In het Centraal Museum opent vandaag de eerste tentoonstelling in 35 jaar over de Utrechtse kunstenaar Erich Wichman (1890-1929). Hij was een invloedrijk en eigenzinnig artiest in het begin van de vorige eeuw.

De Utrechter kwam al vroeg in aanraking met het Duitse expressionisme en het Italiaanse futurisme en ontwikkelde zich tot een van de eerste abstracte kunstenaars van zijn tijd. Als schilder, graficus, criticus, dichter, chemicus en politiek activist liet hij in zijn korte leven zowel in woord als beeld een bijna onnavolgbaar oeuvre na.

De tentoonstelling Erich Wichman, vrije radicaal duurt tot en met 24 juni en belicht zowel Wichmans kunstenaarschap als zijn andere activiteiten als polemist, scherpslijper, en politieke activist. Naast werken uit de collectie van het Centraal Museum zijn bruiklenen te zien uit het Rijksmuseum, Stedelijk Museum Amsterdam, Gemeentemuseum Den Haag, Museum Gouda, Studio 2000, De Fundatie Zwolle en verschillende particuliere collecties.

Over Utrechter Wichman

Het Centraal Museum beschrijft Wichman: “Door zijn meeslepende enthousiasme, grenzeloze lef en scherpe geest wist hij naast bewonderaars ook veel tegenstanders om zich heen te verzamelen. Hij verbaasde vriend en vijand met zijn ontwrichtende acties en bohémien levensstijl en joeg critici op de kast met zijn vurige essays. Als ‘principieel alcoholist’ zoals hij zichzelf noemde, met een misantropisch wereldbeeld, voelde hij vooral een afkeer voor de brave burger. Die moest het in zijn teksten regelmatig ontgelden: de burger dronk melk in plaats van jenever!

Wichman zocht gedurende zijn stormachtige korte leven tevergeefs naar waardering van de kritiek en aansluiting bij collagekunstenaars. Hij initieerde een kunstenaarsvereniging en exposeerde regelmatig in groepstentoonstellingen.
Daarnaast nam hij politiek fel standpunt en maakte hij met anarchistische vrienden de parlementaire democratie en het algemeen kiesrecht belachelijk. Gefrustreerd vertrok hij begin jaren twintig uit Nederland. Tijdens een reis door Italië voelde hij zich aangetrokken tot het toen net opkomende fascisme van Mussolini. In 1929 overleed Wichman aan de gevolgen van een verwaarloosde longontsteking.”