Utrecht gaat voor de ondergrondse container. Prima, mits de uitvoering geen PGB’tje wordt. Één eis: op tijd legen en geen zwerfafval. Een fanatiek wijkraadslid Zuidwest merkte enige uitvoeringsperikelen op toen hij toerend koekeloerend Kanaleneiland aanschouwde. Hij vertelt en ik denk grimlachend: containerbegrip?

Ideale afvalwereld ‘Utrecht maken we samen’
Lees wat de gemeente heel lief schrijft:

• De restafvalcontainers worden meestal 1 keer per week geleegd.
• De ondergrondse containers zijn uitsluitend toegankelijk voor bewoners in de buurt met een toegangspas. In principe worden er voldoende containers geplaatst voor het afval van de bewoners. De ervaring leert dat er nauwelijks afval wordt geplaatst naast de containers.
• Het is niet de bedoeling dat er zwerfvuil ontstaat. Constateert u als bewoner toch afval naast de container, of is de container vol? Meld dit. [..] De gemeente zorgt dan dat het bijgeplaatste afval wordt weggehaald of de container wordt geleegd.

De echte wereld
Op Kanaleneiland en in andere buurten heeft een onbekend aantal ongeregistreerde bewoners geen afvalpasje. Flats!, afvalzak gedumpt. Ook vindt een enkele geregistreerde bewoner het pasje lastig. Hoepla!, weer een Utrechtse zakje! Met de auto, scooter of fiets de zak op straat slingeren, is erg sportief. ‘Plof!’, eten voor meeuw, kat en rat. Asociale Utrechters bestaan echt hoor!

Maar containers zijn vaak stampvol. Afvalzakken op straat worden ook verklaard omdat niet iedereen bezakt terugloopt naar huis. Vooral voor ouderen is dat lastig. Raar dat Utrecht geen gebruik maakt van het overbekende ‘Help-ik-ben-bijna-vol’-chip die burger en de gemeente meldt wanneer de container bijna is. Gewoon met een app! Handig en kostenbesparend.

Bij het legen van de container wordt ook nieuw straatafval geproduceerd. Het wijkraadslid Zuidwest meent bovendien dat veel van dit straatafval niet meteen wordt opgeruimd. Er komt of een aparte bezemploeg of het blijft liggen. Menig tweetje toont dat in andere ‘goede’ buurten eenzelfde verhaal geldt. ‘Woei!’, en het straatafval wordt zwerfafval.

Grimlachje
De Algemene Rekenkamer beoordeelt goed bestuur: ‘samenhang tussen de beleidsambities, de beschikbare tijd, het geld en de mensen en andere middelen in het openbaar bestuur.’ Ik voeg toe: juiste aannames maken over de menselijke natuur en de gemeentelijke machine. Ik verwijt de schoonmaakmannen en –vrouwen niets. Grimlachend denk ik: burgers en hun politici zorgen samen voor een falend containerbegrip.

Grimlachjes ontstaan als goede ideeën slecht doordacht zijn. Grimlachje is een glimlachje als een boer met kiespijn. Roland Goetgeluk woont sinds 1981 in Utrecht, is politiek actief, vindt vrijwilligerswerk belangrijk en houdt van schrijven. Momenteel is hij actief bij de wijkraadzuidwest.nl, Taaldoetmee.nl en UJazz.nl. Als gepromoveerd sociaalgeograaf en marketeer verdient hij zijn centen.