Buurtteams in Utrecht moeten de mogelijkheid krijgen om van de regels af te wijken. Daar dient gemeenteraadslid Bas Meijer van D66 vandaag een initiatiefvoorstel voor in. Buurtteams worden soms gehinderd door de regels en het beleid van de gemeente en dat is niet nodig volgens Meijer.
“Als onze eigen regels de beste oplossing in de weg staan, moeten we maatwerk leveren”, stelt het raadslid. “Als het volgen van regeltjes de maatschappij meer kost dan het oplevert, ben je niet goed bezig.”
Buurtteams leveren in Utrecht zorg en ondersteuning op maat. Volgens D66 zijn er regelmatig bij cliënten en zorgverleners grote frustraties doordat de regels van de gemeente de beste oplossing soms in de weg staan. Meijer: “Gelukkig gaat het bijna altijd goed, maar het komt voor dat de regels niet werken. In die gevallen moeten we een uitzondering kunnen maken.”
Als voorbeeld noemt Meijer een lasser. “Lassers moeten bijvoorbeeld hun eigen lasmasker hebben. Zo’n ding kost wel 1100 euro. Een werkloze lasser die in de schuldsanering zat, kon dit niet betalen en dus geen baan vinden. Met een éénmalige financiële bijdrage voor een masker kon hij direct weer aan de slag! Volgens de regels mag de gemeente dit niet, terwijl de kosten voor zijn uitkering vele malen hoger zijn. Deze man heeft weer een baan, een toekomstperspectief en kan zijn eigen gezin onderhouden. De gemeente hoeft hem niet meer elke maand 1400 euro over te maken, dus is in één maand uit de kosten. In dit soort bijzondere gevallen moeten we een uitzondering kunnen maken.”
Het D66-raadslid wil een speciale bevoegdheid binnen de gemeente om af te wijken van de regels. Bovendien wordt een fonds van 0,5 miljoen euro ingesteld om, als dat nodig is, de maatwerkoplossingen uit te betalen. Als het voorstel van Meijer wordt aangenomen, wordt Utrecht één van de eerste gemeenten die het leveren van onconventioneel maatwerk structureel mogelijk maakt.
Gekoppelde berichten
Onder de mensen: “Het buurtteam heeft mij er weer bovenop geholpen”
Onder de Mensen is een serie verhalen van DUIC waarin we zoeken naar voorbeelden van…
4 Reacties
ReagerenGebeurt in de gemeente Zaanstad al langer, en werkt daar goed. Zou in Utrecht ook moeten kunnen – of kan mogelijk al?? – als onderdeel van de ‘City Deal’ Inclusieve Stad waarin Utrecht participeert. Misschien interessant om eens te kijken wat dat initiatief de gemeente en bewoners concreet oplevert? Zie http://agendastad.nl/citydeal/de-inclusieve-stad/
Zoiets kan alleen een ambtenaar met rotsvast geloof in de maakbare samenleving bedenken: een timmerman is werkeloos omdat hij geen hamer heeft, dus als we hem een hamer geven dan heeft hij werk wat hij zonder hamer niet heeft, want het probleem is niet dat er geen banen voor hem zijn, hij te lui is, op een andere manier niet aantrekkelijk genoeg voor werkgevers is of dat er niet genoeg werk in algemene zin is, maar natuurlijk dat hij geen hamer heeft.
Het ei van columbus! Laten wij voetbalschoenen uitdelen aan werkeloze voetballers, hamburgerpersen aan werkeloze hamburgerbakkers en bandenplaksets aan werkeloze fietsenmakers en vusten bier aan werkeloze bartenders.
Man. Man. Man.
Incidenteel is dat natuurlijk prima, maar nu moeten niet alle lassers een masker via de gemeente krijgen. Natuurlijk ook raar dat een lasser zijn eigen masker betaald en dat de werkgever dat niet vergoed. Nu subsidieert naar mijn idee de gemeente dat lasbedrijf en niet de (toekomstige)werknemer.
@ Scherpschutter: Te kort door de bocht. Het gaat er toch juist ook om dat met een kleine, incidentele uitgave een veel groter bedrag bespaard kan worden. Dus nee, niet iedere werkloze lasser zal een masker krijgen, maar iemand die een baan heeft gevonden maar niet aan de slag kan omdat hij daarvoor een kleine investering moet doen die hij niet MAG doen (nota bene: schuldsanering), kan zo prima geholpen worden. En bespaart nog eens geld ook.
@ Ester: ja, eens, de (toekomstige) werknemer zou ook wel wat mogen investeren. Er is vast een beter voorbeeld. En maatwerk moet het uitgangspunt zijn, dus nee niet iedere (werkloze) lasser een gratis masker. Dat is misschien spannend, want de overheid wil van oudsher iedereen gelijk behandelen. Maar gelijke kansen, niet gelijke oplossingen zouden dan het uitgangspunt moeten zijn.