Laatst kwam ik in de Albert Heijn Gerda Boon tegen. Toen ik nog op het Thorbecke Lyceum zat, was zij mijn docente Engels. Toen ik haar gedag zei, realiseerde ik me dat in Utrecht niet alleen het Thorbecke is opgeheven, maar ook de OSG (de school waar mijn vrouw Ingrid op heeft gezeten) en het Niels Stensen College, de oude school van Marco van Basten. Wij drieën, en met ons vele anderen, blijven verweesd achter. Je middelbare school is toch een beetje het baken van je jeugd.

Terwijl ik bezig ben om op een inventieve manier de verschillende aanbiedingen van de Appie te combineren zegt mijn Engelse lerares onverwachts tegen me: “Goh, ik had nooit gedacht dat jij het zo ver zou schoppen”. Beduusd kijk ik haar aan en in mijn achterhoofd hoor ik Henri Schut vragen: “Wat gaat er door je heen?”: “Nou ja,” zegt Gerda Boon, “er zaten bij jou in de klas nogal wat mensen die op grond van hun cijfers of creatieve gedachtes meer aanspraak maakten op enige roem dan jij.” Ineens krijg ik een hekel aan al die hamsters waarvan ik de stellige indruk heb dat ze me uitlachen. Dat van die rapporten klopt ook nog. Ik durf geen van deze zorgvuldig bewaarde cijferlijsten aan mijn drieling van nu 14 jaar te laten zien. Want of het nu Casper, Sjoerd of Lisa betreft, het regent bij hen vooralsnog achten en negens. Cijfers die ik hoogstens incidenteel en dan alleen voor gym of geschiedenis scoorde. Als ik de kids sporadisch aanspoor om aan het werk te gaan, sturen ze me dan ook, wijzend op hun rapporten, slechts een verwaande blik terug.

Terwijl ik volledig kwijt ben welke boodschappen ik ook al weer wilde doen, zweeft de opmerking van mijn oude lerares Engels door mijn hoofd. Is de opmerking van Gerda Boon niet juist een enorm compliment? Met mijn huis-tuin-en-keuken-verstand ben ik niet alleen als docent op de universiteit beland, waar ik gepromoveerd ben op een Engelstalige (?) dissertatie, maar ik duik ook regelmatig op in verschillende kranten die ik bestook met mijn mening en dat de krant nog niet overleden is blijkt uit de reacties van Boon. Maar heb ik daarmee nou echt wat bereikt? Hebben mijn oud-klasgenoten niet veel belangrijkere dingen gedaan? Een geneesmiddel bedacht voor aids? DNA in kaart gebracht of vluchtelingen gered op de stranden van Lesbos? Afijn, nu ik zelfs de kolommen van de DUIC heb gehaald, gauw maar weer eens boodschappen doen.