In de rubriek Utrechts Verenigingsleven maken we kennis met een van de vele verenigingen uit de stad. Utrecht heeft verenigingen in allerlei soorten en maten, de hoogste tijd om die eens te leren kennen.

Op de grond liggen zachte matten. Iedereen draagt een mooi wit pak met daaroverheen een donkerblauw of zwart rokachtig gewaad. Het is namelijk woensdagavond en dat betekent dat er wordt getraind in de dojo van Sporthal Lunetten. 

In de zaal staan op deze trainingsavond een stuk of tien aikidoka’s. Ze dragen allemaal een witte, zogenoemde dogi: een soort judopak. Over dat pak heen dragen ze vanaf hun middel tot hun enkels een hakama. Dit traditionele Japanse kledingstuk hoort bij het aikido-pak. 

“Ki betekent dan ook iets als ‘levensenergie’.”

Een van de mensen die zo’n pak draagt, is Paulien de Charro. Ook zij is aanwezig op de training. Ze is sinds acht jaar lid. “We bestaan al 19 jaar en oefenen elke week ki-aikido: een Japanse martial art met een filosofische inslag. We zijn een open en gemengde vereniging waar met respect voor elkaar en plezier elke week wordt getraind. Dit doen we onder leiding van onze sensei Eugène du Long: de hoogstgegradueerde aikidoka in Nederland.”

Houten dolken 

Tijdens de trainingen worden allerlei technieken geoefend. Die technieken zijn gebaseerd op een gevecht met en zonder wapens. Bij sommige oefeningen worden dan houten dolken, stokken of zwaarden gebruikt. “Aikido is echter geen vechtsport en kent geen competitie”, omschrijft de Utrechtse vereniging. “Centraal staat de ontwikkeling van coördinatie van lichaam en geest. Ki-oefeningen en meditatie komen regelmatig terug in de trainingen.” Ki betekent dan ook iets als ‘levensenergie’.

Het eerste deel van de training geeft Thijs Geurts. Hij behaalde tot nu toe de zogenoemde 1e Dan. Die staat gelijk aan een zwarte band. Volgens hem draait ki-aikido allemaal om verbinding. “Aikido is voor mij vallen en opstaan, afstemmen met de ander en in jezelf, hard werken en vooral veel plezier maken.”

De tekst loopt door onder de foto.

Na de warming-up en de voorbereidende oefeningen volgt de techniek. Dit deel van de training is in handen van grootmeester Du Long. Binnen de stroming van ki-aikido wordt hij gezien als een van de pioniers in Nederland, schrijft de vereniging. Eugène beoefent de sport tientallen jaren en behaalde de 8ste Dan.

‘Nooit blessures’

De leeftijden van de leden variëren, net als hun beroepen. Op de mat staat onder andere een verpleegkundige, manager, paardencoach en een kok. “Deze mensen zou ik normaal gesproken niet tegenkomen”, zegt Paulien. “Dat maakt het juist zo leuk om samen te trainen.”

“Samen vogel je het uit.”

Tijdens de oefeningen lijken de aikidopartners soms net een dans te doen. Sierlijk bewegen ze om elkaar heen. De een valt aan, waarna de ander diegene soepel tegen de grond werkt. Daar komen ook de nodige worpen en klemmen bij kijken, maar alles zonder elkaar echt hard vast te pakken. Het is een bijzonder schouwspel. “Er zijn bijna nooit blessures”, vertelt een van de oudere deelnemers. “Daar zijn de oefeningen voor gemaakt. Het is ontspannend om te doen en iedereen is fanatiek. Bovendien is het hartstikke gezellig.”

De tekst loopt door onder de foto.

“Het gaat erom dat we elkaar helpen ontwikkelen”, zegt Paulien. Ze staat even aan de zijkant van de zaal bij te komen. De zweetdruppels staan op haar voorhoofd. “Het draait niet om winnen, maar om harmonie en herleiden. Samen vogel je het uit. Het gaat om bij jezelf blijven, maar ook om verbinding met de ander.”

Nieuwsgierig geworden naar ki-aikido? Op 6 september is er van 14.30 uur tot 16.30 uur een gratis open training.