De parade. Dat zijn mooie voorstellingen, dat is bier en wijn. En dat is eten. Op het beperkte aantal vierkante meters die het Moreelse Park telt, zijn zo ongeveer alle denkbare keukens te vinden en een aantal met verantwoorde producten. Ook dat maakt een bezoek aan De Parade zo leuk. Geen vette frituurwalm maar de heerlijke geur van pizza’s uit een houtoven. Wij deden een culinair avondje.

Het weer deze week vraagt om een biertje. Er is Amstel maar standaard wordt Brand getapt. Heerlijk, maar voor 2,30 euro verwachten we geen glas dat we in twee teugen achterover slaan. De huiswijn is uit Utiel-Requena, gemaakt van biologische druiven. Goed dat De Parade hier voor kiest. De rosé die wij dronken is een frisse, makkelijke wijn die uitermate geschikt is voor de zomeravond.

We hebben trek. Waar te beginnen? Amaro het eerste restaurant op onze route. Er wordt ons een Arabische en Iberische keuken beloofd. Klinkt spannend. We nemen de tapasmix. Gemarineerde champignons, pasta met ansjovis, gegrilde paprika, olijven, tzatziki, humus en brood. Kon beter. Veel olijven, dat wel. Paprika’s te kort gegrild, weinig pasta. De gamba’s met aioli die we daarna bestelden, waren prima.

We begrepen dat het keukentje van Katrina ook bij dit restaurant hoort. Twee bevlogen koks maakten komkommer rettich-salade. We mochten de heren niet fotograferen, maar het oog wil ook wat (zie hier onder).

Honger gestild, even naar de circustent. Na drie kwartier weer het terrein op. Xushi is onze volgende locatie. We ontkomen niet aan de Sushi. Bepaald geen straf. We moeten verder, dus houden we ons in. Maar hier zouden we best de hele avond willen doorbrengen.

Tijd voor een glas wijn. Grapedistrict verzorgt de wijnbar. We kopen wel eens een wijn in het filiaal aan de Burgemeester Reigerstraat. Vinologische ontdekkingen doe je er niet, maar daarvoor ga je ook niet naar de Parade .De huiswijnen, wit, rood en rosé komen uit het de Spaanse wijngebied rond Valencia: Utiel-Requena. Rood is een volle, fruitige wijn uiteraard van de Bobal druif die goed gedijt in dit gebied, over de witte wijn zijn wij minder te spreken de Macabeo druif is vlak en mist frisheid, zelfs gemengd met een Sauvignon blanc weet hij ons niet te bekoren. De Rueda, die geen huiswijn is, (dus  duurder) is een heerlijke wijn en een aanrader.

Culinair eindstation is Hotmamahot. We bestellen de Balinese saté en de Spareribs De gerechten worden ter plekke bereid, waardoor we even moeten wachten. Maar het is het wachten waard. Spareribs komen in een ruime portie en zijn perfect mals. De saté is op zich een bezoek aan De Parade waard. We weten hoe heerlijk ze in Bali kunnen koken maar Hotmamahot kan daar wat ons betreft zo een dependance beginnen. De saté is het paradepaardje van de avond.

Ons dessert halen we bij Salon de Coupe. Een bolletje vanille en een bolletje koffie met kardemom. IJs zoals ijs hoort te smaken.

Het oordeel
Niet iedereen mag hier zijn keuken neerzetten. Voor festival-begrippen wordt de lat duidelijk hoog gelegd. Deze avond ging bij ons de liefde voor De Parade door de maag. We gaan morgen toch nog eens de resterende zaakjes proberen.