Dertig mensen werkten twintig dagen aan het opbouwen van de grootste Harry Potter-expositie ter wereld. Na onder andere New York, Tokio en Sydney zijn honderden originele rekwisieten en decorstukken uit de films nu te zien in Leidsche Rijn. ‘Fred en George Wemel’ openen de expositie zaterdag met burgemeester Van Zanen en verkennen tot die tijd Utrecht.

Het is koud, het regent, auto’s razen over de snelweg en rond Cinemec in Leidsche Rijn wordt gebouwd. Maar James en Oliver Phelps (30) hebben ook een sfeervol Utrecht gezien; de tweeling uit de Harry Potter-films dineerde woensdagavond bij PK Kitchen & Bar op de hoek van de Zakkendragerssteeg en de Oudegracht, waar ze delicious meat hebben gegeten en zich verwonderden over de vele lampjes in de stad. “Hangen die hier altijd in de bomen?” Pittoresk, vinden ze Utrecht, waar ze geen verwachtingen van hadden. “Een klein Amsterdam.” Eén meisje heeft de broers herkend. “Maar ze twijfelde wel even. Onze eigen haarkleur, niet rood maar bruin, zet mensen vaak op het verkeerde been.”  

De tweeling opent zaterdag 11 februari om 09.00 uur de expositie in Cinemec samen met burgemeester Van Zanen. Op welke manier blijft nog een verrassing, maar ongetwijfeld in magische sferen. De expositie neemt negen zalen in beslag in een speciaal aangelegd, tijdelijk gebouw. Een Amerikaans team van 25 tot 30 man, van geluidstechnici tot opbouwers, heeft drie weken gewerkt om alle kostuums, toverstokken, waterspuwers en magische dieren naar Utrecht te krijgen en de themaruimtes in te richten. Er ging ook nog een half jaar planning aan vooraf.

Een slurk gooien

Bij binnenkomst krijgen een paar mensen de kans dan eindelijk eens van de sorteerhoed zelf te horen in welke afdeling ze thuishoren: Griffoendor, of misschien toch Zwadderich? Het avontuur lijkt echt te beginnen als de deuren opengaan en een stoomwolk je tegemoet komt; plots sta je op het eindstation van de Zweinsteinexpres. De trein is tot in detail nagemaakt van het origineel en bestaat uit talloze losse onderdelen, ter plekke aan elkaar geklust. “We hebben de naden mooi weggewerkt”, aldus één van de Amerikaanse expositiemakers, Frank Torres.

Torres kijkt uit naar de eerste groep bezoekers die zaterdag ‘het perron’ betreedt. “Er gaan altijd wel een paar mensen huilen”, zegt hij. Dat vindt-ie mooi. “Ik word er soms zelf emotioneel van. De reacties van het publiek geven enorm veel voldoening.” Maker Eddie Newquist knikt hevig en zegt: “We zijn de hele wereld overgegaan en zien dat Harry Potters populariteit niet afneemt. Dat is bijzonder.”

De wandeling gaat verder door de leerlingenkamer van Griffoendor, waar de Dikke Dame een glas probeert kapot te zingen. Onderweg naar Hagrids knusse huisje mag je je zwerkbalgevoel testen: mik een slurk door één van de ringen. De gebroeders Phelps, die in de films de ‘drijvers’ zijn van team Griffoendor, hebben zelf ook al een gooi gewaagd. Oliver: “Vooral leuk om met je zus of broer te doen en de bragging rights te winnen.” Hij werpt een plagerige blik op zijn broer. “Die opscheprechten bezit ik op het moment.”

In Hagrids huisje komt het drakenei bijna uit, in het verboden bos is het donker, ruikt het naar bos en bekijk je reuzenspin Aragog (of bekijkt hij jou?) en in een verweerde etalage liggen alle originele gruzielementen die Harry in de laatste films onschadelijk heeft gemaakt… en daarmee ook bad guy Voldemort.

In de bomvolle tentoonstelling, die de sfeer van Zweinstein goed te pakken heeft, speelt de duistere magiër ook een rol. Een verrassende. Oliver: “Als je op een bepaald punt staat, spreekt the dark lord plotseling tot je. Dat wordt nergens in de promotie aangekondigd. Ik heb eens gezien dat een kerel heel stoer rondliep en plotseling verstijfde.” De acteur lacht. “Alle stoerheid was verdwenen, hij wist niet wat hem overkwam.”

‘Unieke feeling’

De tentoonstelling is in elk land hetzelfde, maar toch ook niet. Maker Eddie Newquist: “Elke ruimte is natuurlijk anders. Hier hebben we 1.400 vierkante meter, meer dan voorgaande locaties. Toch zijn de zalen hier knusser dan bijvoorbeeld in Brussel, waar we hiervoor waren. Elke plek heeft een unieke feeling.” En de tuin van professor Stronk zag er tot nu toe nergens precies hetzelfde uit. Wel gillen de mandragora’s overal even doordringend als je ze uit de grond trekt. Verwachten de makers meer of minder bezoekers in Utrecht dan in voorgaande steden? Newquist grapt: “More, we always expect more! Cinemec is goed bereikbaar, dus we verwachten dat er veel mensen op afkomen.” Wie hoopt J.K. Rowling tegen te komen, maakt weinig kans. Zij is niet betrokken bij de expositie. “Maar ze weet er wel van.”

Na de laatste opnames van de laatste Harry Potter-films moest de tweeling hun eigen toverstaf afstaan, die zijn ook te bekijken in Cinemec. Oliver: “Niemand mocht een rekwisiet van de set houden, jammer genoeg… maar sommigen van ons hebben natuurlijk wel iets, tja, geléénd…” Als ze iets van de expositie zouden mogen houden, zou James huiself Dobby onder de arm nemen. “Om bij m’n voordeur neer te zetten. Leuk voor gasten.” De broers zijn nog tot zondag in Utrecht en willen nog wat leuks doen of bekijken. Ze vragen om tips. Oliver: “De Domtoren? Hoeveel treden heeft die? 465?” Lachend: “Heb je misschien nog een andere tip?”

De expositie is nog tot 30 juni in Cinemec.