De 42e editie van de DUIC krant is uit en ligt weer verspreid door de hele stad. In deze krant een stelling over de toekomst van de Maliebaan, achtergrondverhalen over psychiatrie en geweld in het uitgaansleven. Daarnaast namen we een kijkje bij Concours en gingen we onder meer langs bij De Potdeksel.

Hoofdredactioneel commentaar

Koksbuis aan en handen uit de mouwen

Dat de vierde stad van Nederland geen restaurant met een Michelinster heeft is vreemd. Maar is het ook erg? Een zegen voor de bekroonde chef-kok is een ster in elk geval niet altijd. De Franse kok Loiseau beroofde zich van het leven toen hij vreesde zijn derde ster kwijt te rijken. Driesterrenkok Sébastian Bras liet onlangs weten van zijn sterren af te willen. De druk werd hem te groot. Het zijn extreme gevallen maar de inspecteur van de gids hijgt altijd in de nek van de kok. Toen ik laatst bij restaurant Karel 5 vroeg waar toch die brilante amuse was gebleven (alle ingrediënten van een broodje Mario in een klein hapje) bleek dat er aanwijzingen waren dat dit gerecht niet goed bij Michelin zou vallen (‘te scherp’) Als je die ster koste wat het kost terug wilt hebben, luister je daarnaar. Overigens hoop ik uiteraard dat Karel 5 die ster krijgt. Lijkt me verdiend. Maar laten we ons niet blindstaren op die ster in Utrecht. Er wordt in Utrecht in veel restaurants uitstekend gekookt door bevlogen mannen en vrouwen. DUIC gaat bij ze op bezoek, loopt een dagje mee in de keuken. Niet alleen met het notitieboekje. Koksbuis aan en handen uit de mouwen.

We bijten in dit nummer het spits af bij Concours in de Biltstraat, het restaurant van Alex Zeelenberg en Lisa ten Holt. Maar ook van Maarten, Ruben, Nick en Melinde. Want hier staat geen bulderende chef achter de kachel maar is teamwerk de sleutel naar bijzonder eten. Rijp voor een ster? Je zou het ze gunnen, maar misschien is het beter van niet. Nu hebben ze nog plezier in hun werk. En kunnen ze zelf bepalen welke amuse ze op tafel zetten.

Michaël Kroonbergs