk zo’n kritische noot.
Sinds 2000 woonachtig in Utrecht en nog nooit van Paul Verweel gehoord, maar toch schrijf je alsof je veel van hem weet. Zeker te veel je eigen gedichten gelezen. Volgende keer beter opletten.