Hospiteren naar een kamer? Het zou bij wet verboden moeten worden | De Utrechtse Internet Courant Hospiteren naar een kamer? Het zou bij wet verboden moeten worden | De Utrechtse Internet Courant

Hospiteren naar een kamer? Het zou bij wet verboden moeten worden

Hospiteren naar een kamer? Het zou bij wet verboden moeten worden

Mijn stiefzoon zoekt een kamer in Utrecht. Succes ermee zult u zeggen, mijn kinderen ook. U heeft gelijk en ik zal u verder niet lastig vallen met zijn zoektocht die, zoals ook bij uw zoon of dochter, vooralsnog vruchteloos dreigt te worden. Het is bijna niet voor te stellen maar ook dit probleem wordt opgelost.

Die kamer komt er ooit. Akkoord, onze studenten zullen uitgebuit worden, onder miserabele omstandigheden moeten leven en hun heil in drank zoeken. Zo gaan die dingen. Je bent jong en je hebt niet veel te willen. Je ziet af met de zekerheid dat die kamer na jaren verruild wordt voor een doorzonwoning of, met een slimme studie, een leuke villa. Vergeleken met de honger in Afrika dus een zeer overzichtelijk probleem.

Toch gaat met dit probleem een fenomeen gepaard dat ik nog niet kende maar in mijn optiek het slechtste in de mens naar boven haalt: hospiteren. Zoals schaarste nu eenmaal het slechtste in een mens naar boven haalt. Hoe gaat dat hospiteren in zijn werk? Er komt een kamer vrij en deze wordt aangemeld op een site als bijvoorbeeld “kamernet”. De kamerzoekende student (hij betaalt een bedrag per maand om van dit heuglijke feit op de hoogte te worden gesteld) ziet een kans en reageert. Als hij slim is zendt hij er een wervende tekst bij. En als hij geluk heeft, is hij een van de veertig of vijftig kandidaten die op audiëntie mogen bij een eskader leeftijdsgenoten die gaan beslissen over zijn woongenot. U moet dit niet zien als een sollicitatiegesprek waarin wensen en ambities over en weer worden uitgesproken. De kans dat de woningzoekende het verhoor in een-op-een-gesprek mag ondergaan is minimaal. Meestal worden er vier kandidaten tegelijk uitgenodigd. En bij het moment van binnenkomst kan de beautycontest beginnen en zijn de sollicitanten moderne lijfeigenen geworden van leeftijdsgenoten die superieur zijn, want zij hebben iets unieks aan te bieden. Een kamer.

Wie op een sollicitatiegesprek komt, kan zich goed voorbereiden op hetgeen hem te wachten staat. Internet staat vol met tips en tricks. Bij hospiteren zijn er geen tips of tricks, omdat de kandidaat niets te bieden heeft. Of wel? Hij zou een kratje bier mee kunnen nemen. Of is dat te gretig? Een flesje wijn misschien? Zal je zien dat het bierdrinkers zijn. Een vrouwelijke kandidaat zou dat ene leuke jurkje kunnen aantrekken. Kan slim zijn als de inquisitie alleen uit mannen bestaat. Zijn er ook vrouwen bij, dan is dit echter het domste wat ze kan doen. Je kan vertellen over de hopeloosheid van je situatie. Zinloos en lachwekkend. Er is maar één methode en dat is jezelf zijn. Niet omdat dat helpt, want niets helpt. Maar het is in elk geval de methode waarmee de kandidaat zijn zelfwaarde behoudt. En het geld voor een kratje bier/fles wijn in zijn zak houdt.

Voor de meeste studenten loopt zo’n avond rampzalig af. Zij gaan naar huis in de veronderstelling dat ze een klik met de ondervragers hadden. Dit kan niet mis gaan, is de tragische illusie waarmee ze zich rijk rekenen. Ze verwachten diezelfde avond een telefoontje. En als dat niet komt, maken ze zich zelf wijs dat de nieuwe huisgenoten te druk zijn met iets anders. Het komt vast wel goed.

Het komt niet goed. De volgende dag is daar dat telefoontje. Sorry, maar we hebben…
Ze vragen zich vervolgens van alles af. Had ik dan toch maar dit. Of had ik maar dat. Zinloos. Want die andere kandidaat had in plaats van bier een fles Johnny Walker black label meegenomen. Als je dat van te voren had geweten.
Maar het kan nog erger. Hospiteren terwijl er helemaal geen kamer is. Hoe dat kan? Simpel: het studentenhuis heeft even geen geld en dus geen drank. Laten we een hospiteeravond houden! Drank genoeg voor de rest van de week. En dat er helemaal geen kamer leeg was, komt niemand te weten.

Hospiteren? Het zou bij wet verboden moeten worden.

26 Reacties

Reageren
  1. Berend Huisman

    Studenten die elkaar belazeren. Wat een verhaal! Eigenlijk heel triest.

  2. Floris

    In het laatste voorbeeld zou het inderdaad verboden moeten worden. Echter ik vind het feit dat je door middel van hospiteren kan bepalen met wie je in huis komt te wonen (als aanbieders) vele malen opwegen tegen de nadelen van de hospitanten

  3. Esther

    Ik vind dat je zelf mag bepalen wie er in je huis komt wonen. Per slot van rekening woon je toch zo’n 5 jaar samen en deel je -naast badkamer en keuken- veel lief en leed. Logisch dus dat je niet iedereen zomaar toelaat in je huis.
    Over dat meenemen van drank; dat is gewoon triest en ieder zelfrespecterend studentenhuis of student denkt echt niet zo, wat een onzin. Dat zijn weer van die dingen waar je helemaal niks mee te maken moet willen hebben.
    Van hospiteren ga je heus niet dood, net als solliciteren voor een leuke baan. Wat een slap verhaal, sorry hoor.

  4. Henriet Bouens

    Nou Esther, natuurlijk wil je zelf bepalen wie er bij je in huis komt wonen. Maar waarom de hele avond poppenkast spelen en een beetje belangrijk doen als je toch allang weet dat de kamer voor de vriendin van je huisgenootje is. Hospiteren is niet meer en niet minder dan vriendjespolitiek.

  5. marcel gieling

    Wie er in je huis komt wonen! Is het huis dan van jou?

  6. Douwe

    Wat een zeikerig artikel. Heb vele hospiteeravonden georganiseerd en dat ging allemaal prima. Naturlijk zijn er af en toe problemen en is het jammer als mensen moeite hebben een kamer te vinden. Maar dat hoort er volgens mij bij. Als je jaren met iemand samenwoont wil je dat er een klik is. En nee, het huis is niet van jou, maar de huisbaas heeft vaak liever een leuke groep huisgenoten dan gezeik in zijn huis. Win-win.

    En prima als je ergens tegen bent (zijn we tegenwoordig allemaal…), maar kom dan ook met een oplossing. Vertel het ons! Hoe zouden we het dan wel moeten doen?

    Vraag me ook af wat dit artikel op DUIC doet… Stuk context had niet misstaan.

  7. Pieter

    Ja ik ben ook slachtoffer geweest van een paar hospiteer avonden… Ik ben het daarom ook eens met wat er in dit artikel staat. Het is allemaal nep, de kans dat een vreemd iemand die kamer krijgt is net zo groot als de kans op wereldvrede. Het is gewoon onmogelijk om als vreemd persoon een kamer te krijgen, omdat vrienden van die mensen in die studentenflat toch wel die kamer krijgen. Ik vind dat de studenten niet moeten beslissen, maar de huisbaas met wie het eerst komt die krijgt die kamer. De kamer is NIET van de studenten namelijk, dus waarom zouden zij dan moeten kiezen?

  8. Sander

    Hospiteren is een grote farce. Er worden vaak tientallen mensen uitgenodigd en uiteindelijk krijgt dat ene vriendje of vriendinnetje de kamer. En het huis is weer een flink aantal flessen drank rijker. In mijn oude studentenhuis vonden we dat een mooi emolument.

  9. Floris

    Het Sander, lullo, ben jij dat?Schoolstraat? We hebben mooie avonden beleefd.

  10. Gijs van Hattem

    Mogelijk wat gechargeerd maar in de kern een prima verhaal. Ik had in mijn tijd het geluk op een andere manier een kamer te krijgen. Maar ik hoorde van mijn kinderen vergelijkbare verhalen over hospiteer-avonden. Vriendelijk uitgedrukt, het zijn frustrerende exercities.

  11. Henk Oldenziel

    Hospiteren is lang niet zo erg als dit artikel doet voorkomen en hoort er eenmaal bij. Je kunt beter iemand in je huis hebben met wie er een klik is.Daarnaast kunnen bewoners zo weer vertrekken als het niet bevalt…

    Je kunt beter een artikel wijden aan de exorbitante huurprijzen die er voor kamers gevraagd wordt en de onderhoudstaat van sommige studentenpanden… Daar zijn sommige huisbazen erg lax in…

  12. Zuilenaar

    Dit artikel is doordrenkt met hyperbool en drogreden. Ja het klopt hospiteren kan een autoritair, oneerlijk of zelfs frauduleus gebeuren zijn. Maar dan is tegelijkertijd de vraag of je wel zou willen wonen met dergelijke huisgenoten.

    Maar wat Michael Kroonbergs schrijft kan even goed voor solliciteren gelden. Dat Kroonbergs solliciteren idealiseert als een uitwisseling van ambities en wensen getuig van naïviteit over de arbeidsmarkt met of zonder crisis. Dat maakt het niet goed, maar er zijn simpelweg vormen van “misbruik” die niet met regelgeving te voorkomen zijn. Een groep huisgenoten moet simpelweg kunnen bepalen wie zij in huis halen en als zij van die mogelijkheid misbruik maken dan hoop ik dat ouders/verzorgers en hun kinderen zo verstandig zijn om een andere woonplek te gaan zoeken. Hoe lastig ook.

    Uiteindelijk is het gebrek aan aanbod wat een katalysator vormt voor deze koehandel. En daar slaan een aantal studenten een smerig slaatje uit. Maar het vlees is ook gewillig klaarblijkelijk.

    U kunt beter uw beklag doen bij de overheid die weinig haast heeft om leegstaande kantoorpanden een nuttige bestemming te geven.

  13. Bram

    Kan je stiefzoon niet beter thuis blijven wonen?

  14. Berend Huisman

    Nou Zuilenaar, over drogredenen gesproken. Jij kan er wat van.Je hebt het over koehandel, een smerig slaatje en misbruik. En legt vervolgens de schuld bij de kamerzoekenden. Moeten ze zich maar niet laten misbruiken.

  15. Felix Visser

    Goed verhaal Michael. Maar helaas is de wereld van nu vergeven van lieden die een klik – lees gelijkgestemdheid – zoeken, bijvoorbeeld via Facebook of andere zich social media noemende koppensnellersgilden. Degene met wie het klikt wordt vervolgens ingelijfd in het kader “vrienden” en dan zou het allemaal goed moeten komen. Net als bij contact- en huwelijksmakelaars, toch?

    Ik ben het eens met Marcel Gieling die zich los van overige door het artikel gestimuleerde overwegingen afvraagt wie zich het recht aanmatigen een soort ballotage te verrichten over wie er ook in “hun” huis mogen wonen.

    Met Zuilenaar ben ik het eens dat een procedure als, of idealisering van, solliciteren niet meer opgaat. Sinds lange tijd al heeft zich de “assessment meeting” in het sollicitatieproces genesteld. Sollicitanten die eerdere ronden overleven worden in een soort finale de arena ingestuurd – “met een hapje en een drankje” – waar ze het met zichzelf, de medesollicitanten en hun rechters maar moeten uitzoeken. De meest salonfähige straatvechter blijft dan vanzelf over.

    Douwe wil een oplossing voor het huisvestingprobleem en wil meer context – terecht – maar begint zijn vertoog met een hedendaagse, in testosteron gedrenkte opmerking (nog zo’n wrange vrucht van social media): “Wat een zeikerig artikel.” Hij houdt zich gelukkig in en vervloekt de auteur niet tot in de vierde generatie na hem, maar toch jammer dat iemand, staande op een zeepkist in het park, niet heeft geleerd z’n teksten zorgvuldig te redigeren.
    Dit artikel in DUIC, Douwe, is er een van talloze in die trant, bedoeld om discussie los te maken. Ik geeft toe dat de follow-up (if any) wel een en ander te wensen overlaat. Ook een doorgeschoten effect van nieuws als smakelijke eenhapscrackers verkopen onder het mom van actualiteit – nieuw, nieuwer, nieuwst. Michael zal nu op zijn beurt zeggen dat het niet zijn taak als redacteur is om oproepen te doen. Hij signaleert iets en daarmee basta.
    Ook dat is veranderd sinds we geen ondergrondse krantjes meer hebben, zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog.

    Maar laten we inderdaad gezamenlijk zoeken naar een oplossing voor een probleem – namelijk het huisvesten van studenten. Bijvoorbeeld de aandacht erop vestigen door met spandoeken, maar als beschaafde mensen, op te trekken naar het stadhuis en van de gemeenteraad en de bestuurders eisen dat de rampzalige en vele hectaren omvattende woestijn van leegstaande en nog leegkomende panden in Utrecht een (desnoods tijdelijk) hergebruik krijgen. Waar is een soort Stichting Sophia (maar dan een met een duidelijk, transparant financieel beleid) nu we die echt nodig hebben?
    Bedenk er maar een en richt haar op. Lintmeijer zou ervoor in moeten zijn.

    Er zijn legio architecten die wel wat werk kunnen gebruiken en prima korte-termijnoplossingen voor dit soort gebouwen kunnen bedenken en uitvoeren.
    Ik denk zelf (nee, ik ben geen architect) aan een inpandig op te bouwen en uiteen te nemen container als woonunit. Het hoeft niet allemaal voor niets, want studenten betalen immers huur – en niet mis ook, heb ik mij laten vertellen.

  16. Marco Knol

    Je stiefzoon had zich natuurlijk ook bij de SSH kunnen inschrijven voor het IBB of Tuindorp-West. Ik heb jaren op het IBB gewoond en je komt gewoon op een wachtlijst. Sta je bovenaan dan krijg je een lijst met huizen waar je een hospiteerafspraak kunt maken en omgekeerd krijgen die huizen een lijst met mensen. Lukt het niet om toch ergens binnen te komen dan wordt je geplaatst door de SSH. Ieder huis is dus af en toe aan de beurt om iemand geplaatst te krijgen. Werkt prima.

  17. Henri van Zoelen

    Als huisbaas van een studentenwoning ben ik maar wat blij met de hospiteeravonden: vrijwel altijd een club in huis die prettig samenwoont, goed voor alle partijen!
    En wat die drank betreft: de kandidaten krijgen een kop thee aangeboden.

  18. George van Steijn

    Schrijver van dit artikel overdrijft enigszins in kop en afsluiting. Maar verder is het uitstekend dat gewezen wordt op de uitwassen van het hospiteren. Moet wel lachten om de reactie van Henk Oldenziel. Je kan altijd weg als het je niet bevalt. Ongetwijfeld, maar dat is het probleem niet. Je moet eerst binnen zien te komen.

  19. eric de ree

    Wat een gelamenteer. C’est la vie. Vroeger was het niet anders, al heette het toen niet hospiteren en werd er niet zo’n formeel sausje over gegoten. Gewoon via vriend/kennis ergens binnen komen. Normaal toch? En nu kan je zelfs zonder zo’n kruiwagen ergens terecht. Dus, cut the bullshit.

  20. Henk Oldenziel

    @George Ik ben blij dat ik je aan het lachen heb kunnen maken, Dat is wel eens goed voor zuurpruimen van jouw soort die het eens zijn met dit artikel en alleen in problemen denken, waarschijnlijk zonder ooit maar een stap te hebben gezet in dit studentenleven.

    Maar als je goed leest slaat mijn ‘vertrekken als het je niet bevalt’ op de studenten die al ergens zijn binnengekomen en dus het hospiteren al enigszins ‘onder de knie’ hebben en minder druk hebben in hun nieuwe zoektocht omdat ze niet weg moeten, maar weg mogen.

  21. Michael Kroonbergs

    @Bram. Mijn stiefzoon heeft bij ons gehospiteerd. Maar helaas…

  22. Els

    Als belg ben ik dus helemaal niet vertrouwd met hospiteren,maar aangeizen mijn zoon in Nederland gaat studeren zullen we er toch aan moeten geloven.Nu was mijn vraag eigenlijk of iedereen effectief iets meeneemt naar zo n hospiteeravond of net niet.

  23. Marrit

    Zoals je het nu beschrijft klinkt het inderdaad als iets verschrikkelijks! Toch zijn het meestal hele gezellige avonden. En hospiteren is nodig. Het is toch belangrijk dat je leuke huisgenoten krijgt? En bovendien: het is een kans voor de zoekende om te zien hoe het huis is, en of hij of zijn zelf wel een klik heeft met de medebewoners

  24. maria

    Ik snap wel gedeeltelijk dat het erbij hoort. maar toch is het zo dat het huis niet het bezit is van de al inwonende studenten. het is wel een idee om jezelf te zijn enzo op die avonden maar meestal wordt er alleen gevraagd wat je hobbies, studie en dagindeling zijn. dit is niet hoe een normaal gesprek over het algemeen verloopt en toont ook niet op de lange termijn hoe iemand is. Ik vind het toch wat oneerlijk dat spontane sociale mensen meer kans hebben op een woning dan verlegen mensen. ik ben niet echt verlegen maar heb vaak genoeg gehad dat er toch iemand leuker was. moet dat het criterium echt zijn om een huis te kunnen krijgen? ik ben het eens met het idee wie het eerst komt wie het eerst maalt. als je open en vriendelijk bent tegen je nieuwe huisgenoot kan het bijna niet misgaan. in mijn ogen dan..

  25. Sylvia

    Met veel ongenoegen heb ik dit artikel gelezen. Ik ben zelf student en heb na pakweg 30 keer hospiteren een kamer gevonden. Als je jaren met iemand samenwoont, is het wel zo handig dat het een beetje klikt. Die verhalen over studentenhuizen die nephospiteeravonden organiseren: het zal vast wel ergens voorkomen, maar te stellen dat dit overal gebeurt is een belediging voor studentenhuizen die hier wel serieus mee omspringen. Ik woon nu in een studentenhuis van een grote studentenverhuurorganisatie. Hierbij moet je reageren op een kamer en als je bij de eerste 10 zit, kom je hospiteren. Wanneer iemand die wij kennen bij die eerste 10 zit, en we willen diegene als huisgenoot, mailen we netjes alle andere mensen dat ze welkom zijn omdat ze het recht hebben om te komen hospiteren, maar dat een bekende bij de eerste 10 zit en we al weten dat we die willen kiezen.
    Over het kiesproces: Wij kiezen niet altijd de meest spontane en sociale. Omdat we al veel sociale (drukke) huisgenoten hebben, kiezen we de laatste tijd juist mensen die rustiger overkomen. Ook mijn vorige tijdelijke studentenhuis had als criterium: Zou ik die persoon bij het ontbijt tegen willen komen? in plaats van: wie heeft de vlotste babbel oid. Graag dus niet alle studenten en studentenhuizen over een kam scheren en je eerst even beter laten informeren. Bij mijn 30 hospiteeravonden was het gebruikelijk dat mij drinken werd aangeboden in plaats van andersom.

  26. Sanne

    Kan best zijn dat je verhaal klopt in sommige studentenhuizen. Maar ik vind het wel vrij dik aangezet en sowieso veel te generaliserend. Ik hospiteer nu ook al een tijdje en vind het hartstikke leuk om te doen eigenlijk. Ja er is nu eenmaal kamernood en dat betekent dat de studenten het voor het uitkiezen hebben qua hospiteerders. Des te meer reden om een klik te vinden, en het ene huis is het andere niet. Zo gaat het bij de een als een hechte familie er aan toe, en bij de ander is het enkel en dak boven je hoofd en verder niets. Vat het niet persoonlijk op als je afgewezen bent, en als je het gevoel hebt dat er echt een klik was kan je altijd vragen waar ze hun keuze op hebben gebaseerd. Daar krijg je verbazingwekkend fijne reacties op. Beste schrijver van dit artikel, het leven is niet zo zwaar voor een student als u het nu schetst. Gewoon lekker doorzoeken en anders met een aantal vrienden een appartementje huren, opties zijn er altijd. En tussen al die duizenden studenten zitten echt wel een stel gasten op jou te wachten. Al is het alleen maar vanuit het wiskundige principe van kans. Zie het zoals je wilt, maar probeer nou niet de afkeurende alwetende te spelen. Staat u niet, staat niemand niet, en klopt gewoon niet

Plaats een reactie

Lees voor u reageert onze algemene voorwaarden. Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Uw IP adres is geregistreerd (wordt niet gepubliceerd).