Al als kind ben ik gefascineerd door het vallen van de bladeren en vooral door dwarrelde sneeuwvlokken. Sneeuw komt naar beneden in de vorm van sneeuwkristallen. In de natuur begint iedere sneeuwvlok als een piepklein stofje in de atmosfeer. Rondom dit stofje vormt zich ijs. Er ontstaat een kraal van ijs. Het ijs is warmer dan de lucht eromheen. De warmte stroomt naar buiten in alle richtingen en op een gegeven moment is de vorm van de kraal niet meer efficiënt genoeg. Dan verandert de architectuur en krijgt het sneeuwvlokje zes armen. De sneeuwvlok kan steeds groter worden. Terwijl een sneeuwvlokje naar beneden valt, ontstaat er een prachtige structuur en dat deeltje bevriest tot een klein ijskristal. Dit proces vindt vooral plaats tussen -5 en -20 °C en optimaal bij een temperatuur rond -12 °C. Wist u dat een sneeuwvlok miljarden moleculen bevat? Geen enkele sneeuwvlok is hetzelfde en zo’n vlok heeft wel duizenden verschillende gezichten. De zeshoekige vormen zijn geheel afhankelijk van de temperatuur maar ook de weercondities.
Heerlijk als het straks weer gaat sneeuwen want dat is voor mij altijd genieten geblazen. Gek eigenlijk als het in ons land weer voor het eerst gaat sneeuwen dat vrijwel iedereen daarvan in de ban raakt. Files, code geel en waarschuwingen zijn dan de orde van de dag. Mensen om me heen vinden sneeuw daarna zo eentonig. Men noemt het snel “slecht weer”. Zelfs het ANP geeft ons aan: “Blijf binnen en ga niet op pad, want het wordt te glad.” Het zal ons dan de gehele dag diverse malen weer ingepeperd worden door het KNMI. Ik zie het voor mij dat ik voor ons raam in het theater sta en kijk naar de prachtige sneeuwvlokken die tergend langzaam neervallen. Ik vind de vallende sneeuw helemaal niet zo ellendig. De sneeuw brengt bij mij juist positieve herinneringen uit mijn verleden omhoog of mooie gedachten over deze wereld, onze voorbijvliegende tijd, de vergankelijkheid en waarden van het leven. Zo herinner ik ineens een door mij bijna vergeten moment uit mijn jeugdjaren. Het was in de zomer, ik was tien jaar en uitermate vrolijk. Met mijn beste vriend, bijgenaamd Witte Kip, liep ik door de statige Brigittenstraat richting Lepelenburg. Aangekomen bij Lepelenburg gingen wij naar rechts het pittoreske straatje de Bruntenhof in, alwaar nog veel Utrechters in klederdracht woonden. De Bruntskameren aan Bruntenhof en Bruntensteeg werden in 1621 door mr. Frederik Brunt gesticht op het erf van zijn huis Klein Lepelenburg. Hij bouwde op het erf van dit huis, het huidige Bruntenhof 5, vijftien huisjes, waarvan er vier aan de Bruntensteeg lagen en elf (Bruntenhof 6 t/m 16) langs de stadswal. De vier pandjes aan de Bruntensteeg zijn inmiddels samengevoegd tot twee woningen (Bruntensteeg 2 en 3).
Het was er gezellig op de Bruntenhof en er was wat te beleven. Midden in het straatje stond haaks voor een nostalgisch huisje een bankje. Daarop zaten een man en vrouw met beiden, op hun hoofd, een hoed en kapje. Terwijl zij een oud Nederlands lied zongen, luisterden en keken tientallen bewonderaars en wij naar deze twee mensen. In het midden zat statig een dobberman. Deze herinnering doet mij nu denken aan het moment dat ik door onze etalage naar buiten kijk. Ik zeg tegen mezelf bij het zien van neervallende sneeuwvlokken: Tijd vliegt, de tijd gaat als een gek. Vasthouden van mooie dingen is onmogelijk, echter maak er met zijn allen, als straks weer de eerste sneeuw valt, wat moois van!
Vrijdag 25 november – 20:30 uur
Esmay Usmany – Huppelen met Esmay Usmany
Kom op Esmay, dóórgaan! Maar wat als je het even niet meer ziet zitten? Iets doet wat ver uit je comfortzone ligt en je op het punt staat om keihard in janken uit te barsten?
Zaterdag 26 november – 20:30 uur
Daisy Correia – Uma casa Portuguesa
Daisy Correia brengt met Uma casa Portuguesa een hommage aan Amália Rodrigues. Ze zingt niet alleen fado’s van Amália, maar vertelt ook over het leven, het werk, de angsten en de triomfen van een zangeres die zei alleen op het podium te kunnen leven en zich een weg moest banen door een leven vol drama.
Zaterdag 10 december – 20:30 uur
La Pat – Winter’s Choice (Try-Out)
Ze kwam, zag en zong. En de zalen gingen plat. Voor La Pat. Zangeres Patty Trossèl veroverde in 1991 de vaderlandse podia met Eine Frau für die Liebe. Een stem als een klok, een extravagante act en unieke composities. Die Blumen waren schöner wie immer im Keukenhof dieses Jahr.
Contactgegevens:
Schiller Theater ‘Place Royale’
Minrebroederstraat 11
3512 GS Utrecht
T 030 2319380
www.schillertheater.nl
geen Reacties
ReagerenEr zijn nog geen reacties geplaatst.