De 25-jarige Virginia Durón verbleef voor 25 euro per nacht in een hostel in Utrecht, omdat ze maar geen woonruimte kon vinden. De Spaanse uitwisselingsstudente kwam naar de stad voor haar master en wist dat het lastig was om aan een kamer te komen. Het bleek haast onmogelijk.

Na weken speuren, honderden berichtjes en tientallen teleurstellingen kwam ze in contact met Hospi Housing. Een startende onderneming die studenten aan hospessen en hospita’s koppelt. Eigenlijk een ouderwets fenomeen, maar door de woningnood wordt het een nieuw leven ingeblazen. Nu de eerste succesverhalen naar buiten komen, stappen ook grote spelers in. De gemeente Utrecht, Universiteit Utrecht, Hogeschool Utrecht, SSH en Hogeschool voor de Kunsten Utrecht hebben besloten om in Hospi Housing te investeren.

De Spaanse Virginia begon in maart met zoeken naar een woonruimte in Utrecht. Ze was al gewaarschuwd dat het moeilijk zou worden. “Maar het was mij ook gelukt om een woonruimte in Londen te vinden toen ik daar ben gaan werken, dus ik ging met goede moed aan de slag.” Virginia zit nu op de bank in de Utrechtse wijk Voordorp bij hospita Hélène en hospes Erik. Het stel heeft een volwassen zoon die het huis al uit is. Virginia vertelt: “Hier is het nu geweldig, maar ik was tijdens mijn zoektocht ten einde raad.”

De studente begon haar zoektocht op het internet, maar vond nergens geschikte woonruimte en viste steeds achter het net. Ook via woningcorporatie SSH reageerde ze op kamers, maar ze kwam nooit verder dan plek 200 op de wachtlijst. “Uiteindelijk ben ik maar op het vliegtuig gestapt naar Nederland, in de hoop hier een plek te vinden.”

‘Het is ook een bemiddeling tussen twee verschillende generaties

Het probleem van Virginia staat niet op zichzelf. In Utrecht is er een zeer groot tekort aan woningruimte. Vooral voor buitenlandse studenten is dat lastig: ze hebben geen netwerk en hebben weinig kennis van de misstanden op de woningmarkt. De universiteit waarschuwt studenten, maar elk jaar in september is het weer raak. Honderden studenten moeten in hotels en zelfs op campings slapen. Sommige buitenlandse studenten keren gedesillusioneerd terug. “Ik kwam terecht in een hostel. Daar sliep ik met 14 anderen op een kamer en betaalde 25 euro per nacht. Ik deed die dagen niets anders dan op het internet speuren naar huizen.” Het hostel was volledig gevuld met andere zoekende studenten. “Met honderd studenten moesten we drie wc’s en één badkamer met twee douches delen. Gelukkig was de sfeer in onze kamer wel goed. We ondersteunden elkaar en gaven elkaar tips.”

Vroeger

Via Facebook kwam ze op de website van Hospi Housing terecht. Dit project is een paar maanden geleden opgericht door de drie voormalige Utrechtse studenten Daan Donkers, Maurits Barendregt en Joost Bokkers. Daan is ook aangeschoven op de bank van Hélène en Erik: “Toen ik zelf bezig was met het afronden van mijn master kreeg ik een mailtje van de coördinator, of er iemand nog een plek had voor verschillende buitenlandse studenten die noodgedwongen in hotels moeten slapen. Daar schrok ik nogal van. Ik wist dat de woningnood hoog was, maar niet dat het zo erg was.”

Daan belde zijn vrienden Joost en Maurits en samen besloten ze om er iets aan te doen. In maart van dit jaar werd Hospi Housing gestart. Een project waarbij de ‘ouderwetse’ hospita of hospes weer nieuw leven in wordt geblazen. Een hospes (mannelijk) of hospita (vrouwelijk) is iemand die een of meer kamers in zijn of haar eigen woonhuis ter beschikking stelt aan bijvoorbeeld een student. Vroeger was dit veel gebruikelijker. “We besloten om te kijken of we het project van de grond konden krijgen. We wilden voor de start van het nieuwe studiejaar vijf zoekende studenten aan woonruimte helpen. Inmiddels zitten we op tien.”

Het vinden van studenten die een woning zoeken, zoals Virginia, was geen lastige taak. Ze kregen honderden aanmeldingen Maar het zoeken naar inwoners van de stad die nog wel een kamer vrij hebben in huis en deze willen aanbieden, bleek lastiger. Joost vertelt: “We hebben veel geflyerd en met heel veel partijen gesproken. Alle organisaties stonden positief achter ons plan, maar we merkten ook dat het een uitdaging was om hospita’s te vinden.”

Hélène en Erik waren zo’n stel dat nog een kamer over had in huis. Hun zoon was tijdens zijn studie zelf op kamers gaan wonen en heeft ondertussen een eigen woning. Hélène: “We hoorden steeds op het nieuws dat er zo’n extreme woningnood was, en dat vooral buitenlandse studenten tussen wal en schip vielen. Ze werden zelfs opgelicht. Daar wilden we wat aan doen.” Vorig jaar belden Hélène en Erik zelf op naar de Universiteit Utrecht: “We legden uit dat we een kamer vrij hadden.”

Ondersteuning

De universiteit is formeel geen bemiddelaar en kon in zo’n geval dus ook niet veel doen. “Het was onmogelijk om een instantie aan de lijn te krijgen die ons officieel kon helpen.” Toch werd Hélène de volgende dag teruggebeld. “Degene die ik eerder had gesproken bij de universiteit meldde dat er bij haar een buitenlandse studente aan de balie stond, die een kamer zocht. Ze belde mij op.”

De student werd naar Hélène en Erik gestuurd en samen maakten ze enkele afspraken. “Maar er was niks formeels geregeld, en wij wisten ook niet goed wat we deden.” De student bleef uiteindelijk drie maanden bij het stel. Hoewel ze blij waren dat ze iemand onderdak hadden kunnen bieden, ontbrak het volgens hen wel aan een organisatie die hen bij het traject begeleidde en ondersteunde bij het traject.

Spaanstalig

Dit jaar wilden ze weer een student in huis nemen en werden ze door de Universiteit Utrecht gewezen op het onlangs opgerichte Hospi Housing: “Dat was heel prettig. Zij legden drie studenten aan ons voor die op zoek waren naar woonruimte.” Hélène heeft Spaanse Taal en Cultuur aan de Universiteit Utrecht gestudeerd en spreekt vloeiend Spaans. Samen met Erik sprak ze dan ook de voorkeur uit voor een Spaanstalige student. “Dus we kregen drie profielen doorgestuurd, we kozen er één uit en zijn samen in gesprek gegaan.”

Daan, oprichter van Hospi Housing legt verder uit: “Als een hospita of hospes zich aanmeldt, gaan wij eerst langs om de woonruimte te bekijken, daarnaast bekijken we wat voor mensen het zijn en naar wat voor student ze op zoek zijn. Het moet natuurlijk wel klikken. Ook adviseren we voor de huurprijs gebruik te maken van het puntensysteem. Het verhuren van een kamer kan zeker een mooi bedrag opleveren maar we merken dat bijna alle verhuurders het juist ook doen om anderen te helpen. Als er een match is tussen student en hospita helpen we bij het contract en begeleiden we waar nodig.”

Zo kreeg Virginia, toen ze op haar bed in het hostel zat, een mailtje dat er een match was: “Dat was zo geweldig. Na maanden van zoeken kon ik eindelijk ergens terecht.” Ondertussen woont de Spaanse studente al enkele weken op de zolderkamer bij Hélène en Erik.

Groeien

Het contact tussen de drieën is goed. Hélène en Erik zijn blij dat ze iemand kunnen helpen en ze vinden het leuk om weer een jong iemand in huis te hebben. Voor Virginia is het een fijn thuis waar ze zich kan richten op haar studie. Hélène: “Op deze manier wordt er niet alleen bemiddeld voor woonruimte, maar is het ook een bemiddeling tussen twee verschillende generaties. We komen zo in contact met elkaar.”

Hoewel het aantal van tien studenten die een woonruimte hebben gevonden via Hospi Housing nog niet heel veel is, is het volgens de drie initiatiefnemers een groot succes: “We hebben dit als pilot opgezet en het animo is heel groot. Er gaat ook heel veel werk inzitten en we verdienen er nog helemaal niks mee. De komende tijd willen we gaan groeien en zo veel mogelijk studenten en hospessen en hospita’s aan elkaar verbinden.”

Grote partijen dragen bij aan Hospi Housing

Niet alleen de initiatiefnemers zijn positief. Grote organisaties als de Universiteit Utrecht, Hogeschool Utrecht, gemeente Utrecht, SSH, Vidius en Hogeschool voor de Kunsten Utrecht zijn enthousiast. De partijen gaan de komende tijd geld investeren in Hospi Housing. De gemeente laat daarover weten: “Steeds meer internationale studenten weten hun weg te vinden naar de Utrechtse onderwijsinstellingen. Ook voor deze studenten is het moeilijk om woonruimte te vinden. Daarom financieren gemeente, Vidius, SSH, Universiteit Utrecht, Hogeschool Utrecht en HKU gezamenlijk een campagne om hospita’s te vinden die woonruimte willen verhuren aan de internationale studenten.

Door doelgericht en actief hospita’s te werven en te koppelen aan internationale studenten ontstaat meer woonruimte en wordt het kamertekort teruggedrongen. Daarnaast biedt hospitaverhuur mogelijkheden voor een kleine bijverdienste en kan het ook een sociale functie hebben, bijvoorbeeld het verminderen van eenzaamheid. Voor de samenwerkende partijen is dit een eerste stap in een intensievere samenwerking voor het aanpakken van het tekort aan studentenhuisvesting.”

De organisatie is nog op zoek naar meer hospita’s.