Woensdagmiddag 12.30 uur. We namen de trein naar vliegveld Eindhoven. Dat ging voorspoedig. Aangekomen op het vliegveld: tientallen FC Utrecht-supporters. Was best gezellig. Dan naar de gate, inchecken en gaan voor de vlucht naar Vilnius. Dat werd wel een dingetje. Totale vertraging: 45 minuten. We baalden.

In Vilnius was onze transfertijd 50 minuten. We hadden wel 1 geluk: het vliegtuig waar we mee vlogen, moest ons ook brengen van Vilnius naar Bergen. Tegen 19.35 uur landden wij in Vilnius. Precies de tijd van onze aansluitende vlucht. Snel naar de bus voor de terminal en al rennend door de vertrekhal naar Bali A7. De vlucht naar Bergen. We haalden het net. Maar er waren er nog veel onderweg.

Ze wilden de balie sluiten. Ik adviseerde dat niet te doen. Geef ons nog 10 minuten. Uiteindelijk stemden de twee medewerkers in. En nu komt het mooie: we werden weer met de bus gebracht naar hetzelfde vliegtuig waar we uit kwamen. Dat vliegtuig zat op de heenweg ramvol, en nu slechts 60%. Met ruime vertraging kwamen we tegen 22.15 uur aan in het koude Bergen.

De wedstrijd

Wat moeten we ervan zeggen? De sfeer in het stadion was geweldig. De ontvangst in Bergen was formidabel. Vrijheid, blijheid. Alles liep door elkaar. Tegen de 400 fans uit Utrecht. FC Utrecht begon de wedstrijd afwachtend. Maar ook fysiek, tactisch en technisch liep het van geen kant. Brann liet wel zien hoe het moet. Zeker, Min had moeten scoren. Het lukt maar niet. Spelers van FC Utrecht volledig uit vorm. Rennen als een kip zonder kop. En dat tegen Brann met alle respect. Europese wedstrijden vragen een andere intensiteit, instelling en professionaliteit. Brann ging met 1-0 de rust in. En dat was verdiend.

We hoopten op een ander FC Utrecht in de tweede helft. Maar het werd alleen maar triester en triester. Niveautje Desto 4. Brann bleef moeiteloos overeind. Tot doelpunten kwam het niet meer. FC Utrecht droop met de staart tussen de benen af.

Tekst loopt door onder video. 

De 400 lieten hun ongenoegen blijken. Viergever snapte het klaarblijkelijk niet; zijn houding naar de fans was ongepast. Dat moet hij niet doen. Barkas ging het gesprek aan en Jans nam ook zijn rol.  ‘We willen Utrecht zien’, smeekte de fan. Niet veel later: ‘We love you Utrecht’. Fans die hun laatste euro geven voor de club. Lyon thuis, de passie, strijd en kwaliteit. Dat was smullen. Hoe kan het team zo ver wegzakken? ‘We zijn maar FC Utrecht’, hoor ik links en rechts. Verwachten wij te veel? Denk ‘t niet. Er is een dijk van een selectie. Maar ze laten het nu niet zien.

‘Laat jezelf niet als speelbal gebruiken’

Naast de winnaar Brann is er nog een winnaar: Café Metz. Die uitbater heeft geweldig gedraaid. Was er ook berengezellig. Onze eerste maal in Noorwegen is ons prima bevallen. Superaardige mensen en de Noren hebben het goed voor elkaar. Zondag naar de Kuip. We zullen er weer met velen zijn. Feyenoord wil wat rechtzetten. Ron Jans ook. We zijn benieuwd. Verliezen is niet zo erg, maar jezelf als speelbal laten gebruiken kan gewoon niet. Na de 0-1 tegen Lyon kwam er respect en waardering van de tribunes. Dus FC Utrecht, aan de bak!