“We heten Schots & Scheef”, zegt Ide, “omdat de U te recht is.” Hij is de jongste van de rapformatie, waarin ook Mees en Vince rappen, en Vos voor de beats zorgt. Allemaal zijn ze begin twintig, en daarmee jonger dan de stijl Hiphop die ze maken. Boom bap, vaak ook wel old school genoemd. Energieke snelle raps op Rauwe beats gebaseerd op snare en kickdrum, en het geluid dat doet denken aan samples, stukjes muziek uit nummers van andere artiesten – waar de originele hiphop op gebaseerd is. 

Het is muziek die veel ruimte laat voor de teksten van de rappers. Het waren artiesten als Jay-Z, A Tribe Called Quest en MF Doom die het kenmerkende geluid in de jaren negentig groot maakten. In Nederland maakten Opgezwolle, DAC en de Utrechtse Stropstrikkers er in de jaren nul furore mee. Twintig jaar later halen de heren van Schots & Scheef er nog altijd inspiratie uit, en dat is terug te horen op hun debuutalbum Averechts, dat ze op 10 juli in dB’s presenteerde. 

Gevraagd waar de naam Schots & Scheef vandaan komt, vertelt Mees dat het ook op de muziek slaat. “Het is niet allemaal even strak of netjes, dat is kenmerkend voor de stijl.” Slordig of lui is het niet. “Wat je kan zien als een foutje, laten we er bewust in zitten.” Ide komt met een betrekkelijk specifiek voorbeeld: “op het album All Eyez on Me (1996) van Tupac, zit een adlib (een mee gerapt stukje) van een lid van groep The Outlawz, dat er echt volledig naast zit. Maar dat laten ze er toch in, dat moet expres zijn gedaan, en dat is inspirerend.” 

Tekst loopt door onder de foto

Uitdagen 

Kenmerkend aan de stijl van boom bap zijn de opzwepende, energieke teksten die een zaal op z’n kop kunnen zetten. “Dat doe je door de ‘bounce’ van de sample te behouden”, zegt Ide. Ofterwijl, de energie van het nummer waar je een stukje van leent, ook in je eigen nummer zien te behouden. En je kan er natuurlijk gewoon om vragen in je tekst: “We breken de tent af. Ik ga je niet beroven, maar steek je hands up” 

Een goede tekst laat bovendien zien wat je als rapper in huis hebt. “Je moet de luisteraar en andere rappers een beetje uitdagen, laten zien dat je de beste bent”, aldus Mees. “Dat hoort bij Hiphop.” zo horen we op het openingsnummer Ongeloveloos “Ik loop uren op je voor, als een motherfucking jet lag”, en op Fata Morgana “let me tell you what’s happening, dit is geen efteling, dit is geen walibi, ik heb een alibi. Jij bent een wannabe, dat kant toch nie?” 

Naast indruk maken, schromen de heren het niet  om de diepte in te gaan, bijvoorbeeld door te zoeken naar wat je nodig hebt voor een tevreden leven. Het nummer Blessed begint met: “Blessed, wat betekent het nou echt, is het vechten voor je recht, is het allemaal een mythe, is het hebben wat je hebt?”  Waarna ze het omdraaien: “Is het allemaal wel blessed als de rest stresst omdat ze niet hebben wat je hebt?” 

Alles zelfgemaakt

Alles aan hun debuutalbum hebben ze zelf gedaan. Vos heeft de meeste beats gemaakt en een refrein gedaan, Ide droeg bij aan de muziek en schreef teksten, Mees deed naast teksten ook de vormgeving, en ook Vince schrijft teksten, en heeft uiteindelijk het hele album gemasterd. Hoe ze dat allemaal geleerd hebben? Vince: “We zijn al jaren in allerlei samenstellingen, met verschillende mensen, bezig met muziek. In de loop van tijd pik je een hoop op – en als je eenmaal genoeg weet om gericht te zoeken, kan je zelf online verder leren.” Ide zit daarnaast op de Herman Brood Academie, en Vos heeft die al afgerond. “Daar zitten allemaal docenten die een hoop feedback kunnen geven. 

Tekst loopt door onder de foto

Uit de verschillende samenstellingen vielen langzaam wat leden weg. Het was tijdens een schrijverskamp dat overgebleven vier als een formatie bij elkaar kwamen. “Toen we daar een paar nummers schreven, klikte het goed genoeg om ermee verder te gaan.”

Het kamp was in Buro Lou, een leegstaand politiebureau in Bilthoven waarvan ruimtes verhuurd werden. Ze huurden er daar één van, en deden er hun eerste opnames. Nu gaan ze er op de foto, voor het hek van een bouwplaats. “Het buro is gesloopt. We hebben het dus thuis af moeten maken, soms ook gewoon in de slaapkamer”, vertelt Mees. “We zoeken nog naar iets nieuws.”